به گزارش مهر ، از آنجا كه شروع هر دفتر با ياد و نام اوست و همواره همه شاعران برجسته كودك و نوجوان، نويسندگان، اهل قلم، فرهيختگان عرصه ادبيات از گذشته تاكنون كلام خود را با واژه زيباي " خدا " زينت داده اند ، از سويي رازگويي و راز و نياز با خدا در جاي جاي فرهنگ ايراني ما رخنه كرده است ، در هر مروري به فرهنگ كهن به خيل عظيمي از آثار مزين به نام خالق يكتا و اشعاري با مضامين راز و نياز به درگاه پاك و ملكوتي باريتعالي بر مي خوريم.
وقتي كتاب را به دست گرفتم و عنوان آن را خواندم. به ياد دوران كودكي ام افتادم. زماني كه 5 يا 6 ساله بودم. وقتي دلم مي گرفت ، مادرم به من مي گفت: دستهاي كوچكت را به سمت آسمان بلندكن و هر چه مي خواهي به خدا بگو.او مهربان است و حتماً دعايت را برآورده مي كند. از همان موقع فهميدم كه خانه خدا در آسمان است و براي اينكه راز و نياز بندگان خود را بشنود؛ هميشه پنجره هاي خانه اش را مي گشايد.
1
در اين كتاب شاعراني چون محمود كيانوش، قيصرامين پور، ناصركشاورز، بيوك ملكي، مصطفي رحماندوست، افشين علا، افسانه شعبان نژاد، محمدكاظم مزيناني، شكوه قاسم نيا، اسدالله شعباني، پروين دولت آبادي ، جواد محقق ، حميد هنرجو و... در وصف عظمت ، بزرگي و يگانگي پروردگار اشعاري را سروده اند. كه برخي از اين اشعار در قالب مثنوي و برخي ديگر در قالب اشعار چهارپاره هستند.
شعر اول اين كتاب با عنوان (( پيش از اين ها )) با لحني ساده و بي آلايش تصور كودكي را از خداوند و جايگاه ازلي بيان مي كند. البته تصور كودك ابتدا مرتكب خطا مي شود و تصوير غلطي از خداوند را در ذهنش مي سازد . ولي سرانجام توسط نشانه هاي خلقت در جهان و طبيعت پي به عظمت و جايگاه واقعي خدا مي برد.
به گزارش مهر ، درميان راه، در يك روستا / خانه اي ديديم، خوب و آشنا / زود پرسيدم: (( پدر، اين جا كجاست ؟ )) / گفت : (( اين جا خانه ي خوب خداست )) ( قيصرامين پور، ص 15 )
اين شعربه وضوح جستجوگري ذهن كودكان را در يافتن خالق هستي نشان مي دهد.
يا در شعر (( خدا )) همان كنجكاوي هميشگي و سوالهاي پي در پي بچه ها را بيان مي كند.
به مادر گفتم: آخر اين خدا كيست؟ / كه هم در خانه ي ما هست و هم نيست / تو گفتي مهربان تر از خدا نيست / دمي از بندگان خود جدا نيست / چرا هرگز نمي آيد به خوابم / چرا هرگز نمي گويد جوابم ( پروين دولت آبادي ، ص 18 )
حميد هنرجو در شعر (( خداي شاپرك ها )) كه به صورت مثنوي سروده است. خداوند را با آفريده هايش صدا مي زند :خدايا ! آفتاب و آب از توست / ستاره، آسمان، مهتاب از توست / خداي غنچه هاي رنگ رنگي / خداي شاپرك هاي قشنگي ( ص 22 )
2
جعفر ابراهيمي شاهد در شعر خداوند كه به سبك چهارپاره سروده است ، خداوند را توسط نعمت ها و آفريده هايش به تصوير مي كشد و با ذكرآنها به معرفي خالق مي پردازد. يعني از جزء به كل رفتن، يا از معلول به علت رسيدن .
شعر خدا را مي توان خواند
در آب و خاك و باد و آتش
هنگام شب، در چهره ي ماه
يا آفتاب گرم و دلكش ( جعفر ابراهيمي (( شاهد )) ، ص 23 )
شعر (( خدا كند )) به راز و نياز و دعاي كودكانه مي پردازد. درد دل كودكي كه دستان كوچك خود را به سمت آسمان دراز كرده و به پنجره هاي گشوده آسمان زل زده و زير لب زمزمه مي كند:
خدا كند جوانه اي نميرد
و در نوكي ترانه اي نميرد
پري براي پر زدن نخشكد
صفاي آشيانه اي نميرد ( محمود پوروهاب ، ص 31 )
رودابه حمزه اي با شعر (( اي خدا! )) با لحني سوزناك و ملتمسانه، راز و نياز كودكانه را به درگاه باريتعالي نشان مي دهد:
بچه هاي كوچكي در اين جهان
منتظر هستند اي پروردگار
رو به سوي توست اين چشمان خيس
3
با نگاهي غصه دار و بي قرار ( رودابه حمزه اي ، ص 33 )
شعر مناجات نيز در وصف عظمت و بزرگي خدا ست. كه خالق را با صفات و ويزگيهايش مي خواند:
اي خدا، خداي پاك و بزرگ
اي خدا، اي خداي بي همتا
اي خداوند آسمان و زمين
اي خداوند دره و دريا ( مصطفي رحماندوست ، ص 36 )
شعر (( مثل يك گل كوچك )) به همه بي كسان ، بي پناهان نويد مي دهد كه در اين دنيا كسي بهتر و مهربان تر از پدر و مادر در كنار شماست. كسي كه اميد محرومان ، مظلومان و بي پناهان است.
غم مخور، در اين دنيا
يك كسي به يادت هست
يك نفر كه او سازد
ُپراميد و شادت، هست ( شكوه قاسم نيا، ص 49 )
به گزارش مهر ، در شعر (( با خداي مهربان )) شاعر قصد دارد به مخاطب كودك و نوجوانش بگويد كه راه رسيدن به خداي مهربان طي كردن جاده راستي و پاكي است .
دوست دارم پاك باشم
بهتر از گل هاي ناز
صورتم شبنم بگيرد
صبح ها وقت نماز ( ناصر كشاورز، ص 50 )
4
شعر سلام سبز سروده ها نيز اشاره به عظمت پروردگار در خلق كائنات و جهان هستي داشته و تاكيد مي كند كه بدون خواست او نمي توان كاري انجام داد.
بدون تو نمي شود
در آسمان عقاب شد
سوال سخت سنگ را
نمي توان جواب شد ( محمد كاظم مزيناني ، ص 63 )
مجموعه اشعار (( پنجره هاي آسمان )) به دو روش مثنوي و چهارپاره سروده شده اند و همه اين 72 شعر در بيان عظمت، بزرگي، كرامت، قدرت، مهرباني، بخشندگي ، بي همتايي وجه اشتراك دارند. جملگي درباره خداوند مي گويند وهر كدام راز و نياز با خداوند را به نوعي بيان مي كنند و در قالب نغمات خدا را صدا مي زنند.