علی رعدی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره اینکه از او به عنوان یکی از گزینه‌های مربیگری در تیم‌های پایه فوتسال ایران یاد می‌شود، با بیان مطلب فوق اظهار کرد: من از این موضوع خبر نداشتم و هیچ صحبت مستقیمی با من در این خصوص صورت نگرفته است. احتمال دارد من هم یکی از گزینه‌ها باشم.
وی تاکید کرد: با این حال من از آن دست آدم‌هایی نیستم که بخواهم آویزان کمیته فوتسال شوم. اطلاعات و دانش من به روز است و هرجا نیاز باشد آنرا خرج می‌کنم. در هر صورت اگر کمیته فوتسال پیشنهاد بدهد، به آن فکر می‌کنم در غیر اینصورت علیه فردی موضع نمی‌گیرم چون تیم ملی ارث هیچ آدمی نیست.
مدرس بین المللی فوتسال ایران همچنین به جلسه‌اش با دبیر کل فدراسیون فوتبال اشاره کرد و افزود: یک ماه پیش بود که با مهدی محمد نبی جلسه کوتاهی داشتم. در این جلسه علاوه بر صحبت درباره تجربیاتم در تیم‌های خارجی از جمله تیم ملی عراق، با نبی درباره مشکلم برای مربیگری در ایران حرف زدم. نمی‌دانم مشکلم چیست که در ایران نمی‌توانم مربیگری کنم.
رعدی ادامه داد: نمی‌دانم مشکلم چیست که در دایره ایجاد شده برای مربیگری چه در باشگاه و چه در تیم ملی جایی ندارم. به محض اینکه در فوتسال فعال می‌شوم مرا قیچی می‌کنند. چهار سال است که نمی‌توانم در ایران مربیگری کنم. اگر شما یک کودک را تنبیه می‌کنید، باید علت تنبیه را هم به او بگویید چون در غیر اینصورت آن کودک اشتباهش را تکرار می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: پنج سال پیش بود که گفتم با این رویه، فوتسال ایران از آقایی در آسیا پایین می‌آید که الان به حرف من رسیده‌اند. من صحبت‌هایم را بدون تعارف مطرح کردم و شاید به این خاطر است که حالا این شرایط برایم ایجاد شده.
رعدی همچنین با اشاره به عملکرد تیم ملی در جام ملت‌های آسیا و انتقاداتی که از خسوس کاندلاس سرمربی اسپانیایی تیم ملی مطرح شد، گفت: من همان موقع صادقانه گفتم تیم ملی ایران یکی از بهترین تیم‌های 10 سال اخیر بود. کاری به نتایج ندارم ولی ایران در جام ملت‌ها واقعا تیم بود. این را کارشناسان خارجی هم تایید کردند.
مدرس بین المللی فوتسال ایران در پایان تاکید کرد: باید واقعیت‌ها را دید. در بازی با ژاپن در فینال یک اتفاق افتاد و ما نتیجه را واگذار کردیم. به نظر من خسوس در تیم ملی ایران خوب کار کرده است. باید این نکته را بدانیم که تمام تیم‌های جهان از جمله تیم‌های آسیایی هم شبانه روز برای پیشرفت فوتسال کار می‌کنند و اگر هر کدام از این تیم‌ها سه، چهار بازیکن ایرانی داشتند قطعا با این حرکت رو به جلو، راحت به عنوان قهرمانی آسیا می‌رسیدند. این نکته را نباید فراموش کنیم که با کوبیدن و تخریب اشخاص دیگر، هیچ وقت به جایی نمی‌رسیم.