فریدون محرابی بازیگر تئاتر و تلویزیون و سردبیر نمایش‌های رادیویی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره کار تازه خود توضیح داد: «لشگر خوبان» یک نمایش رادیویی است که به خاطرات برخی از رزمندگان جنگ از جبهه می‌پردازد. همرزمانی که همگی از شهر تبریز بودند و لشگری به نام لشگر عاشورا را تشکیل داده بودند. همزمان با مرور خاطرات این رزمنده‌ها با بسیاری از قهرمانان دوران جنگ آشنا می‌شویم. قهرمانانی که برخی از آنها همچون مهدی باکری نام آشنا هستند و بخش‌هایی از زندگی‌شان مرور می‌شود.
وی افزود: لابلای مرور این خاطرات با مفاهیمی همچون گذشت، ایثار و لحظات ناب رفاقت‌هایی از جنس خاک با صمیمتی تکرار نشدنی آشنا می‌شویم. این نمایشنامه در واقع تنظیم رادیویی کتاب «لشگر خوبان» است که معصومه سپهری آن را براساس خاطرات مهدی قلی رضایی نوشته و توسط آرش پارساخو تنظیم رادیویی شده است.
حین تمرین و ضبط «لشگر خوبان» انگار همه در جبهه بودیم
کارگردان نمایش رادیویی «لشگر خوبان» تأکید کرد: در این اثر بیش از 40، 50 نفر از بازیگران نمایش‌های رادیویی حضور داشتند. در حقیقت لشگری از خوبان در مرکز هنرهای نمایشی حضور داشتند و می‌شود گفت در حین تمرین و ضبط نمایش تمامی هنرمندان گویی در جبهه بودند. به این معنا که مرکز هنرهای نمایشی هنگام ضبط این نمایش رنگ و بوی جبهه می‌داد.
محرابی با بیان اینکه شخصیت‌های اصلی این نمایش را ایوب آقاخانی و فریبا طاهری ایفا می‌کنند، در این‌باره توضیح داد: این دو هنرمند نقش مهدی قلی رضایی و معصومه سپهری را برعهده دارند. بسیاری از دیگر دوستان حرفه‌ای همچون میرطاهر مظلومی، بیوک میرزایی، رحمان باقریان، مهدی طهماسبی، عرفان ابراهیمی، محمدرضا قلمبر، قربان نجفی، غلامحسن تسعیری، بهرام سروری نژاد، محسن بهرامی، مهدی نمینی مقدم، عبدلعلى کمالی، احمد گنجی و شمسی صادقی نیز در این کار حضور دارند.
مگر کیفیت برتر برای دوستان مهم است؟
بازیگر سریال‌های «خانه بی‌پرنده» و «به کجا چنین شتابان» با بیان اینکه ضبط این نمایش در 24 قسمت 30 دقیقه‌ای دو هفته به طول انجامیده، در خصوص شیوه تنظیم رادیویی یک کتاب گفت: ما کتاب را با مدیوم رادیو تطبیق می‌دهیم و جنبه‌های نمایشی آن را برای اجرای نمایش رادیویی پررنگ‌تر کرده‌ایم. از نظر من کار خوبی شده است. اما چه فایده‌ای دارد؟! مگر کیفیت برتر در این دوره برای دوستان در رادیو فرقی می‌کند!
وی تصریح کرد: این نمایش همانند آثار دیگری چون «شاه لیر» اثر شکسپیر یا «طبل حلبی» گونتر گراس با بهترین کیفیت ضبط شد اما متاسفانه وقتی معیاری برای سنجش وجود ندارد، آثار از یکدیگر تمیز داده نمی‌شود و کماکان کیفیت اثر هنری مدنظر نیست.
برخی مثلا داعیه هنر دارند و برخی می‌خواهند با هنر وجاهت پیدا کنند
محرابی با بیان اینکه تصمیم‌گیران و مشاورانشان اشراف کاملی بر هنر روز جهان نداشته و نگاه زیبایی شناسی آنها بسیار قدیمی شده است، یادآور شد: ما اکنون با چند دسته از افراد در ارتباطیم. دسته‌ای لباس شبه روشنفکری پوشیده‌اند و داعیه هنر دارند اما اساسا از محتوا و تاثیر آن بر جامعه خود دور می‌مانند. دسته دوم افرادی هستند که تخصص لازم را ندارند اما تلاش می‌کنند با هنر وجاهت پيدا كنند كه با این حال همواره یا مشاوران خیلی بدی دارند یا انتخاب و تصمیم‌گیری‌شان برای کارهای عالی و تاثیرگذار ضعیف است.
این هنرمند درباره دسته سوم اظهار کرد: یک دسته از آدم‌ها هم هستند که برای بهتر شدن محیط هنری و آثارشان تلاش می‌کنند تا بتوانند تاثیر بیشتری بر خود و جامعه بگذارند. اما اکثرا این دسته از افراد در این اوضاع شلخته هنری تنها می‌مانند. در حالی که کیفیت اثر هنری از همه چیز مهم‌تر است. اما تقابل هنرمندان با تصمیم‌گیرانی که بر قله‌هاى خودخواهى و سهل انگارى تكيه داده‌اند كارى بس خسته كننده است.
یادمان نرود روزی مورد قضاوت قرار می‌گیریم
وی با تأکید بر اینکه نباید یادمان برود آثار هنری می‌مانند و آیندگان در خصوص این آثار قضاوت خواهند کرد، ادامه داد: همانطور که ما به خودمان اجازه دادیم آثار قدما را قضاوت کنیم یک روز خودمان هم مورد قضاوت قرار خواهیم گرفت. در این زمینه تنها یک راه می‌ماند؛ راه نهایی این است که بتوانیم با ملاک‌های حرفه‌ای و هنری کیفیت آثار خود را ارتقا بخشیم و تاثیر بیشتری بر مردم داشته باشیم تا بتوانیم رسالت و غایت هنر را که رسیدن به همدلی و زندگی بهتر است به انجام برسانیم.
برخی فقط بازیگرند کارگردانند، نویسنده‌اند اما هنرمند نیستند
محرابی در ادامه نقدهایش گفت: افراد بسیاری در محیط هنر هستند که تنها بازیگرند، کارگردانند، نویسنده‌اند اما هنرمند نیستند. جامعه به هنرمند نيازمند است نه تعدادى كارگر هنر. بد نيست چون لشگر عاشورا بودن؛ که به راستی لشگر خوبان نام گرفتند و هنوز هم نام و یادشان گرامی است.
وی متذکر شد: در غیر این صورت چون لشگری شکست خورده خواهند بود و همگی مأیوس، کم سواد، ضعیف و کارنابلد و كمى بيمار كه مسیرشان را به سمت قله‌های پوشالی جهالت خود ادامه می‌دهند.