شاهسوارانی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اثر خود توضیح داد: ویدئوآرت «لالایی با کمی چاشنی (بمب)» اثری مربوط به سال 86 است که در سومین نمایشگاه هنر جدید در موسسه فرهنگی هنری «صبا» به نمایش درآمد و به عنوان اثر برگزیده معرفی شد و امسال با توجه به دعوت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از هنرمندان برای ارائه آثارشان در بخش تجسمی این نمایشگاه، از من نیز دعوت شد تا این اثر را به نمایش بگذارم.
این هنرمند درباره اثرش گفت: این ویدئوآرت 3 دقیقه ای که به صورت پیوسته در فضای نمایشگاه تکرار می شود، به مسائل و مشکلات انسان امروز در جهان اشاره دارد و زنی باردار را نشان می دهد که در مقابل رنج روزگار استوار ایستاده است. او با توانائی و استحکام رنج تحمیل شده از جهان پیرامون را تجربه می کند؛ در حالی که در درونش زندگی و حیات در حال شکل گیری و تولد است.
عضو هیأت علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، شیوه اجرا و پرداختن به این ایده را چنین بیان کرد: در این اثر زنی باردار به تصویر کشیده شده است که جنین درون شکم او قابل دیدن است و رنگهای سیاه و تیره بر پس زمینه آن ریخته می شود و در این میان تصاویر کودکان قربانی جنگ نیز بر پس زمینه دیده می شوند.
شاهسوارانی هدفش را از ارائه این اثر پرداختن به نگرانی های عام و خاص مادرانه عنوان کرده و درادامه یادآور شد: در سده ها و یا حتی دهه های پیش، شاید مادران نگرانی های کمتری داشتند و فقط به فکر حفاظت از کودکانشان در برابر بیماری، سرما و گرسنگی بودند. اما در ابتدای قرن بیست و یکم و تحولات جهانی و رسانه ای، مسائل و مشکلات انسانی ابعاد و اشکال تازه ای به خود گرفته و مادران امروز از زمان تولد کودکانشان تا آینده دور نگران آنها هستند که در این جهان پر آشوب چه بر سر فرزندانشان خواهد آمد.
این هنرمند برگزیده جشنواره ویدئوآرت نیویورک، با بیان این که مسائل و مشکلات دنیای امروز از قبیل جنگها و بی عدالتی ها در ارائه این اثر تأثیرگذار بوده است گفت: این اثر علاوه بر ایران در چندین جشنواره خارجی از جمله جشنواره ویدئو آرت یونان نیز به نمایش درآمده است و مخاطبان ایرانی و خارجی به خوبی با آن ارتباط برقرار کرده اند و این هدف اصلی من بود.
مدیرگروه طراحی لباس دانشکده هنر و معماری در خاتمه درباره ارتباط برقرار کردن مخاطبان عام با آثار ویدئوآرت در نمایشگاه قرآن متذکر شد: ویدئوآرت توانسته مخاطب عام را در نمایشگاه قرآن جذب کند و معتقدم که این آثار تنها برای مخاطبان خاص نیست، بلکه با توجه به این که هدف هنرمندان فرهنگسازی است بهتر است که آثارشان از محدوده نمایش برای مخاطبان خاص خارج شده و امکان نمایش عمومی این آثار فراهم شود؛ دقیقا اتفاقی که در بیست و دومین نمایشگاه قرآن کریم روی داده است.