به گزارش خبرگزاری مهر، در آخرین اخبار از سینمای ایران در روز چهارشنبه 26 شهریور ماه می توانید خبرهایی از انجمن بازیگران سینمای ایران، برگزاری نشست نقد و بررسی فیلم «شب، بیرون» و نمایش فیلم مستند «همه مادران من» بخوانید.
گزارش نشست تخصصى انجمن بازيگران سينماى ايران
اولين جلسه از سلسله نشست هاى تخصصى انجمن بازيگران سينماى ايران در سال 1393 عصر 25 شهريور ماه با عنوان «بازى و صورت» توسط محسن عبدالهيان به همراه جمعى از بازيگران، دانشجويان هنر و دست اندركاران سينماى ايران در تالار سيف الله داد خانه سينما برگزار شد.
در ابتدا این جلسه على دهكردى نايب رئيس انجمن، گزارشى اجمالى پيرامون رخداد هاى انجمن ارائه کرد و گفت: طى نيمه اول امسال، رويدادهاى تلخ و شيرينى براى خانواده سينما و بازيگران كشورمان رخ داده است. از دست دادن دوستان و همكاران دوست داشتنى از جمله حميد مهرآرا، ناصر گيتى جاه، باقر صحرارودى و حسن رضيانى، بخش تلخ و افتخاراتى كه بوسيله بازيگران سينماى ايران رقم خورده است را بخش شيرين آن است.
وی ادامه داد: همچنین در حوزه صنفى پرويز پرستويى به عنوان يكى از اعضاى شوراى عالى سينما و شهره لرستانى به عنوان نماينده انجمن در شوراى داورى خانه سينما انتخاب شدند.
دهکردی در ادامه به حضور ليلا حاتمى در هيئت داوران جشنواره كن، نيكى كريمى به عنوان رئيس هيئت داوران بخش بين الملل جشنواره ادينبورگ و دريافت جايزه توسط ميترا حجار به عنوان بهترين بازيگر زن در جشنواره بين المللى فيليپين نیز اشاره كرد.
در ادامه این نشست محسن عبدالهيان گفت: با دانستن زبان بدن مى توان از روى رفتار بدن انسان ها به واقعيت پشت كلام هر فرد پى برد، اما صورت افراد هم داراى زبان است و با شناخت اين علم حقيقت پشت كلام هر فرد نمايان مى شود. صورت انسان ها قابل ترجمه شدن است و كمتر از يك ثانيه حقيقت پشت كلام انسان ها نمايان مى شود، چون صورت انسان داراى عضلاتى است كه حركات بسيار ريزى را در خود دارد.وقتى كسى از حرف فرد ديگرى ناراحت است ولى متظاهرانه لبخند مى زند،با دانستن اين علم مى توان حالات غم و ناراحتى را در چهره اش ديد.
وى بیان کرد: اگر بازيگران به اين علم آگاهى داشته باشند به دليل تشريح حركات عضلات چهره، مى توانند به صورت تكنيكال به ايفاى نقش بپردازند.درحقيقت زبان صورت توانايى تشخيص حركات چهره،حالات چهره و تعبير و تفسير آنهاست.
«همه مادران من» در حیاط خانه هنرمندان ایران
انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند ایران با همکاری خانه هنرمندان پنجشنبه 27 شهریور، فیلم مستند «همه مادران من» به کارگردانی ابراهیم سعیدی و زهاوی سنجاوی و تهیه‌کنندگی عباس غزالی را نمایش می دهد.
فیلم مستند «همه مادران من» که محصول مشترک ایران و اقلیم کردستان عراق به شمار می‌رود در ارتباط با جنایات رژیم بعث و کشتار دسته جمعی کردها در کردستان عراق است، این فیلم با تمرکز بر مسئله «انفال» به میان چند خانواده باقی مانده از این جنایت هولناک می‌رود و زندگی سخت و طاقت فرسای مادران، دختران و همسران قربانیان این جنایت دسته جمعی را به بیننده خود نشان می‌دهد.
فیلم مستند بلند «همه مادران من» تاکنون در جشنواره مختلف بین‌المللی فیلم در ایران و سراسر جهان به نمایش درآمده است.
علاقه‌مندان به تماشای آثار مستند، می‌توانند پنجشنبه 27 شهریور ساعت 20 در حیاط خانه هنرمندان ایران به نشانی خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، باغ هنر به تماشای این فیلم بنشینند.
کارگردانان بزرگ سینمای ایران هنوز به عمق بازیگری من نرسیده‌اند
فیلم «شب، بیرون» به کارگردانی کاوه سجادی حسینی و تهیه‌کنندگی پرویز پرستویی در شصت و چهارمین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد و سپس با حضور کارگردان و تهیه‌کننده مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در ابتدای این نشست کاوه سجادی حسینی، کارگردان فیلم «شب، بیرون» درباره ساخت این فیلم گفت: بعد از چند سال که نتوانستم فیلم بسازم تصمیم گرفتم فیلمی با هزینه کم و با داستانی ساده بسازم. این قصه از سال 88 در ذهن من بود و کم کم شکل گرفت تا اواخر سال 91 که شروع به نوشتن آن کردم و تابستان 92 ساخت این فیلم را با کمک دوستان خوبم شروع کردم. در نهایت هم پرویز پرستویی تهیه کنندگی این فیلم را قبول کرد.
پرویز پرستویی، تهیه کننده این فیلم نیز درباره چگونگی همراهی با این پروژه گفت: این فیلم کاملا مستقل و با هزینه خود سجادی حسینی و همسرشان سهیلا گلستانی و بقیه دوستانی که کمک کردند ساخته شد؛ دوستانی که بدون اینکه دستمزدی بگیرند با این پروژه همراه شدند. متاسفانه اینگونه فیلم‌ها در دولت قبلی مورد بی‌مهری قرار گرفتند و حمایتی از آنها نشد، چه به لحاظ امکانات و چه مجوز. من شاهد بودم که این فیلم تقریبا به صورت زیرزمینی ساخته شد و حیف بود که زحمات آنها هدر برود. هنوز هم هستند جوانانی که اینگونه کار می کنند و باید حمایت شوند. این بود که تلاش کردیم که این فیلم نمایش داده شود و خوشبختانه در جشنواره فجر دوره گذشته به نمایش درآمد. بعد از آن هم تلاش کردیم که این فیلم پروانه نمایش عمومی بگیرد تا هم دیده شود و هم دوستانی که تلاش کردند تا این فیلم ساخته شود متضرر نشوند.
در ادامه سجادی حسینی، کارگردان این فیلم درباره پایان‌بندی فیلم، گفت: من سعی کردم قصه نگویم و قصه ها را حذف کردم. اگر دقت کرده باشید هیچ جای فیلم هیچ اتفاقی نمی‌افتد جز پایان. گرچه در فیلمنامه‌ام پایان داستان جور دیگری بود ولی الان خودم با این پایان که در فیلم می‌بینید موافق‌ترم. همچنین سعی کردم طوری فیلم بسازم که مجوز بگیرم.
پرویز پرستویی هم با بیان اینکه بعد از 45 سال تجربه بازیگری همچنان عطش تجربه کردن دارم، گفت: احساس می‌کنم لذتی که در کار کردن با این نسل می‌برم شاید در کارکردن با نسل‌های پیشتر نمی‌برم. شما دیده‌اید که نسل جوان در سال‌های اخیر چه در سینما و فیلمسازی و چه در جامعه چقدر تاثیرگذار بوده‌اند. به عنوان مثال دیده‌اید که حضور یا عدم حضورشان شان در انتخابات چقدر تاثیرگذار بوده است. برای همین احساس کردم که نسل جدید خیلی پویاتر و بروزتر حرکت می‌کنند. خود من آن حسی را که باید از نسل خودم بگیرم دیگر نمی‌گیرم. نسل جوان خیلی با محتوا حرکت می‌کند و کارهایشان هم به لحاظ تکنیکی پیشرو است. احساس می‌کنم کارگردانان بزرگ سینمای ایران هنوز به عمق بازیگری من نرسیده‌اند. هنوز چیزهایی در خودم می‌بینم که می‌توانم تلاشی برای خلق یک نقش متفاوت داشته باشم، ولی در کدام قصه و کدام جریان فیلمسازی؟ فکر می‌کنم در این زمینه جوان‌ها حداقل برای من مفیدتر باشند.