به گزارش خبرنگار مهر، درخشش تیم ملی والیبال ایران در لیگ جهانی 2014 توجه تمامی کارشناسان بین‌المللی را به خود جلب کرده است. تیمی که دومین سال حضور خود را در لیگ جهانی سپری می‌کرد توانست به مرحله نهایی این رقابتها راه یابد و در گروهی که روسیه، مدافع عنوان قهرمانی نتوانست خود را به جمع چهار تیم برتر برساند ایران از آن صعود کرد و سرانجام رده چهارم لیگ جهانی را به خود اختصاص داد. مکانی که برای هر تیم آسیایی دست نیافتنی به نظر می‌رسید.
با پایان یافتن این مسابقات برخی از اهالی والیبال تیم کشورمان را شایسته قرار گرفتن روی سکوی می‌دانستند و گروهی نیز مدعی هستند که تیم ملی ایران دیگر جایگاه خود را در بین تیم‌های برتر دنیا پیدا کرده و ایستادن در مکان چهارم لیگ جهانی به نوعی نشان از جایگاه کنونی تیم کشورمان دارد.
در کنار این موضوع بحث‌های فنی زیادی نیز در خصوص عملکرد تیم ایران در بازی نیمه نهایی مقابل آمریکا و رده‌بندی برابر ایتالیا مطرح شد که البته اکثرا انتقادی بوده است. شاگردان کواچ در این دو مسابقه حتی یک ست هم از حریفان نگرفتند و ضعیف‌ترین بازیهای خود را در طول لیگ جهانی برگزار کردند که البته بخشی از آن به خستگی بازیکنان هم ارتباط پیدا می‌کرد چرا که برای اولین بار بود که حضور در چنین سطحی را تجربه می‌کردند اما هرگز این موضوع تنها عامل باخت تیم ایران و هیچ یک از تیم‌های حاضر در مرحله نهایی نبوده است بنابراین باید عوامل اصلی باخت تیم ملی را در جاهای دیگر جستجو کرد!
در این که عنوان چهارمی تیم ملی والیبال در لیگ جهانی افتخاری بی‌نظیر برای کل ورزش ایران به حساب می‌آید و هر ایرانی بابت درخشش این تیم به خود می‌بالد تردیدی نیست. عنوانی که سال‌های سال حاصل کار یک مجموعه بوده و به حق نباید آن را به پای یک فرد یا گروه خاصی نوشت.
با این حال موضوعی که قابل تامل به نظر می‌رسید این بود که قبل از شروع مسابقات و حتی در کوران این رقابتها جو غیرمنتظره‌ای از سوی برخی‌ها علیه خولیو ولاسکو به راه افتاده بود و هر کسی که از راه می‌رسید سعی می‌کرد این مربی محبوب نزد مردم را مورد تخریب قرار دهد چرا که به نظر می‌رسید محبوبیت بیش از حد وی در نزد مردم برای عده‌ای خاص چندان خوشایند نبوده است.
اگر بخواهیم چشم بسته از ولاسکو دفاع کنیم که به بیراهه رفته‌ایم و اگر وی را بکوبیم که از مردانگی به دور است. والیبال ایران در مسیر پیشرفت قرار داشت و ولاسکو با حضور خود در ایران توانست نگرش بازیکنان را کاملا تغییر دهد و به اندازه چند تیم بازیکن با اعتماد به نفس بالا را تحویل تیم ملی دهد تا به گونه‌ای بعد از رفتنش تا چند سال تیم کشورمان گارانتی شده باشد. بعد از وی هم کواچ دستپخت آماده این مربی آرژانتینی را در اختیار گرفت و با هدایت تیم ملی ایران عنوان چهارمی لیگ جهانی را در کارنامه خود ثبت کرد. عنوانی که به نظر می‌رسد نقش بازیکنان و تفکری که از قبل بر تیم ملی حکمفرما بود بسیار بیشتر از مربی‌اش باشد!
اکنون تیم ملی یک آزمایش بزرگ را پیش روی خود می‌داند. یک آزمون واقعی. رقابتهای جهانی 2014 که قرار است طی روزهای 30 آگوست تا 21 سپتامبر به میزبانی لهستان برگزار شود عیار واقعی تیم ملی ایران را مشخص خواهد کرد چرا که در سحطی به مراتب بالاتر از لیگ جهانی برگزار خواهد شد و همه تیم‌های مطرح جهان با تمام قوا در آن حاضر خواهند شد.
تیم ملی ایران در حالی به مرحله نهایی لیگ جهانی راه یافته بود که هر چهار بازی خارج از خانه خود برابر ایتالیا و لهستان را بدون کسب امتیازی واگذار کرد و تنها یک بازی در زمین برزیل را در زمانی که این تیم آمادگی خوبی نداشت برنده شد. بی شک امتیازاتی که تیم کشورمان در بازیهای خانگی و با کمک تماشاگران پرشمار ایرانی در سالن 12 هزار نفری به دست آمد زمینه‌های حضور تیم ملی را در مرحله نهایی فراهم کرده بود و این موضوعی است که حتی حریفان کشورمان نیز به آن اذعان داشتند.
اما مسابقات جهانی که در خاک لهستان برگزاری می‌شود شرایطی نسبتا برابر را برای همه تیم‌‌ها ایجاد خواهد کرد. تیم ایران که در گروه D با ایتالیا، آمریکا، فرانسه، پورتوریکو و بلژیک همگروه است فرصت خوبی دارد تا توانایی‌های خود را برابر ایتالیا و آمریکا بیازماید. دیگر نه از میزبانی ایتالیا خبری است و نه از خستگی فروان بازی برابر آمریکا. بازی در یک کشور ثالث تقریبا شرایط عادلانهای را برای هر دو تیم ایجاد می‌کند تا برتری‌های خود را به رخ دیگری بکشند و باید دید که تیم ایران در این آورگاه بزرگ می‌تواند ثابت کند که تماشاچیان پر شمار و امتیازات بازیهای خانگی عامل اصلی صعود آن به مرحله نهایی لیگ جهانی نبوده است؟
از سویی دیگر اسلوبودان کواچ سرمربی جوان تیم ملی نیز دیگر شناخت کافی از شاگردانش پیدا کرده است و دیگر با تدابیر خود تیم ملی را هدایت کرد. انتقاد بزرگی که در کوران لیگ جهانی به این مربی وارد می‌شد این بود که وی در برخی مقاطع حساس مسابقه محو بازی می‌شد و از تایم اوت‌ها تعویض‌هایش به خوبی بهره نمی‌گرفت در حالی که خولیو ولاسکوی با تجربه حتی با بیرون کشیدن کل تیم خود در حساس‌ترین شرایط کاملا ورق را به سود تیم ایران تغییر می‌داد. کواچ برای این که خود را از فشار کم تجربگی خارج کند نیاز به موفقیت در مسابقات جهانی لهستان را دارد.