محمدرضا شمس، نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه کتابهای درسی باید روایتگونه و داستانی باشند گفت: خود من درسهایی از کتاب فارسی را به خاطر دارم که شبیه به قصه بودهاند. مثلا «کوکب خانم» و«حسنک کجایی» در یاد من باقی ماندهاند پس برای اینکه بچهها کتاب درسی را دوست داشته باشند و با آن ارتباط برقرار کنند باید به این سمتوسو حرکت کرد.
نویسنده کتاب «دیوانه و چاه» به اینکه نخستین و جدیترین کتابی که در اختیار بسیاری از بچهها قرار میگیرد، کتاب درسی است، اشاره و بیان کرد: خوب است که کتابهای درسی از پند و اندرز دست بردارند و لذت کتاب خواندن را به بچهها بچشانند. همه درسها را میتوان با قصه به بچهها آموزش داد. یکی از ناشران، مجموعهای را با عنوان«علوم ترسناک» ترجمه و منتشر کرده بود تا بچهها بتوانند آزمایشهای درس علوم را به روشی عجیب و غریب در خانه آموزش دهند. مخاطبان با این مجموعه خیلی خوب ارتباط برقرار کردند چون قواعد خشک را در هم میشکست و هماهنگ با خواسته و نیاز آنها بود.
به گفته شمس، نظام آموزشی ما خشک و غیرقال انعطاف است و بچهها را جذب نمیکند. وگرنه تاریخ و جغرافیا و علوم تجربی و فلسفه ودشوارترین مباحث را از طریق قصه میتوان به بچهها آموزش داد و این روش، بسیار موثرتر است. البته آموزش به کودکان، وظیفه ادبیات نیست اما قصه، یک شیوه خوب آموزشی است و کتابعای درسی میتوانند پر از شعر و داستان باشند تا بچهها را به خواندن علاقهمند کنند.
نویسنده کتاب «بادکنک و اسب آبی»، نمایش را یکی دیگر از روشهای خوب آموزش به کودکان دانست و افزود: چه اشکالی دارد اگر کسی لباس ستارخان برتن کند و با بچهها از این شخصیت تاریخی بگوید؟ مگر معلمان ما نمیتوانند از این قالب برای انتقال بهتر مطلب درسی بهره ببرند؟
شمس با اشاره به اینکه نه تنها کتابها که معلمان آموزش و پرورش هم بهروز نشدهاند. چند درصد از معلمان ما قصهگویی میدانند و با قصهها آشنا هستند؟ اصلا سیستم آموزش و پرورش تا چه اندازه کارامد و هماهنگ با سیستم روز آموزشی است؟ کتابهای درسی هر چند سال یکبار ویرایش و بازنویسی میشوند؟
نویسنده کتاب«خواب و پسرک» معتقد است یکی از راههای علاقهمند کردن بچهها به کتاب توجه به کتابهای درسی است. تعداد شاهران و نویسندههای خوب کود و نوجوان کم نیست. پس خوب است که مولفان کتابهای درسی بدون تنگنظری و اعمال سلیقه، بهترینها را انتخاب و در کتابها بیاورند.
شمس، طنز را یکی از راههای جذب دانشآموزان دانست و افزود: امروز بچهها بیش از خواندن مطالب جدی از خواندن داستانهای طنزآمیز لذت میبرند. انگار دوست دارند شوخی و شادی، دستمایه آثاری باشد که برای آنها نوشته میشودو نه تنها نویسندگان که مولفان کتابهای درسی باید به این مساله توجه کنند.