به گزارش خبرگزاری مهر، محمد‌علی مجاهدی (پروانه) شاعر پیشكسوت آیینی با بیان این كه تعداد مجموعه های شعری كه درباره غزه در كشورمان سروده شده است زیاد نیست، اظهار كرد: یك شاعر وقتی وارد عرصه شعر می شود و یا هر هنرمندی در هر هنری، رسالت هایی را خواه ناخواه بر عهده می گیرد و به عنوان رسانه عمل می كند تا پیام مد نظرش را به گوش دنیا برساند.
وی هنر و به خصوص شعر را به لحاظ تاثیرگذاری بر مخاطب شگفت انگیز دانست و افزود: در دستورات دینی ما آمده است كه اگر كسی از شما طلب كمك كند و شما اعتنا نكنید، باید در مسلمان بودن خود شك كنید. در اشعار بزرگان ادب فارسی شاید نامی از غزه و فلسطین نباشد اما به طور كلی به كمك به مظلوم اشاره شده است.
مجاهدی ادامه داد: سعدی در شعر «بنی آدم اعضای یكدیگرند» تمام عالم هستی را به عنوان یك كلیت در نظر گرفته و می‌گوید وقتی در جایی از دنیا به این درخت تناور ضربه ای می‌خورد باید فریاد همه بلند شود و به داد مظلوم برسند.
این شاعر با اشاره به سخنی از حكیم نظامی مبنی بر این كه شاعر فرزند زمانه خودش است، عنوان كرد: شاعر باید بازتاب دهنده حوادثی باشد كه در زمان خودش اتفاق می افتد و اگر سال ها بعد خواستند درباره تاریخ ایران و منطقه تحقیق كنند باید از كلام شاعر متوجه شوند كه مردم فلسطین در برابر دشمنان چه رنجی متحمل شده اند.
وی گفت: شاید به اسم غزه و فلسطین در پیشینه ما اشعار نادر و كمی باشد، اما امروز با توجه به این كه اخبار هر لحظه به دست مردم می رسد، شاعر باید روشن و دقیق درباره حوادث پیرامونش اعلام موضع كند. در چنین جریانی كه موج بیداری جهان را فراگرفته است سكوت كردن و به غزل بسنده كردن زیبنده شاعر نیست.