به گزارش خبرنگار مهر، با مصدومیت مگویان باید گفت دست امیر قلعه‌نویی برای مهره چینی مقابل ذوب آهن باز هم بسته تر شد اما نکته و پرسشی که سرمربی موفق استقلال باید از خود بپرسد این است که چرا این همه مصدوم می دهد؟ آیا این همه مصدومیت و آن همه بازیکن ملی پوش نا آماده که آماده نمی شوند اتفاقی است؟
استقلال به بیمارستان هزار تخت خوابی تبدیل شده است، البته از دست دادن بازیکن تنها به استقلال محدود نمی شود و پرسپولیس و فولاد و حتی سپاهان با توجه به مشکلات کارت پایان خدمت بازیکنان زیادی از دست داده اما نکته اینجاست که آنجا و در آن تیمها و آن از دست دادن بازیکنان ربطی به مسایل فنی نداشته اما در استقلال یک ضعف به وضوح دیده می شود و آن ضعف چیزی نیست جز ضعف بدنسازی که البته هفته قبل در موردش نوشتیم و نهایتا کار به آنجا رسید که رئیس هیات مدیره این باشگاه برای بررسی امور حکم مشاوره‌ای به آلوسی بدنساز تراکتور داد!
خبر رسید که مگویان هم نمی تواند برای استقلال به میدان برود! او هم مصدوم شده است درست مثل خسرو حیدری، حنیف عمران زاده، جاسم کرار، و ...
از آنسو آندو و صادقی هم آماده نشده اند و این یعنی مشکلاتی بیشتر برای امیر قلعه نویی. به واقع پس از آنکه حاج قاسم مربی بدنساز استقلال در فصل قبل با باشگاه به توافق نرسید و جانشینی هم برای او در نظر گرفته نشد، استقلال به دردی مزمن دچار شد و هر چه از ابتدای فصل دورتر شد بدن بازیکنانش با مشکل بیشتری مواجه شد و تیمی که در همان ابتدای کار سایپا و استقلال اهواز را در دقیقه 90 برده بود (آمادگی بدنی داشت) حالا به شدت افت کرده و نه تنها در اواخر بازی آن قدرت فوق العاده قبل را ندارد بلکه بازیکنانش هم مدام مصدوم می شوند و ملی پوشان هم نمی توانند آماده شوند.
اینها همه علائمی است که قابل حل هستند اما باشگاه استقلال به این ضعف فنی واکنشی نشان نمی دهد! همه علائم موجود است اما استقلال آنها را نمی بیند و شاید هم نمی خواهد ببیند! چرا؟ شاید چون خود سرمربی موفق استقلال اعلام کرده بود که خودش به ماساژور تیم برنامه تمرینی خواهد داد و جای بدنساز را پرمی کند! و حالا آن برنامه تمرینی جواب نداده و می رود تا استقلال را از گردونه و کورس قهرمانی دور کند.
استقلال در هر صورت با وجود این همه مصدوم و عدم آمادگی در حال افت کردن است و اگر خود امیر قلعه نویی یا هیات مدیره این معضل را حل نکنند مطمئنا نمی توان استقلال را به قهرمانی رساند.