حسین فتاحی، در گفتگو با خبرنگار مهر، نوشتن درباره جنگ را همان اندازه مهم دانست که پرداختن به حواشی آن را چراکه کودکان و نوجوانان امروز از یک‌سو باید جنگ و رشادت‌های رزمندگان ایرانی را بشناسند و از طرف دیگر با درد و رنج زنی آشنا شوند که سال‌ها عمر و جوانی خود را در کنار کسی گذرانده که سلامتی‌اش را فدای این آب و خاک کرده یا کودکی که هرگز سایه پدر را درک نکرده است.
به گفته نویسنده مجموعه«پیامبران»، جنگ، واقعه‌ای تاریخی است و بچه‌های ما تاریخ را ندیده و نشنیده‌اند اما با مطالعه آن می‌توانند دریابند که چه اتفاقی افتاده و چه بر سر مردم این سرزمین آمده است. از این‌رو هنرمندان باید با مراجعه به مقاله‌ها، عکس‌ها، فیلم‌ها و کتاب‌های بسیاری که درباره جنگ نوشته شده این پدیده تاریخی را به تصویر بکشند. ازسوی دیگر توجه به حواشی جنگ نیز بسیار مهم و خواندنی است.
فتاحی معتقد است: نوشتن داستان‌های جنگی، در همه جای دنیا، جذابیت‌های خاص خود را دارد اما آنچه ما درپی انتقال آن هستیم نه خونریزی و خشونت که انتقال والاترین مفاهیم انسانی چون صلح‌دوستی و ازخودگذشتگی به کودکان است. رزمندگان ما برای کشورگشایی و منفعت طلبی نجنگیدند آنها در نهایت ایثار، از جان و مال خود گذشتند تا ازسرزمین‌شان دفاع کنند و آسایش امروزما را فراهم آورند.
این نویسنده کودک و نوجوان، گرفتار شدن در دام افراطو تفریط را یکی ازآسیب‌های جدی ادبیات دفاع مقدس دانست و افزود: ما نباید از رزمندگان خود، الگوهایی دست‌نیافتنی بسازیم. باید به این باوربرسیم که آنها هم چون ما انسان‌هایی زمینی بودند و زن و فرزند و مادر و پدر داشتند و دلشان می‌خواست زنده بمانند و زندگی کنند اما وقتی دیدند دشمن به سرزمین‌شان حمله کرده و خاک و مذهب و ناموس‌شان در خطر است از همه چیزخود گذشتند و جانانه دفاع کردند.
به گفته حسین فتاحی هنوز هم می‌توان درباره دفاع مقدس نوشت به شرطآن‌که زاویه نگاه‌مان تازه و متفاوت باشد. وگرنه همه این سال‌ها ازجنگ نوشته‌اند و جزچند اثر، باقی کارها چندان اثرگذار نبوده است.