به گزارش خبرنگار مهر، اواخر هفته گذشته و همزمان با روز ملی صنعت چاپ، خبرنگاران رسانههای گروهی از چاپخانه رسامنگار جاوید و رایان بازدید کردند. این چاپخانه در سال 1384 فعالیت خود را با سرمایهگذاری شخصی و همچنین آوردهای از موسسه ثامنالائمه و در فضایی بالغ بر 25 هزار مترمربع مساحت در مسیر جاده مخصوص کرج، آغاز کرد.
در این مجموعه حدود 500 نفر پرسنل در زمینه سفارشات چاپی، نماینده انحصاری شرکتهای بینالمللی در ارائه کاغذهای امنیتی و در بخش تولید نیز، تولیدکننده بسیاری از کارتهای هوشمند و کارتهای پیش پرداخت، فعالیت میکنند.
رسامنگار جاوید همچنین در زمینه چاپ اطلاعات متغیر و پاکتگذاری صورتحساب و قبوض برق و گاز شهری فعالیت میکند. این چاپخانه دارای 4 سالن مجزای تولید محصولات متنوع مورد اشاره است که بعضی از آنها به صورت دو شیفت و بعضی هم یک شیفت فعالیت میکنند. ورود به این سالنها که کارگرانی ملبس به لباسهای یکرنگ در آنها مشغول کارند، تنها با کارت مخصوص تردد امکانپذیر است و البته در این زمینه مشکلی برای بازدید خبرنگاران به وجود نیامد.
در یکی از این سالنها، کارگرانی اکثراً زیر 30 سال و با لباسهایی متحدالشکل و نارنجیرنگ مشغول بستهبندی پکیجهای مربوط به یکی از اپراتورهای تلفن همراه که پیشتر در خطوط قبلی تولید شدهاند، هستند. خبرنگار مهر وضعیت کار در این چاپخانه را از آنها جویا شد: «روزانه حدود 10 هزار عدد از این پکیجها را بستهبندی میکنیم. ما فقط برای رسامنگار جاوید کار میکنیم ولی قراردادهایمان 6 ماهه است».
رضا حیدری، مدیرعامل این چاپخانه به خبرنگاران میگوید: رسامنگار جاوید با آورده اولیه 10 میلیون یورو شروع به فعالیت کرد و در حال حاضر توان تولید کارتهای ملی را هم دارد. ما همچنین روزانه حدود 1 میلیون قبض تلفنهای همراه و ثابت را تولید میکنیم. ما ظرفیت تولید سالیانه 45 میلیون انواع کارت هوشمند را هم داریم.
رضا حیدری، مدیرعامل چاپخانه رسامنگار جاوید
حیدری با بیان اینکه هیچ کمکی از طرف دولت به واحدهایی از قبیل رسامنگار جاوید نمیشود، میافزاید: شاید ما اگر یک شرکت بازرگانی بودیم و این کارتهای هوشمند را از خارج وارد میکردیم، کارمان راحتتر بود.
مدیرعامل چاپخانه رسامنگار جاوید ادامه میدهد: من در این زمینه یک مثال میزنم؛ ما با یکی از اپراتورهای تلفن همراه یک قرارداد یکساله برای تولید سیمکارت امضا کرده بودیم ولی در تیرماه امسال متوجه شدیم که تعرفه گمرکی ورود «ماژول» را که یک ماده اولیه در تولید سیمکارتها، از 6 درصد به 15 درصد رساندهاند، یعنی 2.5 برابر. همین باعث شد که در قراردادمان با ضرر و زیان مواجه شویم.
وی میگوید: این در حالی است که شرکتهایی که کارتهای تولید چین را وارد میکنند، تعرفه گمرکی کالای تمام شدهشان از ما که تولیدکننده هستیم، کمتر است. ما البته تقریباً به همه جا این موضوع را منتقل کردیم؛ گمرک ایران، وزارت صنعت، معدن و تجارت ولی تا نه تنها به هیچ نتیجهای نرسیدهایم بلکه به ما گفتهاند باید در مورد مواد خامی هم که قبلاً و از ابتدای سال وارد کرده بودیم، جریمه پرداخت کنیم!
به گفته مدیرعامل این چاپخانه، هزینه گمرکی هر ماژول که حدود 150 تومان بوده، به 375 تومان رسیده و امکان جبران این مابهالتفاوت 225 تومانی برای هر سیمکارت که شرکت مذکور باید با قیمت 1700 تومان آن را تحویل اپراتور مذکور بدهد، بسیار دشوار است.
حیدری با بیان اینکه اکثر دستگاهها و ماشینآلات چاپخانه رسامنگار جاوید، آلمانی هستند، به مشکلات ناشی از تحریم در تجهیز ماشینآلات این چاپخانه اشاره کرد و در پاسخ به این سوال که درخواستی از دولت ندارید؟ گفت: کمک که نمیکنند، اذیت هم نکنند. فقط همین!