بازیگر مجموعه «گاهی به پشت سرت نگاه کن» از اینکه برای اولین بار قرار است نقش یک افسر اگاهی را بازی کند و همچنین از ویژگی سریال‌های جنایی ایرانی که باید وطنی باشند و نه اینکه از غرب الگو بگیرند، سخن گفت.

هدایت هاشمی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به سریال «گاهی به پشت سرت نگاه کن» به کارگردانی مازیار میری گفت: این سریال داستانی جنایی و اجتماعی دارد و فکر می‌کنم با کارگردانی مازیار میری کار خوبی از آب درآید و مورد توجه قرار بگیرد.

وی ادامه داد: من در این کار نقش یک افسر آگاهی با نام سرهنگ تهرانی را بازی می‌کنم و هنوز هم جلوی دوربین نرفته‌ام.

بازیگر سریال «چک برگشتی» با بیان اینکه این اولین بار است که چنین نقشی را بر عهده دارد، بیان کرد: من همیشه سراغ کارهایی می‌روم که یک تجربه تازه باشد در این کار هم برای اولین بار است که چنین نقشی را بر عهده دارم و همچنین برای اولین بار با مازیار میری همکاری دارم.

هاشمی درباره ژانر پلیسی و تفاوت آن با آثار ایرانی که در این ژانر ساخته می شوند با آثار آمریکایی یا اروپایی، بیان کرد: من علاقه بسیاری به مجموعه‌ «هوش سیاه» ساخته مسعود آب‌پرور و همچنین مجموعه‌های مهدی فخیم‌زاده دارم و از علاقمندان آثار جنایی هستم، فکر می‌کنم این آثار در خود هم نوعی تعلیق دارند و هم مایه‌های ایرانی چون زمانیکه ما از ژانر پلیسی صحبت می‌کنیم قالبی که به ذهن ما متبادر می‌شود آثار آمریکایی و اروپایی هستند اما این اشتباه است و باید سریال‌ها نگاه وطنی داشته باشند.

بازیگر مجموعه «نوشدارو» اضافه کرد: اتفاقا در ساخت سریال‌های پلیسی نباید از روی آثار اکشن آمریکایی، شخصیت پلیس‌های خارجی و مجرم‌ یابی‌های آنها الگوبرداری کرد. نوع شخصیت پلیس‌های ما و حتی نوع جرم‌ها و آسیب‌های ما با آنها متفاوت است. جرم‌هایی که در جوامع آمریکایی اتفاق می‌افتد متناسب با جامعه صنعتی آنهاست و این واکنش خاصی از پلیس را می‌طلبد بنابراین رفتار پلیس‌های ما نیز با توجه به جرم‌های جامعه با پلیس‌های آمریکایی تفاوت دارد.

بازیگر مجموعه «پایتخت» به هزینه‌های تولید آثار اروپایی و آمریکایی اشاره و بیان کرد: از طرف دیگر ما نه تکنیک و نه ظرفیت تولید آثاری همچون فیلم و سریال‌های غربی را داریم. باید واقع‌بین بود. وقتی برای سریالی مثل «24» میلیون‌ها دلار هزینه می‌شود خیلی نمی توان از آثار ایرانی توقع بالا داشت. مجموعه‌های خوب بودجه‌های کلان نیاز دارند و علاوه بر این در غرب بیش از 60 سال است که از این ژانر می‌گذرد درحالیکه در ایران بیشتر از 30 سال نمی‌گذرد که سراغ ساختار جنایی و پلیسی رفته ایم بنابراین باید منصفانه نگاه کرد. با این حال در «هوش سیاه 2» و «خواب و بیدار» صحنه‌های اکشن خوبی را شاهد بودیم و بدلکارها موقعیت‌های حرفه‌ای را خلق کرده بودند که همین‌ها هم باعث شد تا این کارها مورد توجه قرار گیرند.

بازیگر فیلم‌های «یه حبه قند» و «یک بوس کوچولو» در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه باید در کار یک پلیس کارکشته‌ ایرانی نشان دهیم که با واقعیت اجتماع هماهنگی داشته باشد، افزود: گاهی بعضی از دخالت‌های غیر کارشناسی دست و بال هنرمندان و فیلمسازان را می‌بندد. در ساخت فیلم و سریال باید اجازه دراماتیزه شدن را بدهیم. گاهی دخالت‌ها و حتی خودسانسوری‌ها نتیجه‌ای می‌دهد که برای مردم رضایتبخش نیست.

این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در پایان با تاکید بر اینکه سخنش درباره این پروژه صدق نمی‌کند، از یک اصل کلی در ساخت فیلم و سریال‌ها سخن گفت و عنوان کرد: مشاوران انتظامی در سریال‌ها باید همانقدر که نسبت به حرفه خود آگاهی دارند نسبت  به درام نیز آگاهی داشته باشند همچنانکه نویسندگان و کارگردانان برای نوشتن اثری به سراغ اطلاعات و منابع تخصصی یک حرفه می‌روند مشاوران و کارشناسان نیز باید این تعامل را داشته باشند و خود را با جریان دراماتیک کار همراه کنند تا آثاری حرفه‌ای داشته باشیم.