به گزارش خبرنگار مهر ، تیم ملی تکواندو طی دو هفته گذشته دو تورنمنت بین المللی با شرایط کاملا متفاوت را پشت سر گذاشته که نتایج نمایندگان ایران در این دو رویداد مهم یکی از دلایلی است که افزایش نگرانی اهالی تکواندو را برای موفقیت در بازیهای آسیایی در پی داشته است.
رقابتهای جایزه بزرگ چین که با دو برنز اسبقی و مردانی به پایان رسید و مسابقات آزاد کره که با مدالهای رنگارنگ توسط عاشورزاده ، یعقوبی ، خدابخش ، محمدی و نصر برای تیم ملی ایران به همراه بود. رقابتهای چین اولین دوره از مسابقات کسب امتیاز ورودی المپیک بود و با حضور برخی از بهترین‌های جهان برگزار شد و مسابقات کره با حضور پرتعداد تکواندوکاران کشور میزبان و برخی چهره های سرشناس برای تکواندوکاران ما خوش یمن بود!
تکواندو ایران در بازیهای 2010 گوانگجو موفق به کسب 9 مدال رنگارنگ شد که چهار تای آن سهم مردان بود و پنج مدال نیز حاصل تلاش بانوان تکواندوکار بود. سه طلای معتمد ، نصر و کرمی و تک برنز فرزاد عبداللهی در بخش مردان ، دو نقره آسمانی و فرشیدی ، سه برنز حاجی پور ، شش پری و خوش جمال فکری در بخش بانوان عملکرد فوق تصوری را برای کاروان 12 نفره تکواندو بر جای گذاشت.
در شرایط کنونی کمتر کارشناسی است که به تکرار چنین عملکردی برای کاروان اعزامی تکواندو خوشبین باشد. نه آنکه چون کره جنوبی میزبان بازیهاست ، بلکه فراز و فرودهای تیم ملی بروز چنین تفکری را در پی داشته است. در واقع کسب نتایجی مشابه آنچه در گوانگجو کسب شد حداقل انتظار از کاروان اعزامی تکواندوست چرا که نتایج تکواندو ایران در طول چهار سال اخیر که با سه قهرمانی در آسیا همراه بوده دلیل چنین مدعایی است. به خصوص که یکی از همین قهرمانیهای سه گانه قبل از گوانجو به دست آمده بود. درست مانند اتفاقی که در تاشکند 2014 افتاد!
در بخش بانوان با تغییراتی که در راس تیم ملی صورت گرفت و مینو مداح در راس کادر فنی قرار گرفت روند رو به رشدی را شاهد هستیم. هر چند بانوان ما کار دشواری پیش رو دارند ولی کسب چهار مدال نقره و برنز در مسابقات قهرمانی قاره کهن در تاشکند نشان از عزم بالای بانوان برای رسیدن به موفقیت در اینچئون دارد. نظارت خوب زهرا سروی در این بخش در کنار تلاش های مداح که از تجربه بالایی هم بهره میبرد امیدها را در این بخش به میزان قابل توجهی بالابرده است. در واقع کادر فنی جدید بانوان ثابت کرد که چرا سال قبل هادی ساعی بر سر انتخاب کادر فنی با ذوالقدر به اختلاف برخورد. اختلافی که در نهایت به کنار گذاشتن دائمی ساعی از تکواندو انجامید.
اما در بخش مردان، تیم ملی برای نتیجه گرفتن در میدانهای سخت و دشوار با مشکل مواجه است. مسابقات جایزه بزرگ چین نشان داد که تیم ملی ایران باید برای حضور در تورنمنتهایی از این دست باید با روش دیگری آماده شود ، در واقع باید سخت تمرین کرده و با آمادگی فراتر از آنچه اکنون دارد راهی چنین مسابقاتی شود.
از قبل هم معلوم بود که "شی هاپ چانگ" پهن شده در "شوژ" چین با میدانهایی چون هلند و آلمان متفاوت است و ملی پوشان هم می‌بایست برای چنین مسابقاتی تجهیز میشدند. اینکه قوانین تغییر کرده و همه مدعیان تکواندو در بهترین شرایط خود را به چین رساندند نمیتواند توجیهی بر شکست ملی پوشان باشد. چرا که برای چنین مسابقاتی باید از هر نظر آماده بود و با هر تغییر قانونی هماهنگ شد. شرایطی که برای همه تکواندوکاران یکسان بود.
بسیاری از اهالی تکواندو انتخاب بیژن مغانلو را در راس کادر فنی تیم ملی بهترین تصمیم فدراسیون می دانند. در واقع مغانلو چهار سال در کنار رضا مهماندوست، مسابقات جهانی، آسیایی و انتخابی المپیک را تجربه کرد و با پیشرفت تکواندو در جهان و رقبای نمایندگان ما به خوبی آشنا بود و انتطار از این مربی جوان اما با تجربه و مهدی بی باک که به عنوان دستیار اول در کادر فنی حضور دارد بیش از سایر مربیان است. این دو، خود از قهرمانان صاحبنام تکواندوی جهان و آسیا هستند و باید در روند کاری خود ثبات بیشتری داشته باشند.
اینکه تیم ملی در منچستر تنها سه برنز کسب می کند و بعد از آن در دو میدان هلند و آلمان که سطح پایین تری دارد با دست پر به تهران بازمی گردند و سپس مسابقات قهرمانی آسیا را با کسب عنوان نخست پشت سر گذاشته، بعد از آن در چین با دو برنز به کار خود پایان می دهد و سرانجام در مسابقات آزاد کره مدالهای رنگارنگی کسب می کند همه و همه نشان از فراز و فرود ملی پوشان دارد. این درست که ملی پوشان ایران در رده بندی جهانی روند رو به رشدی داشته اند و این قابل تقدیر است ولی از سوی دیگر نباید شکست نفراتی چون اسبقی در دو میدان آلمان و هلند ، کرمی در تاشکند ، معتمد، عبداللهی ، حجی زواره و مسعتان در چین و ... را نادیده گرفت.
کادر فنی باید تمام تمرکز خود را روی بازیهای آسیایی گذاشته و موفقیت در این مسابقات را هدف قرار دهد. برای کسب سهمیه المپیک دو سال دیگر زمان داریم و مسابقاتی از نوع رقابتهایی که در "گیونگجو" کره جنوبی برگزار شد زیاد پیش روی تکواندوست که بخواهیم امتیاز جمع آوری کنیم. این بازیهای آسیایی است که برای کل ورزش کشور اهمیت بالایی دارد و عیار چهار ساله تکواندو با نتایج آن مشخص خواهد شد.
انتظار می رود کادر فنی با برگزاری مسابقات انتخابی، بهترین نفرات را برای حضور در این میدان پراهمیت گلچین کند. نفراتی که تجربه لازم برای مبارزه در میدان سخت اینچئون را داشته باشند. بدون شک اعضای تیم ملی کره آنهایی نیستند که هفته قبل مقابل نمایندگان ما یکی بعد از دیگری باخته و میدان را با شکست ترک کردند. ضمن اینکه چشم بادامیها بخوبی عاشورزاده و خدابخش را آنالیز کرده اند.
پس از انتخاب نفرات اعزامی به اینچئون و تمرکز روی تمرینات این تیم شش نفره برای آماده شدن در اواسط مهرماه ، با برنامه خاص و ویژه خود تمرین کنند. تمریناتی که مطابق با شرایط سخت و دشوار بازیهای آسیایی که به میزبانی قهرمان سنتی تکواندو جهان برگزار می شود.
تکواندوکارانی هم که شرایط اعزام به دومین مرحله از مسابقات جایزه بزرگ و کسب امتیاز ورودی المپیک را دارند با جدیت تمرین کرده و با آمادگی بالا راهی قزاقستان شوند. بدون شک مسابقاتی که که طی روزهای هفتم تا نهم شهریور در قزاقستان برگزار می شود فراتر از آنچه در چین شاهد بودیم ، خواهد بود و باید با درسهایی که از "سوژو" گرفتیم راهی آستانه شویم.
نکته پایانی اینکه مشخص نشد چرا پیام خانلرخانی به کادر فنی اضافه شد و بعد از مسابقات قهرمانی آسیا خیلی زود از همراهی تیم ملی کنار گذاشته شد. چطور می شود مربی جوان و موفقی چون خانلرخانی پروژه ای دعوت به همکاری می شود ولی مربی ای که در لیگ فعالیت ندارد همچنان باید در کادر فنی حضور داشته باشد. در واقع دایره مربیان تیم ملی بسته است و دعوت از خانلرخانی هم تنها برای کاهش انتقادات بود و نمایش نگاه ، خاص و ويژه فدراسیون به لیگ برتر بود و بس!