به گزارش خبرگزاري مهر، گاه شمار بررسي فعاليت هاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران در آژانس بين المللي انرژي اتمي به شرح زير است :
اوت 2002: يك گروه مخالف ايراني تبعيد شده موسوم به شوراي ملي مقاومت ايران( گروهك تروريستي منافقين) ادعا كرد تاسيسات وسيع غني سازي اورانيوم در نطنز و تاسيسات آب سنگين در اراك وجود دارد.
دسامبر 2002: آمريكا با كمك تصاوير ماهواره اي از نطنز و اراك، ايران را به تلاش براي توليد سلاح هاي كشتار جمعي متهم كرد.
فوريه 2003: محمد البرادعي مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي و تيم بازرسي وي، نطنز و اراك را مورد بازرسي قرار دادند.
ژوئن 2003: آژانس نخستين گزارش خود را پس از بازرسي ارائه داد و ادعا كرد: تهران به تعهدات خود در قالب ان پي تي عمل نكرده است.
جولاي 2003: ديپلمات ها در گفتگو با رويترزمدعي شدند: آژانس نشانه هايي از اورانيوم زياد غني شده در نطنز پيدا كرده اند.
سپتامبر 2003: آژانس بازهم نشانه هايي از اورانيوم زياد غني شده در دومين سايت ايراني يعني در شركت كالاي الكتريك يافت كرد.
اكتبر 2003: ايران به وزراي امورخارجه فرانسه و انگليس و آلمان كه از سوي اتحاديه اروپا درباره برنامه هسته اي تهران گفتگو مي كردند، اعلام كرد كه تمام فعاليت هاي مرتبط با غني سازي را متوقف خواهد كرد.
دسامبر 2003: ايران پروتكل الحاقي كه آژانس را مجاز به بازرسي سرزده از سايت هاي هسته اي مي كرد، امضا نمود.
مارس 2004: شوراي حكام آژانس از قصورات ايران نسبت به بيانيه اكتبر ابراز تاسف كرد.
ژوئن 2004: شوراي حكام گفت همكاري ايران با آژانس كامل و به موقع نبوده است، درعوض ايران هم اعلام كرد توليد سانتريفوژ ها را كه مي توانند براي غني سازي اورانيوم استفاده شوند، از سر مي گيرد.
سپتامبر 2004: آژانس از ايران خواست برنامه غني سازي اورانيوم را فورا متوقف كند.
نوامبر 2004: ايران به سه كشور اروپايي قول داد تمام فعاليت هاي فراوري و بازفراوري سوخت هسته اي را متوقف مي كند.
ژانويه 2005: ايران به بازرسان آژانس اجازه داد از سايت هاي هسته اي نظامي كه آمريكا گمان مي كرد بمب هسته اي در آنها ساخته مي شود، بازديد نمايد.
فوريه 2005: خاتمي رئيس جمهور وقت ايران گفت : دولت كنوني و آينده ايران برنامه هاي تكنولوژي هسته اي را كنار نخواهد گذاشت و ايران به رغم مخالفت آمريكا قرارداد سوخت هسته اي را با بوشهر امضا كرد.
مي 2005: ايران در ملاقاتي با كشورهاي عضو اتحاديه اروپا در ژنو اعلام كرد فراوري اورانيوم دراصفهان را ازسر مي گيرد و اتحاديه اروپا نيز هشدار داد كه موضوع تهران را به شوراي امنيت ارجاع مي كند.
جولاي 2005: خاتمي اعلام كرد ايران بخشي از فعاليت هاي هسته اي خود را بدون توجه به تهديد اروپايي ها از سر مي گيرد.
5 اوت 2005: اروپا پيشنهادهاي اقتصادي و سياسي به ايران داد تا در قبال دست كشيدن از برنامه هاي هسته اي از آنها برخوردار شود اما ايران اين پيشنهادها را رد كرد.
9 اوت 2005: آژانس با تشكيل يك جلسه تلاش كرد ايران را از آغاز فعاليت هاي هسته اي بازدارد اما ايران بخش هايي از تاسيسات اصفهان را آغاز كرد.
11 اوت 2005: شوراي حكام آژانس قطعنامه اي را به تصويب رساند و بر اساس آن از ايران خواست تعليقي را كه به اروپايي ها قول داده بود، از سر بگيرد.
2 سپتامبر 2005: گزارشي از سوي البرادعي تاييد كرد كه ايران تبديل اورانيوم در اصفهان را از سر گرفته است و اعلام كرد آژانس هنوز در شرايطي نيست كه بگويد ايران مواد و فعاليت هاي اظهار نشده هسته اي دارد يا ندارد.
14 سپتامبر 2005: نخست وزير فرانسه اعلام كرد اگر ايران تمام فعاليت هاي هسته اي خود از جمله فعاليت هاي تاسيسات اصفهان را متوقف نكند، اين كشور را به شوراي امنيت ارجاع مي دهيم.
15 سپتامبر 2005: احمدي نژاد رئيس جمهوري جديد ايران درنيويورك اعلام كرد، ايران آماده است مهارت هسته اي خود را به كشورهاي اسلامي انتقال دهد.
17 سپتامبر 2005: احمدي نژاد اعلام كرد ايران هرگز تلاش هاي هسته اي خود را كنار نمي گذارد و اروپا نيز اعلام كرد در عوض تهران را به شوراي امنيت ارجاع مي دهد.