وقتی انسان به دلیل بیماری روی تخت بیمارستان بستری باشد و درد تمام وجودش را فرا بگیرد، تنها تزریق آمپول مسکن دردش را تخفیف می‌دهد اما جوانی در میان ما هست که این روزها وقتی روی تخت بیمارستان است با فکر کردن به تئاتر و بازی کردن نقش مورد علاقه‌‌اش در فکر و خیالات خود، دردش را تخفیف می‌دهد.

به گزارش خبرنگار مهر، این روزها در بیمارستان فیروزگر تهران، روی تختی از تخت‌هایی که بیماران در هر سن و سالی برای تزریق داروهای شیمی‌درمانی دراز کشیده‌اند، بهرام ریحانی به عنوان یک جوان هنرمند تئاتر برای تسکین درد خود از مسکن استفاده نمی‌کند.

او می‌گوید: «من عاشق تئاتر هستم و وقتی به تئاتر فکر می‌کنم و رویای اجرای نمایشی را در ذهنم دارم، حالم بهتر می‌شود. در این چند ماهی که شیمی‌درمانی می‌شوم حتی یک عدد مسکن هم مصرف نکردم چون هر وقت درد بیش از حد به من فشار وارد می‌کند، با فکر کردن به تئاتر درد را آرام می‌کنم.»

ریحانی که صدایش سرشار از امید است، نمایشنامه «رستاخیز ملائک» را برای اجرا در جشنواره تئاتر شهر ارائه داده و قصد دارد به عنوان بازیگر نیز در این نمایش روی صحنه برود. وی این نمایشنامه را در تمام دوره‌ای که برای شیمی‌درمانی روی تخت بیمارستان بوده نوشته است.

«روزی 4 تا 5 صفحه از این نمایشنامه را می‌نوشتم و فقط زمانی که درد زیاد می‌شد، دست از نوشتن بر می‌داشتم. رویای اجرای این تئاتر و نقشی را که در آن بازی خواهم کرد، روزی 100 بار در ذهنم مرور می‌کنم. هر روز با نقش مورد نظر در ذهنم روی صحنه می‌روم و وقتی این کار را می‌کنم، حال‌ام بهتر می‌شود»، ریحانی این جملات را می‌گوید و امید به صحنه رفتن و ایفای نقش در صدا و کلامش موج می‌زند.

این هنرمند جوان پانتومیم زمانی که از زبان پزشک معالج خود شنیده که مبتلا به سرطان شده، اشک از چشمان‌اش سرازیر شده بود. وی درباره آن زمان و اتفاق می‌گوید: «دکتر به من گفت که گریه نکن و خود را نباز چون باعث می‌شود که نتوانم به درستی روند درمانی را برایت اجرا کنم. به دکتر گفتم که قول می‌دهم 6 ماه بعد این بیماری صعب‌العلاج را شکست بدهم تا شما در کلاس‌های دانشگاه درباره من و پیروزی‌ام بر بیماری برای شاگردان‌تان صحبت کنید.»

ریحانی سرشار از امید و انگیزه برای روی صحنه رفتن در جشنواره تئاتر «شهر» است و هر روز حتی نقش خود را در ذهن بازی می‌کند و ایرادهای آن را برطرف می‌کند. او تأکید می‌کند که نمایش «رستاخیز ملائک» یک اثر فاخر پانتومیم است و اجرای آن اتفاق مثبتی در عرصه نمایش ایران خواهد بود.

با وجود اینکه درد در وجودش وجود دارد و هر روز به هر طریقی که شده خود را به ریحانی تحمیل می‌کند اما این هنرمند جوان تئاتر به تئاتر و نمایش «رستاخیز ملائک» فکر می‌کند. رفتار ریحانی و علاقه‌اش به تئاتر باعث شده تا پرستارانی که در بیمارستان او را می‌شناسند، هر روز سراغ زمان اجرای نمایش «رستاخیز ملائک» را از او می‌گیرند و می‌خواهند که برای تماشای نمایش و بازی خود، آن‌ها را دعوت کند.

ریحانی که روندی درمانی پر هزینه‌ای را طی می‌کند با صراحت می‌گوید: «من از کسی توقع پول و کمک مالی ندارم و به هیچ مدیری هم نامه ننوشتم و تقاضای آن را ندارم که به کشوری دیگر اعزامم کنند. اما از دوستان و هنرمندان می‌خواهم که برای اجرای نمایش «رستاخیز ملائک» کمکم کنند چون توان فیزیکی لازم برای کارگردانی و همچنین انتخاب بازیگر را ندارم.»

«اجرا و بازی در نمایش «رستاخیز ملائک» رویایی است که دوست دارم تجسم پیدا کند. هدفم از ارائه این کار به جشنواره تئاتر «شهر» دریافت جایزه یا پول نیست بلکه می‌خواهم وقتی روی صحنه رفتم و نمایش تمام شد به مخاطبان بگویم که من بیماری سرطان را شکست دادم. اجرا و بازی این نمایش برای من مهر پایانی بر بیماری است». بهرام ریحانی این جملات را می‌گوید و در ذهن و بیان خود با ایمانی که دارد مهر پایان را بر بیماری سرطان می‌زند.

بهرام ریحانی هر روز با امید به اجرا و بازی در نمایش «رستاخیز ملائک» در پاییز سال جاری در جشنواره تئاتر «شهر»، شیمی‌درمانی را طی می‌کند و امید به پیروزی بر بیماری را در خود پرورش می‌دهد.

عکس خبر از احسان جابری