هادی خورشاهیان، نویسنده که خود داستانی درباره جنگ و اندیمشک نوشته، جنگ را مهم‌ترین رویداد پس از انقلاب اسلامی می‌داند و در این باره به خبرنگار مهر گفت: نویسندگان هم باید به اصل جنگ بپردازند و مستنداتی را که در این زمینه وجود دارد، گردآوری کنند و هم به حواشی جنگ توجه داشته باشند.
نویسنده کتاب «پلاک 61»، پرداختن به حواشی جنگ را مهم‌تر از اصل جنگ دانست و افزود: پرداختن به حاشیه‌های جنگ مهم‌تر از اصل است. بچه‌ای که پدر یا مادر خود را از دست داده و بی‌خانمان شده، فرع است یا اصل؟ به عبارتی اگرچه نشان دادن دلاوری‌ها و رشادت‌های رزمندگان، زیبا و تاثیرگذار است، اما مگر می‌توان مادری را که تنها پسر خود را فدای ایمان و اراده و وطن و مردم هموطنش می‌کند، نادیده گرفت و از کودک خردسالی سخن نگفت که قدر و ارزش شهادت را نمی‌داند و تفکر شیعی را نمی‌شناسد و تنها می‌خواهد سایه پدر و دست نوازشگر او را برسر خود حس کند و این همان بُعد تراژیک جنگ است که نویسندگان باید به آن بپردازند.
به گفته خورشاهیان، همیشه می‌توان از جنگ و پیامدهای آن سخن گفت. جنگ جهانی دوم مدت‌هاست که به پایان رسیده اما هنوز درباره آن می‌نویسند و فیلم می‌سازند. بستگی دارد که تعبیر ما از جنگ چه باشد. به عبارتی، من فکر می‌کنم این رویداد تنها به بازه زمانی سال‌های 59 تا 67 محدود نمی‌شود. ما چگونه می‌توانیم محمد جهان‌آرا و یارانش را فراموش کنیم و نادیده بگیریم؟ چگونه می‌توان سوم خرداد 1361 را فراموش کرد و بر شادی مردمی که خاک سرزمین خود را از دشمن بیگانه بازپس گرفته بودند، چشم بست؟
شاعر مجموعه «دل داده‌ام به تاریکی» معتقد است: ادبیات دفاع مقدس، زمانی می‌تواند موفق باشد که از شعار فاصله بگیرد و از نظر بیان ادبی، ساختار، زبان، شخصیت‌پردازی، پایان‌بندی، تعلیق هنری و ... به جایگاه مطلوب دست یابد و دگرگونی شخصیت‌ها، تزلزل و تردید آنها و کمال‌خواهی‌شان را به تصویر بکشد و برای رسیدن به این جایگاه باید قالب‌های ادبیات دفاع مقدس شکسته شود.
خورشاهیان با اشاره به گذشت 26 سال از پایان جنگ، گفت: سال‌ها از جنگ گذشته و کودک و نوجوان امروز هیچ درک و دریافتی از آن سال‌ها ندارد. اما نمی‌توان به این بهانه از جنگ نگفت همان‌گونه که نمی‌توان از عاشورا نگفت به این خاطر که 1400 سال از آن گذشته است. ما می‌توانیم آنچه را در گذشته اتفاق افتاده، با رویدادهای امروز مقایسه کنیم برای مثال دفاع مقدس خود را با آنچه امروز در غزه روی می‌دهد، بسنجیم.