به گزارش خبرنگار مهر، جلسه نقد و بررسی کتاب «سرزمین آبی من» شامل رمان مربوط به شهیدان مهدی و حمید باکری نوشته نصرتالله محمودزاده، عصر دیروز سهشنبه 23 تیر با حضور سردار حسین علایی، بهروز افخمی، محمد حنیف، بلقیس سلیمانی و نویسنده اثر در موسسه فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
افخمی در این برنامه گفت: به طور مختصر میتوانم بگویم که محمودزاده را به عنوان محقق، نویسنده زندگینامه و تحقیقاتی که تا حدودی شکل داستانی داشت، میشناختیم. وقتی که میخواستیم درباره عملیاتها، شخصیتها و اتفاقات جنگ تحقیق کنیم، سراغ محمودزاده میرفتیم. در نتیجه محمودزاده شخصیتی محوری داشت و بسیاری از فیلمسازها برای تولید فیلم و اثر در این حوزه به سمت او هدایت میشدند. اینطور بگویم که بسیاری از فیلمسازان حوزه دفاع مقدس ما به طور مستقیم و غیرمستقیم مدیون نصرتالله محموزاده هستند.
وی افزود: محمودزاده را به نوشتن مطالب مستند و زندگینامههای داستانی میشناختیم. داستانهای غیرتخیلی که با اتکا به واقعیت نوشته شده بود، مشخصه و معرفی کننده محمودزاده بودند. دوره خاکستری که محمودزاده به آن اشاره میکند، دورهای است که همان نوشتههایش شکل رمان به خود میگیرد. این دوره، دوره جدیدی برای این نویسنده است که تازه با نوشتن این کتاب شروع شده است. این نکته را میتوان از حضور روح شخصیتها و اسطورههای ایرانی حاضر در اثر متوجه شد.
کارگردان فیلم «جهان پهلوان تختی» ادامه داد: شاید مخاطب متوجه نشود که این کتاب و رمان درباره شهیدان حمید و مهدی باکری است. نثر «سرزمین آبی من»، نثری مبهم و شاعرانه است که در بند توصیف جزئیات نیست و برای کسی که بخواهد فیلم بسازد، قابل اتکا است. انتخاب روش روایت با توسل به دانای کل نامحدود، یعنی راویای که همهجا هست؛ هم در خانواده ایرانی و هم در تصور عراقیها، از دیگر مولفههایی است که نشان میدهد دوران جدید نصرتالله محمودزاده آغاز شده است.
افخمی گفت: ما همیشه به نصرتالله محمودزاده به عنوان کسی که آثارمان را اعتبارسنجی میکرد، نگاه میکردیم. این دوره جدید او، به نظرم باید با معیارهای مطلق رماننویسی و سختگیری ادبی همراه باشد. نویسنده باید آماده باشد و بداند که وقتی وارد این حوزه میشود، کارش از این منظرها مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کارگردان فیلم «فرزند صبح» در بخش دیگری از سخنانش گفت: خلاف حوزه نقد فیلم، نقد کتاب عرصهای جدی است. در زمینه نقد فیلم، هر فردی وارد میشود و خریدارهای خودش را هم دارد اما نقد ادبی اینگونه نیست.
وی در پایان سخنانش گفت: در این شرایط، کتاب «سرزمین آبی من» را به عنوان یک داستان میخوانم و این داستان میتواند پایه ساخت یک فیلم هم باشد ولی مانند داستانهای قبلی محمودزاده نیست که میشد در آنها شخصیت فرماندهان جنگ و موقعیتهای مختلفشان در شرایط جنگ ارزیابی کرد.