به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تلگراف، امسال رولد دال اگر زنده بود 98 ساله می‌شد. اما از مرگ او 24 سال می‌گذرد. با این حال زبانی كه او برای نوشتن داستان‌‌هایش از آن استفاده كرده و شخصیت‌‌هایی كه خلق كرده، هنوز طرفداران زیادی دارند و هنوز می‌توانند حتی مخاطبان را به سینما‌ها بكشانند.
چند تن از نویسندگان بریتانیایی به مناسبت سالگرد تولد او (13 سپتامبر) محبوب‌ترین شخصیتی را كه رولد دال آفریده انتخاب كرده‌اند.
فیلیپ ریو
تا وقتی به مدرسه ابتدایی نرفته بودم، كتابی از او نخوانده بودم. اما شخصیتی كه بیشتر از همه به یاد می‌آورم، ویلی وانكا است. یك شمایل خیلی عمیق كه همه ویژگی‌‌های یك تبهكار بزرگ را دارد. ویژگی‌‌های فوق‌العاده غنی با شخصیت او جفت شده و به او این قدرت را داده است كه در كارخانه اش دیگران را خودسرانه مجازات كند. او یك شخصیت تركیبی از یك قهرمان و یك آدم منفی است. و البته این شاید راهی باشد برای تصویری كه نشان می‌دهد معمولاً بزرگسالان از زاویه دید یك كودك چطور دیده می‌شوند.
استیو كول
شخصیت مورد علاقه من آقای فاكس (روباه) است. قاتل مرغ‌ها كه بی‌صدا عمل می‌كند و روی كاغذ فوق‌العاده جان گرفته است. اما آقای روباه شگفت‌انگیز همه این كار‌ها را فقط برای خانواده‌اش می‌كند و سبكش خودنمایانه و فضل فروشانه است. آنها ممكن است دمش را بتوانند بگیرند، اما روحش را نه، هرگز!
سارا مك اینتایر
من عاشق آقای روباه شگفت‌انگیز هستم. چون وقتی بچه بودم، همیشه دلم می‌خواست تونل هایی از زیر زمین به جا‌های مختلف حفر كنم. و آقای فاكس هم می‌داند چطوری به جایی كه غذا‌ها آنجا ذخیره می‌شوند، برسد. او یك روباه باافتخار است و اجازه نمی‌دهد تا آسیب‌‌هایی كه می‌بیند از ظاهر فوق‌العاده اش چیزی كم كند.
فیلیپ آرداق
شخصیت مورد علاقه من بدون شك، خانم ترانچبال آموزگار داستان «ماتیلدا» است. با بی‌علاقگی او به كودكان، سبك آیرون میدنی او كه در تنبیه كردن به كار می‌گیرد و واژه‌‌هایی كه برای صدا كردن بچه‌ها به كار می‌برد، چرا نباید او را دوست داشت؟ تصویری هم كه كوئنتین بلیك از او در تصویرپردازی كتاب ارایه كرده، عالی است.
مارتین براون
اگر بخواهم صادق باشم، باید بگویم خیلی درباره رولد دال اطلاعات ندارم. حداقل از دوران مدرسه به بعد. اما «بوس بوس» خیلی متن عجیبی بود. متنی عجیب و غریب و تاریك و شگفت‌انگیز. از آنجا كه شخصیت محبوبی را نمی‌شناسم، می‌توانم از جیمز هنری و هلوی غول پیكر با آن خوش‌بینی فوق العاده و مشوقش، با فضایی كه در اطرافش شناور است بگویم كه همیشه برای من به عنوان الگویی قابل تحسین برای هر كسی كه به نوعی با ستمگاران درگیر شده، بود.
لیز پیچون
من آقا و خانم توییت را انتخاب می‌كنم. روشی كه این دو همیشه دارند با هم می‌جنگند و از روش‌های تیره و تاریك استفاده می‌كنند، واقعاً جالب است.
فرانسیسكا سیمون
ماتیلدای افسانه‌ای، البته. او دمدمی مزاج است و لفظ قلم صحبت می‌كند، شجاع است و باهوش، و اگر همه این‌ها كافی نباشد، او قدرت‌‌های جادویی هم دارد. او قهرمان عالی من است.
اندی استنتون
آقای فاكس، برای روح آزادش، شجاعتش و شخصیتش و برای همه مهارت‌هایی كه در حفر تونل دارد. من عاشق تونل در كتاب‌‌های كودكان هستم. آنها خیلی هیجان‌انگیز هستند. من هم از آنها در داستان‌‌هایم استفاده كرده‌ام.
دنیس كلی
فینگر اسمیت در داستان كوتاه «سواری مجانی». درباره مردی است كه جلوی ماشین‌‌ها را می‌گیرد تا مجانی او را ببرد و بعد معلوم می‌شود تقریباً یك فوق بشر است. به عنوان یك بچه از اینكه می‌توانی قهرمانی داشته باشی كه رفتار منفی نداشته باشد، مبهوت شدم. این یك جور انقلاب در وجود من ایجاد كرد. عاشق این شخصیت هستم.
رولد دال از محبوب‌ترین نویسندگان كتاب كودك و نوجوان در دنیا در ولز از والدینی نروژی متولد شد. او 13 سپتامبر 1916 به دنیا آمد و 23 نوامبر 1990 درگذشت. مهم‌ترین آثار او «چارلی و کارخانه شکلات سازی»، «جیمز و هلوی غول پیکر»، «ماتیلدا» و «داستان‌‌های چشم‌نداشتنی» هستند. بیشتر آثار او به فیلم در آمده است.