به گزارش خبرنگار مهر، چندی پیش مجموعه‌داستان «لیتیم کربنات» از بهاره ارشد ریاحی منتشر شده است. این داستان‌ها دارای حال و هوایی هستند که بیماری و به نوعی جنون در آن‌ها دیده می‌شود که با نگاهی به عناوین داستان‌ها نیز می‌توان این استنباط را داشت.
این کتاب 12 داستان کوتاه را با این عناوین شامل می‌شود: «قبر»، «لیوان یکبار مصرف نیمه‌پر»، «قتل در یک شب برفی»، «گفتین چند سالتونه؟»، «پل معلّق»، «سردرد، زیر چراغ‌های روشن شب»، «شب، افتاده در آب دیگر نفس نمی‌کشد»، «انگار دو رج ـ کاموای خونی»، «قرص خواب»، «مروارید کبود»، «خاک، زیر ناخن» و «من، تنها مادری هستم که لبخند نمی‌دانم»
ارشد ریاحی درباره این موضوع می‌گوید: داستان‌های این کتاب، موضوع واحد ندارند اما تم و زمینه غالب آن‌ها به اسم کتاب ارتباط پیدا می‌کند. لیتیم کربنات ماده‌ای شیمیایی است که خواص دارویی و همچنین اثر ضدجنون دارد. همین خاصیت ضد جنون بودن لیتیم کربنات است که خط واصل داستان‌های کتاب است.
وی افزود: نوشتن داستان‌های این کتاب، در واقع بررسی کارکرد فرم‌های مختلف در داستان‌نویسی بود چون در این داستان‌ها، فرم نسبت به محتوا غالب‌تر است و می‌توان گفت که این داستان‌ها، فرم‌گرا هستند. «لیتیم کربنات» نام هیچ‌کدام از داستان‌های کتاب نیست ولی در یکی از داستان‌ها به طور مستقیم و صریح به آن اشاره می‌شود چون شخصیت اصلی داستان، لیتیم کربنات می‌خورد.
این داستان‌نویس درباره داستان‌های کتاب گفت: اکثر داستان‌های این کتاب، در جوایز مختلف ادبی رتبه آورده‌اند و دلیل جمع‌آوری‌شان در قالب یک کتاب، هم همین بود. داستان‌ها هم محصول سال 90 تا 92 هستند و کتاب را هم در نهایت، پاییز سال گذشته به ناشر تحویل دادم.
ارشد ریاحی درباره اثر جدید خود گفت: در حال حاضر مشغول نوشتن یک رمان هستم. البته مجموعه‌داستان آماده‌چاپ دارم اما ترجیح می‌دهم ابتدا رمانم را به چاپ برسانم. رمان مذکور هم یک رمان فرم‌گراست ولی فرم‌گرایی‌اش در چیدمان زمانی فصل‌ها به چشم می‌آید و روایتش به اندازه لیتیم کربنات خواننده‌آزار نیست چون چند تن از دوستان که لیتیم کربنات را خوانده‌اند به این موضوع اشاره کردند.