به گزارش خبرنگار مهر، شامگاه سه‌شنبه 18 شهریور ماه روبروی تالار وزارت کشور تا ابتدای خیابان فاطمی صفی طولانی از مردمی بود که آمده بودند تا شبی را در نای و نوای موسیقی ایرانی به‌سر کنند.
این اولین شب از کنسرت شهرام ناظری بود که بنا بود ساعت 21:30 در تالار وزارت کشور روی صحنه برود. درب ورود به سالن از ساعت 21 باز شد و مردم توانستند وارد سالن اصلی شوند.
خیلی زود سالن مملو از جمعیت شد اما همچنان تا آخرین دقایق علاقمندانی بودند که به سالن اضافه می‌شدند و کنسرت موسیقی ایرانی ساعت 22 با ورود اعضای گروه «مولوی» روی سن آغاز شد. ورود اعضا به سالن تشویق حضار را در پی داشت، گروه مولوی به ترتیب در جایگاه‌های خود مستقر شدند. در همان دقایق اولیه و همزمان با کوک شدن سازهای ایرانی شهرام ناظری روی سن آمد و مخاطبان سالن یکپارچه به احترام شوالیه آواز ایران ایستادند.
شهرام ناظری دست‌زدن‌ها و تشویق مردم را با ادای احترام به آنها پاسخ داد و سپس مقابل تریبون قرار گرفت و بیان کرد: خواستم خیر مقدم عرض کنم به دوستان گرامی. این مایه سرفرازی است که یک بار دیگر این فرصت دست داد تا در این دنیای شلوغ و بی در و پنجره توانستیم یکدیگر را ملاقات کنیم و این بهترین دلگرمی برای ما هنرمندان است.
وی در ادامه با سپاس از مخاطبانش عنوان کرد: امیدوارم شبی به یاد ماندنی را با خود به منازلتان ببرید و ما هم که همیشه از حضور شما انرژی گرفته‌ایم از سعادت این حضور بهره‌مند شویم.
این استاد آواز ایرانی با اشاره به درگذشت چهر‌ه‌های هنری در چند وقت اخیر خاطرنشان کرد: امسال سالی بود که مثل سال‌های پیش چند هنرمند بزرگ را از دست دادیم و من خواستم برنامه را با یاد آنها شروع کنم. با یاد سیمین بهبهانی، محمدرضا لطفی و دو نفر از هنرمندان کرد که به تازگی در منطقه کردستان از میان ما رفتند؛ استاد علاء الدین باباشهابی و عباس کمندی.
نام بردن این چهره ها و مخصوصا سیمین بهبهانی تشویق‌های حاضران را در پی داشت و بعد شهرام ناظری در ادامه خبر داد که شعر «دوباره می‌سازمت وطن» را که در مراسم سیمین بهبهانی خوانده بوده در اینجا هم به خاطر قولی که پیش از این داده است اجرا می‌کند که این گفته هم متقابلا تشویق علاقمندان را در پی داشت.
سپس اولین تصنیف این شب با تار و سنتور و همراهی دیگر سازها آغاز شد. این تصنیف از آلبوم «ساقی‌نامه» انتخاب شد و با اوج ابتدایی و فرود بعدی سازها این مطلع در سالن پیچید:
«پریشان دماغیم ساقی کجاست/ شراب ز شب مانده باقی کجاست
دماغم ز میخانه بویی شنید/ حذر کن که دیوانه هویی شنید»
پس‌زمینه صحنه سالن سه قاب پنجره ای شکل ایستاده که با طرحی ایرانی- اسلیمی و با شیشه‌هایی از رنگ‌های قرمز و زرد و آبی و سبز چیده شده بودند و به حال و هوای سنتی این اجرا کمک کردند.
تار و سه تار و کمانچه و در پیشرو آنها سنتور حسین پرنیا هم‌آوا شدند و با اوج گرفتن این سازها صدای استاد ناظری نیز به اوج رسید و آخرین ابیات این غزل عرفانی در سالن پیچید که:
«خدا را بجان خراباتیان/ کزین تهمت هستیم وارهان
به میخانهٔ وحدتم راه ده/ دل زنده و جان آگاه ده»
شهرام ناظری با پایان این تصنیف از خواندن قطعاتی از آلبوم «لولیان» خبر داد و بیان کرد: تصنیف «لولیان» و اشعار حضرت مولانا در اجرای زنده کمی سخت هستند و من امیدوارم که اجرای زنده این قطعات خوب از آب دربیاید.
سازها این بار از همان ابتدا پرشور و پرحرارت نواختند. تار و سنتور و کمانچه و عود در کنار دف و تنبک ضرب گرفتند و گویی سمایی آسمانی را برای حاضران سالن رقم زدند. «گر بی‌دل و بی دستم از عشق تو پا بستم/ بس بند که بشکستم آهسته که سر مستم در مجلس حیرانی» از آلبوم لولیان در سالن طنین انداز شد.
آلبوم «لولیان» که توسط حمید متبسم آهنگسازی شده با ترکیبی از تحریرهای ریتمیک بوجود آمده است. جذابیت این اجرا در این بود که شهرام ناظری با استفاده از تحریرهای ریتمیک ابیات آهنگین را زنجیروار به هم متصل کرد.
در این اجرا صابر نظرگاهی تار، شهرام محمدی دیوان و سه تار، یونس پاک‌نژاد کمانچه، سینا علم کمانچه و کمانچه آلتو، بابک غسالی عود، فرهاد صفری تنبک و شهریار نظری دف نواختند.
سازها بعد از دقایقی به سکوت رسیدند و اجرا با تک‌نوازی سنتور حسین پرنیا ادامه یافت. نغمه‌ای که فراز و فرودهایش حس و حال مخاطب را به اوج برد و باز صدای شهرام ناظری مخاطبش را فرا خواند:
باز آی...
باز آی...
باز آی هر آنچه هستی باز آی
گر کافر و گبر و بت پرستی باز آی
درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی باز آی
این شعری از ابو سعید ابوالخیر عارف بزرگ ایرانی است و با آوازخوانی شهرام ناظری گویی سالن یکپارچه امید شد. فرم این اشعار بداهه خوانی است و شاید برای کسی که پیش از این آلبوم استاد ناظری را شنیده باشد تفاوت‌هایی نیز پیدا باشد.
با اتمام این قطعات ناظری خواندن شعر «زمستان» اخوان ثالث را نوید داد و با عبارت شعری تاریخی و ماندگار از آن یاد کرد. جمعیت هر بار با هر وعده با شور دیگری شوالیه آواز ایران را در آوازخوانی‌اش بدرقه کرد. این قطعه ابتدا با تک ضرب‌هایی از تنبک و در ادامه دف آغاز شد و صدای ناظری که «سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت».
با پایان یافتن این شعر م. امید، شهرام ناظری با اشاره به تاخیر در شروع کلاس‌های هم‌آوازی بیان کرد: بسیاری انتقاد داشتند که چرا اینقدر برگزاری این کلاس‌ها دیر شده است. دلیل این موضوع مشکل تهیه جای مناسب برای این کار بود که مدتها در پی آن بودیم اما آنچنانکه قول داده‌ام تا همین یک ماه آینده این کلاس‌ها تشکیل خواهد شد. کسانی که مشتاق شرکت در این کلاس‌ها هستند فرم مربوطه را پرکنند و من در خدمتشان خواهم بود.
وی همچنین درباره آلبوم «ناگفته» فرزندش حافظ ناظری سخن گفت و عنوان کرد: این آلبوم در تاریخ خاورمیانه بی‌نظیر است، چرا که کمپانی سونی کلاسیک آن را تهیه کرده و این اثر در صدر پر تیراژترین‌ها در سالی که گذشت در جهان قرار گرفت. هنرمندان سرشناس و برندگان گرمی در تهیه آن مشارکت داشته‌اند. همه رسانه‌های مشهور خارج از کشور درمورد این اثر حرف زدند اما متاسفانه در خود ایران درباره آن چندان سخنی بیان نشد و حتی به صورت ناقص هم منتشر شد. گاهی کارهای ماندگار در همان ابتدا خود را نشان نمی‌دهند اما به تدریج آشکار می‌شوند و این نشانگر ماندگاری یک اثر تاریخی است.
استاد موسیقی ایرانی با اشاره به حضور آهنگسازان مطرح جهانی در همکاری با آلبوم «ناگفته» بیان کرد: بزرگان موسیقی جهان برای این اثر زحمت زیادی کشیده‌اند و بعضی از آنها از صاحب چندین اسکار هستند. خوشبختانه این اثر در خارج از ایران به توفیقات زیادی دست پیدا کرد و امیدوارم این‌ها ادامه پیدا کند و این کار به دست دیگر دوستان هم برسد و تا یک ماه دیگر این اثر به طور کامل در ایران منتشر شود.
در ادامه شهرام ناظری با نوید موسیقی مقامی و موسیقی کردی علاقمندانش را به قدری استراحت دعوت کرد.
بعد از یک استراحت 10 دقیقه‌ای اولین کسی که روی سن آمد خود شهرام ناظری بود که با تشویق مخاطبان روی صندلی نشست و تاری به دست گرفت. ناظری در ابتدای این اجرا عنوان کرد: این بداهه ساده‌ای است که امیدوارم مورد پسند واقع شود.
این اجرای بداهه از شعر «دوباره می‌سازمت وطن» نیز با استقبال جمعیت سالن همراه شد و بعد از آن گروه دوباره به صحنه پیوستند.
موسیقی ایرانی شامگاه گذشته سری به مناطق کردنشین ایرانی زد و مخاطبان را به این قسمت از جغرافیای ایران برد.
با اجرای موسیقی مقامی شور و شوقی دگر در سالن برپا شد و شهرام ناظری با پایان یکی از این قطعات کردی گفت: موسیقی کرد و خود منطقه کرد به دلیل اصالتی که دارد همیشه مورد استقبال قرار گرفته است. کردها سختی‌های زیادی کشیده‌اند و این در موسیقی هم نمود دارد. نگهداری کردن از آداب و رسوم و همچنین ایستادگی کردن در مقابل اجانب از جمله این سختی‌ها بوده است و باعث شده که موسیقی کردی به یک زبان بین‌المللی تبدیل شود.
سخنان این موسیقی‌دان و آهنگساز که با قطعه بعدی را نیز به زبان کردی خواند در رثای موسیقی کردی با تایید و تشویق علاقمندان همراه شد.
پایان‌بخش شب به یاد ماندنی موسیقی ایرانی با تصنیف «آتش در نیستان» همراه شد. تصنیفی که بیش از تمام قطعات شور و شوق مخاطبان را در پی داشت و سازها را به رقصی آسمانی دعوت کرد.