به گزارش خبرگزاری مهر، مطلبی از کتاب «نسیم اندیشه»، حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی، ج 1، ص 146 به مناسبت بازگشایی مدارس در پی می آید.
اگر مي خواهيد نماز شب بخوانيد و درس روز شما هم لطمه اي نبيند، شبها بايد كمي زودتر بخوابيد و شام را سبكتر ميل كنيد؛ غذاي شام هرچه سبكتر باشد، بهتر است. همان طور كه مي دانيد بدن ما به بيش از دو وعده غذا احتياج ندارد. در روايات هم آمده است: اگر سير هستيد، غذا نخوريد. غذا خوردن در حال سيري استعداد را كم مي كند.
از بيانات نوراني حضرت اميرمؤمنان(ع) اين است: «لا تَجْتَمع الفِطْنَةُ والْبِطْنَة»؛ يعني فطانت و هوشمندي با پرخوري جمع نمي شود و پُرخور هرگز خردمند نمي شود، زيرا تمام تلاش و كوشش روح او اين است كه غذاها را هضم كند و ديگر فرصت انديشيدن ندارد. درست مثل اينكه شما يك انسان متخصص و دانشمند را به رفتگري در كوي و برزن بگماريد تا زباله ها را جمع كند. اگر كسي مي تواند در كرسي يك استاد به تدريس بپردازد، چرا او را به رفتگري وادار يم؟! روح انسان مي تواند يك استاد و مربي خوب باشد، حيف است كه او را به رفتگري جسم بگماريم.
غذايي كه مي خوريم، براي تبديل به مواد جذبي و دفعي، به زمان نياز دارد كه روح اين كار را به واسطه بدن انجام مي دهد. روح انسان سلسله اي از قواي ادراكي و تحريكي را در اختيار دارد؛ قواي تحريكي روح هم، ابزار فيزيكي اي چون معده، روده و قلب دارد. آنچه غذا را به صورت خون، عادلانه ميان مو، ناخن، گوش، چشم، مژه و... تقسيم مي كند، روح انسان است.
وجود مبارك اميرمؤمنان(ع) مي فرمايد: «لاتَجتَمعُ عزيمةٌ و وَليمةٌ».بعضي انسانها اهل سورچراني هستند و دوست دارند، هر روز ميهمان يك نفر باشند. انسان سورچران اهل عزم و اراده نيست. انسان بهتر است تا مي تواند در كنار سفره خود بنشيند. اگر كسي بخواهد اهل عزيمت باشد و از وارثان اولوا العزم قرار گيرد، بايد در رفت و آمد با ارحام هم مراقب باشد.
بنابراين، نماز شب انسان را از تحصيل روز باز نمي دارد، با اين شرط كه انسان مراقب مسائل ديگر باشد. بسياري برنامه هاي تلويزيوني، جلسات، گفت و شنودها و... سودمند نيست. اگر نيم ساعت پيش از اذان صبح بلند شويد، هم به نماز شب مي رسيد و هم به نماز اول وقت، پس از نماز هم كمي استراحت مي كنيد و به درس روز خود مي پردازيد.