به گزارش خبرنگار مهر، دکتر جعفر مهراد گفت: خبری که اخیرا توسط تامسون رویترز ، سابقا ISI درباره فهرست پژوهشگران پراستناد و موسسات مربوط به این اشخاص منتشر کرده، داده های جالب توجهی را در دسترس قرار داده است. در ابتدا و بدون مقایسه، داده های ارائه شده مشخص می سازد که کدام شخصیت علمی پراستنادترین بوده و از پژوهشگران کدام موسسه آموزش عالی محسوب می شوند.
سرپرست ISC گفت: با دسترسی به داده های مربوط به وابستگی های سازمانی ثانویه (نشانی دوم)، این فهرست به طور غیر عمد، جایگاه این موسسات را در رتبه بندی های دانشگاهی ارتقا می دهد.
وی افزود: پژوهشگران پراستناد، شامل 3215 پژوهشگر است. از این میان، تنها 702 پژوهشگر تقریبا 22 درصد، بیش از یک وابستگی سازمانی دارند که در مقالاتی که منتشر کرده اند ثبت و درج شده است.
مهراد ادامه داد: این روش، روشی است معمول، زیرا یک نویسنده می تواند در مقاله ای که منتشر می کند، دارای بیش از یک نشانی ( آدرس ) باشد (دپارتمان، بیمارستان و البته، مرکز پژوهشی و غیره.)
وی اظهار داشت: با وجود این، در این موارد می توان انتظار داشت که نشانی دوم نیز ممکن است مانند نشانی اول در همان کشور قرار داشته باشد. داده های پژوهشگران پراستناد نشان می دهد که از بین 702 پژوهشگر پراستناد، 42 درصد یک کشور خارجی را به عنوان نشانی دوم اعلام کرده اند.
وی تصریح کرد: توزیع جغرافیایی 3215 پژوهشگر پراستناد، نشان می دهد که عربستان سعودی از کل 170 پژوهشگر پراستناد تعداد 139 نفر (82 درصد)، این کشور را به عنوان وابستگی سازمانی ثانویه(نشانی دوم) درج کرده و تنها 31 نفر از پژوهشگران پراستناد، عربستان سعودی را به عنوان نشانی اول ثبت و اعلام کرده اند.
رییس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری گفت: در مقابل، بسیاری از پژوهشگران ( بیش از 90 درصد) از کشور های بسیار پیشرفته مانند آمریکا، انگلستان، آلمان، فرانسه و کانادا، همانطور که انتظار می رود، این کشور ها را به عنوان نشانی اول انتخاب کرده اند.
وی افزود: بخش دیگری از این داده ها که بسیار جالب توجه است به تعداد موسساتی مربوط می شود که توسط 702 پژوهشگر پراستناد، این موسسات را به عنوان نشانی دوم به کار برده و در مقالات خود از بیش از یک نشانی استفاده کرده اند. در اینجا، موسساتی را که حداقل 10 بار به عنوان نشانی دوم انتخاب شده اند مشاهده می کنیم. مجددا، در جدول 2 مشاهده می کنیم که دانشگاه های معتبری مانند هاروارد و توکیو در مقایسه با دانشگاه ملک عبدالعزیز در عربستان سعودی به دفعات بسیار کمتر به عنوان نشانی دوم خارجی مورد استناد قرار گرفته اند.
مهراد گفت: این داده ها نشان می دهد که دانشگاه ملک عبد العزیز راه غیر علمی و ساده ای را برای برتر و ممتاز تلقی شدن در رتبه بندی های دانشگاهی انتخاب کرده است. همین داده ها باز هم نشان می دهد که بعضی از پژوهشگران پراستناد، راه آسانی را برای پولدار شدن انتخاب کرده اند و آن اینکه این دانشگاه ها به جای استخدام تمام وقت این افراد، از نام و مشخصات آنها به صورت سمبلیک بهره برداری می کنند که در این صورت نیز روش این دانشگاه ها، مانند دانشگاه ملک عبدالعزیز، روشی ناصواب و غیر علمی به حساب می آید.
وی افزود: در جدول شماره 3، می بینیم که تقریبا نیمی از پژوهشگرانی که دارای نشانی دوم خارجی هستند، در واقع با عربستان سعودی پیوند خورده اند.