مهدی پاشازاده در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص اینکه چرا مسابقات جام جهانی برزیل بر خلاف جام جهانی 1998 فرانسه دستاورد زیادی برای فوتبال ایران نداشته و حتی دو بازیکن سرشناس تیم ملی از لیگ کشورهای عربی سر درآوردهاند، اظهار کرد: این موضوع به نفع فوتبال ما نیست. اینکه بازیکنان خوب ما به جایی بروند که سطح لیگ آن از لیگ خودمان پایینتر باشد، اتفاق خوبی نیست.
وی افزود: البته کشورهای عربی از لحاظ مربی و امکانات زیر ساختی از ما بالاتر هستند ولی از نظر نیروی انسانی و بازیکن به شدت از ما فقیرترند و حضور بازیکنان ما در لیگ فوتبال این کشورها به نفع فوتبال ایران نیست.
مدافع پیشین تیم ملی با تاکید بر اینکه هر بازیکنی اختیار خودش را برای انتخاب تیم دارد، یادآور شد: با این حال هر بازیکنی که از ایران به لیگهای عربی رفته و برگشته است، تفاوتهای زیادی داشته است و حداقل شش ماه تا یک سال زمان برده تا مجددا به شرایط قبلی خود برسد.
پاشازاده ادامه داد: بازی با یکسری تیمهای محدود در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس صد درصد در افت بازیکنان تاثیرگذار است. اگر همین لیگ فوتبال ایران را با 10 تیم فقط در تهران برگزار کنیم، آیا کیفیت بازیها پایین نخواهد آمد؟
وی درباره تصمیم اشکان دژآگه و رضا قوچان نژاد برای پیوستن به تیمهای العربی و الکویت، گفت: این دو بازیکن در جام جهانی از سایر بازیکنان چند قدم جلوتر بودند. دژآگه و قوچان نژاد هر دو در اروپا بازی کردهاند و دیگر دنبال چالش نیستند. آنها با سیاست عمل کردند تا زندگی آینده خود را بسازند. این دو بازیکن وقتی جوانتر بودند با بازی در تیمهای اروپایی خود را به چالش کشیدهاند و احتمالا به خاطر پیشنهادات معمولی که از اروپا داشتند، در نهایت ترجیح دادند به کشورهای عربی بروند.
مدافع پیشین تیم ملی از اشباع شدن ظرفیت بعضی از فوتبالیستها از نظر مالی به عنوان یکی از دلایل عدم انتقال آنها به لیگهای اروپایی یاد کرد و تصریح کرد: علاوه بر این بعضی از بازیکنان دنبال زندگی راحت هستند و این نوع زندگی را میپسندند. زندگی در کشورهایی مثل امارات و قطر در پله اول و ایران در پله دوم برای بعضی از فوتبالیستها راحت است. آنها خودشان را به زحمت نمیاندازند و نیاز مبرمی نمی بینند خودشان را به چالش بکشند.