به گزارش خبرنگار مهر، حسین فرکی بعد از جدایی از تیم فولاد خوزستان یکی از پاهایش را جراحی کرد و این روزها دوران نقاهتش را پشت سر می‌گذارد. با این حال فرکی لیگ برتر را از تلویزیون زیر نظر دارد و به قول خودش بدون استرس و فشار از تماشای مسابقات لذت می‌برد. سرمربی پیشین فولاد در حالی که با امیدواری بسیار درباره این تیم صحبت می‌کند، استقلال و سپاهان را با توجه به بازیکنانی که در اختیار گرفته‌اند، مدعی اصلی قهرمانی می‌داند. وی همچنین با اظهار ناراحتی از حضور بازیکنان تیم ملی ایران در لیگ کشورهای حاشیه خلیج فارس، این مسئله را نتیجه عقب گرد فوتبال ایران می‌داند. حسین فرکی به سوالات خبرنگار مهر پاسخ داد:
* آقای فرکی؛ وضعیت جسمانی‌تان چطور است؟
- هنوز به طور کامل بهبودی حاصل نشده. من الان راه می‌روم، رانندگی می‌کنم و حتی حرکات ورزشی هم انجام می‌دهم ولی پایم یک مقدار دیگر کار دارد تا کاملا خوب شود.
* بحث جراحی دیگر پایتان به کجا رسید؟
- برای جراحی، منتظرم تا با پزشکم مشورت کنم. واقعا جراحی پا دشوار است و فکر نمی‌کردم عمل آن اینقدر سنگین باشد. الان نزدیک به سه ماه است که جراحی کرده‌ام و یک ماه دیگر تا بهبودی کامل زمان نیاز دارم. در این دو هفته هم مسابقات را از تلویزیون پیگیری کرده‌ام. بعد از چهار سال کار پرفشار، تماشای مسابقات از تلویزیون برایم لذت بخش بود و بیشتر به من چسبید.
* برای شما که مسابقات لیگ برتر را از تلویزیون دنبال کرده‌اید، عملکرد تیم سابق خود را در دو هفته اول لیگ چطور ارزیابی می‌کنید؟
- عملکرد فولاد در هفته اول بد نبود. آنها در خانه تراکتورسازی بازی می‌کردند و جذابیت مسابقه هم این بود که دیدار سوپر جام فوتبال محسوب می‌شد. به نظرم عادلانه این بود که آن مسابقه با نتیجه تساوی به اتمام برسد. در هفته دوم هم فولاد در خانه خود و البته در زمینی بد، به مصاف پرسپولیس رفت. عملکرد بازیکنان فولاد واقعا قابل توجه و قابل قبول بود. به جرات می‌گویم پرسپولیس چیزی در این مسابقه نداشت. مزد زحمات فولاد پیروزی بود. واقعا از اینکه فولاد مثل همیشه فولاد بود، خوشحال شدم.
* جدایی چند بازیکن کلیدی فولاد باعث شده بود خیلی‌ها نگران وضعیت این فصل فولاد شوند.
- در فولاد کارهای اساسی صورت می‌گیرد. باشگاهی که به معنای واقعی باشگاه است نباید نگران باشد با جدایی چند بازیکن دچار مشکل شود. من هنوز به فولاد عِرق دارم و از پیروزی آنها مقابل پرسپولیس خوشحال شدم. از نتیجه بازی و نحوه بازی فولاد لذت بردم و البته بلافاصله بعد از بازی به آنها تبریک گفتم.
* عملکرد دراگان اسکوچیچ که جانشین شما شد را چطور دیدید؟ به نظر می‌رسد او موفق شده برنامه‌هایش که مبتنی بر پاس‌های کوتاه و متوالی است را خوب در فولاد جا بیندازد.
- بله، دقیقا همینطور است. اسکوچیچ فصل گذشته شایستگی‌اش را نشان داده بود. فولاد امسال متکی بر تیم است نه بازیکن. چیزی که ما هم در دو فصل گذشته در صدد جا انداختن آن بودیم. فولاد حالا متکی به بازیکنان جوانی است که محصول خود این باشگاه هستند.
* با توجه به بازی‌های دو هفته اول لیگ، فکر می‌کنید کدام تیم‌ها شانس رسیدن به عنوان قهرمانی را دارند؟
- من در این دو هفته و در مجموع بازی‌های جذاب و با کیفیت ندیدم. شاید یک مسابقه‌ای بوده که جذابیت داشته است ولی هنوز کاملا کیفیت لیگ مشخص نشده است. البته به نظرم استقلال و سپاهان سرزنده و با نشاط‌تر از سایر تیم‌ها ظاهر شده‌اند. همانطور که گفتم شاید قضاوت درباره لیگ زود باشد ولی سپاهان و استقلال از همین ابتدا به خاطر مهره‌هایی که دارند و تیمی که بسته‌اند شانس زیادی برای قهرمانی خواهند داشت. در ادامه اگر تیم‌های دیگر مثل تراکتورسازی، فولاد خوزستان، نفت تهران و پرسپولیس هم می‌توانند بالای جدول را از آن خود کنند.
* بحث دیگری که این روزها در فوتبال ایران مطرح شده، حضور بازیکنان تیم ملی از جمله دژآگه و قوچان نژاد در لیگ کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ارزیابی‌تان از این نقل و انتقالات چیست؟
- این واقعا اتفاق خوبی نیست. یکی از دستاوردهای جام جهانی می‌تواند ترانسفر شدن بازیکنان به لیگ‌های اروپایی باشد ولی برای ما برعکس شده است. آنهایی هم که در اروپا بازی می‌کردند به آسیا برگشتند! درست است که این مسائل و تصمیمات شخصی بوده و کسی نمی‌تواند به آن انتقاد کند ولی یکی از دلایل اصلی آن این است که فوتبال اروپا خیلی از ما جلوتر حرکت می‌کند. حتی چند بازیکن جوان هم در تیم ملی حضور داشتند ولی فرصت زیادی به آنها برای بازی نرسید. فوتبال ایران بعد از جام جهانی عقب گرد داشته است. ما در تمام دوره‌های قبلی حضور در جام جهانی، ضعیفتر ظاهر شدیم. حتی در جام جهانی 1978 آرژانتین دو بازیکن ما به لیگ آمریکا ترانسفر شدند ولی این دفعه همه چی برعکس شده است.
* دلایل این عقب گرد را چه می‌دانید؟
- علاوه بر انگیزه‌های مالی و تصمیمات شخصی، شرایط سنی بازیکنان هم طوری نبود که تیم‌های اروپایی علاقه‌ای به سرمایه گذاری روی آنها داشته باشند. سن تیم ملی در بازی‌های جام جهانی بالا بود.