ایران - آرژانتین؛ سرانجام بازی بزرگ فرا رسید

به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به برزیل، تیم های ملی فوتبال ایران و آرژانتین ساعت 20:30 شنبه در ورزشگاه بلوهوریزنته برابر هم به میدان می روند؛ این دومین بازی دو تیم در مرحله گروهی مسابقات جام جهانی 2014 برزیل است؛ اوج هیجان و حساسیت برای طرفداران فوتبال آرژانتین و مسی و همچنین مردم ایران که در انتظار یک اتفاق بزرگ و "معجزه" هستند.

فوتبال یعنی عشق و هیجان و این بازی اوج هیجان است برای مردم ایران. رویارویی با آرژانتین که ستاره های بزرگی از جمله دی‌ماریا، هیگواین، آگوئرو، ماسکرانو و ... دارد و یک سوپر ستاره به نام مسی؛ آن هم در دیداری که آرژانتین برای صعود به 3 امتیازش می اندیشد، هر چند ایران هم در این رقابت حساس و پرهیجان، در کنار تفکر کسب اعتبار فوتبالی، به گرفتن امتیاز مقابل این تیم قدرتمند فکر می کند.

منطق می گوید برنده این بازی روی کاغذ و درون مستعطیل سبز آرژانتین است اما فوتبال و چرخش توپ گرد، بارها و بارها ثابت کرده که منطق و قدرت روی کاغذ، برنده نهایی را مشخص نمی کند. این همان هیجان و انگیزه ای است که ایرانی ها امیدوارند به سود تیم ملی کشورشان رخ دهد و در آخرین ساعات شنبه با گرفتن امتیاز از آرژانتین که شبیه معجزه در فوتبال است، شبی رویایی را رقم بزند.

فوتبال یعنی هیجان و مردم علاقمند به فوتبال ایران سه دوره شاهد حضور تیم ملی در اوج هیجان فوتبال در بزرگترین فستیوال این رشته بودند اما بازی با آرژانتین یک چیز دیگر است و اگر اتفاق مثبتی در آن رخ دهد، می توان آن را بالاتر از اتفاقات فراموش نشدنی ملبورن و اولسان، جزو روزهای بزرگ فوتبال ایران نامید.

همه ایرانی ها به نوعی با فوتبال مانوس هستند. شاید عده ای علاقه ای به این رشته نداشته باشند اما کمتر کسی است که بگوید پله یا مارادونا را نمی شناسد؛ این همان هیجان و زیبایی فوتبال است که از عنفوان کودکی ما را به برزیل با پله، سوکراتز، ببتو، روماریو، رونالدو و امروز مینمار پیونده زده است، و یا همین آرژانتین با آن مارادونای فراموش نشدنی اش در دهه 80 و 90 یا باتیستوتا، کانیگیا، رانتی و البته امروز یک سوپراستار و فرا انسان به نام مسی.

شاید افراد دیگری در ایران باشند که به نوعی دیگر عاشق فوتبال شدند. با آلمان به خاطر بکن باوئر، ماتیوس و یا ستاره های امروزی اش، با ایتالیا از آن تیم قهرمان دهه 80 تا فرانکو بارسی، آلبرتینی و روبرتو باجو و یا نسل امروز با دل پیرو و پیرلو و یا فرانسه با پلاتینی و زیدانش، انگلیس با بابی مور، شیرر و دیوید بکامش و یا اسپانیا و هلندو ... با ستاره های دیروز و امروزشان. این فوتبال است با هیجان و زیبایی هایش منحصر به فردش...

درست است هر کسی به یک تیم علاقه دارد اما مارادونا و مسی ستاره هایی هستند که از دیروز تا امروز فوتبال آرژانتین را محبوب و یا منفور علاقمندان به این رشته کرده اند، حال ایران باید در بازی شنبه شب مقابل تیمی معتبر و مشهور قرار بگیرد که یکی از این دو ستاره بزرگ فوتبال جهانی یعنی مسی در آن بازی می کند؛ تیمی رویایی که قطعاً بیش از گذشته توجهات مردم دنیا را به فوتبال ایران معطوف خواهد کرد.

وقتی با سوت میلوراد مازیچ، داور صربستانی، بازی آغاز می شود، آرژانتین، ایران را به اوج فوتبال دنیا نزدیک می کند و این توانمندی ستاره های ایران است که چگونه خود را در این سطح بالا، بهتر و بهتر و بهتر به فوتبال جهان معرفی کنند.

چهارمین بازی بزرگ
فوتبال ایران یکی از قدرت های برتر آسیا است. شاید در مقطعی افت کرده باشد اما هنوز هم می توان آن را در کنار تیم های مطرح شرق و غرب آسیا به عنوان یک مدعی قبول داشت. البته ایران که در کنار عربستان و امروز بالاتر از این تیم عربی بهترین تیم غرب آسیا محسوب می شود، تا به امروز به اضافه جام جهانی برزیل، تنها 4 مرتبه جواز حضور در جام های جهانی را به دست آورده است.

شاید در این سالها ایران تجربه بازی دوستانه با تیم های برزیل، آلمان و فرانسه و ... را داشته اما تنها 12 رویارویی رسمی با تیم های مطرح دنیا در رقابتهای مرحله مقدماتی و نهایی جام جهانی که مهمترین فستیوال این رشته در سراسر قاره ها محسوب می شود، انجام داده است.

در سال 1978 ایران سه بازی در جام جهانی آرژانتین انجام داد اما رویارویی با هلند که ستاره هایی از جمله آری‌هان، جانی رپ و ... در آن بازی می کردند و در نهایت نایب قهرمان جام شد، اعتبار بیشتری از تیمهای اسکاتلند و پرو داشت. 20 سال بعد ایران به جام جهانی 1998 فرانسه رسید که در آن جام با یوگسلاوی، آمریکا و آلمان بازی کرد ولی دیدار با آلمان که بزرگانی همچون کلینزمن، ماتئوس، بیرهوف، هسلر و ... در آن بازی می کردند، بسیار مهمتر از دیدارهای دیگر بود.

سپس ایران در صعود به جام جهانی 2002 با ایرلند جنوبی بازی کرد و بس از شکست 2 بر یک در مجموع دو دیدار رفت و برگشت مقابل این تیم به جام جهانی نرسید. 4 سال بعد اما شاگردان برانکو جواز حضور در جام جهانی آلمان را به دست آوردند و در آن جام با مکزیک، پرتغال و آنگولا بازی کردند؛ اما پرتغال که ستاره هایی همچون کریستیانو رونالدو، فیگو، دکو و ... در آن بازی می کردند سومین بازی بزرگ فوتبال ایران در تاریخ جام جهانی بود و مسابقات بین المللی بود.

در آغاز جام بیستم هم برابر نیجریه قرار گرفت، پس اگر می گوییم دیدار با آرژانتین چهارمین بازی بزرگ تاریخ فوتبال ایران است با استناد به این مسائل است. مسابقه ای که می تواند ایران را به اوج برساند و شبی رویایی را برای فوتبالدوستان ایران و حتی برزیلی ها رقم بزند.

نتیجه ای شبیه به معجزه
آرژانتین که در نخستین بازی بوسنی را شکست داد، دیداری که احیاگر مسی در عرصه بین المللی بود، حال برای صعود به سه امتیاز دیدار با ایران می اندیشد و از لحاظ فنی روی کاغذ پیش از بازی خیلی ها این برد را به کارنامه آنها در جام بیستم اضافه می کند اما در زمین بازی ممکن است خیلی اتفاقات بیفتد.

کارلوس کی‌روش هم به این موضوع اعتقاد دارد و در خصوص بازی با آرژانتین می گوید: "گرفتن امتیاز از این تیم شبیه به یک معجزه است." اتفاقی بزرگ که شانس صعود ایران به مرحله دوم جام را به مراتب بیشتر خواهد کرد. تیم ملی ایران که در نخستین گام موفق شد نیجریه را متوقف کند، فردا شب و با حمایت هواداران فوتبال برزیل که نمی خواهند شاهد موفقیت آرژانتین برابر هیچ تیمی باشند، به مصاف "Albicelestes" می رود.

اگر گرفتن امتیاز از نیجریه تنها یک راه داشت؛ آن هم قربانی کردن فوتبال زیبا و توجه به نتیجه گرایی که بازیکنان سرخپوش ایران به خوبی این هدف را عملی کردند و با اجرای تفکرات کی‌روش نخستین امتیاز را از جام به دست آوردند، کسب امتیاز از آرژانتین به مراتب سخت تر خواهد بود و اتفاقی بزرگ برای فوتبال ایران و یا فوتبال جهان، پس نیاز به تمرکز و تلاش مضاعف بازیکنان دارد.

شاگردان کی‌روش در بازی با آرژانتین هم کمترین توقعشان گرفتن یک امتیاز است، حتی اگر این نتیجه، همان "معجزه" در فوتبال را رقم بزند. اما اگر از نگاه یک هوادار بسیار خوشبین این بازی را ارزیابی کنیم و بتوانیم از آرژانتین سه امتیاز بگیریم، باید برای کسب چنین نتیجه ای واژه ای فراتر از معجزه را خلق کرد. نتیجه ای که اگر پل صعود ایران به مرحله دوم جام هم نباشد، هیچگاه از خاطره فوتبالدوستان ایرانی خارج نخواهد شد.

البته روی دیگر سکه نیز نباید فراموش شود، یعنی باخت به آرژانتین. اتفاقی که احتمالش بیشتر از احتمالات دیگر است اما نباید این شکست با اختلاف گل رخ دهد.

به نظر می رسد کی‌روش نیز مانند بسیاری از فوتبالدوستان ایرانی این اعتقاد را دارد پس از گرفتن یک امتیاز از نیجریه اگر مقابل آرژانتین کمتر گل بخوریم، این شانس را داریم که در صورت تساوی دیدار نیجریه و بوسنی و گرفتن یک امتیاز دیگر از بوسنی، به شرط شکست نیجریه مقابل آرژانتین در بازی آخر، ایران می تواند با 2 امتیاز به مرحله بعد صعود کند.

پس می توان نتیجه گرفت تفکر کی‌روش، کادر فنی تیم ملی و بازیکنان ابتدا گرفتن یک امتیاز از آرژانتین و سپس باختن با کمترین تفاضل گل است آیا این اتفاق رقم می خورد.