به گزاش خبرگزاری مهر، ملف گند که در یک پلان لانگ تک 53 دقیقه ای ساخته شده و فاقد هر گونه مونتاژ و برشی است.
مستند «مُلفِ گند» که در زبان شوشتری به «نفوس بد» تعبیر میشود، با مدت زمان 53 دقیقه، بلندترین پلان تاریخ سینمای مستند ایران محسوب میشود.
این فیلم بعد از به دست آوردن جایزه ویژه هیئت داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره بینالمللی فیلم مستند «میلینیوم» Millenium بلژیک، در هفتمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم مستند «نورمبرگ» Nuremberg در کشور آلمان نیز به روی پرده رفت و توانست جایزه بهترین فیلم جشنواره حقوق بشر نورنبرگ و جایزه ویژه هیئت داوران مونیخ را از آن خود کند.
مستند «مُلفِ گند» همچنین در جشنوارهها و مراکز فرهنگی کمبریج، کاسل، کالیفرنیا، ماساچوست، صوفیا و چند کشور دیگر حضور پیدا کرد و مورد تحسین قرار گرفت.
فیلم " ملف گند" درباره روایتهای کودکی محمد از دوران جنگ است که به شیوههای بدیع و متفاوت روایت میشود.
ملف گند روایت دردناک، ملموس و واقعی از جنگ و صدای توپ و بمباران هوایی در دوران کودکی محمد غدیرزاده است. روایتی که در آن نه تصویری از جنگ وجود دارد و نه بازسازی در آن صورت گرفته است، تنها مخاطب را در برخورد با یک کاراکتر از آغاز تا پایان در اتاقی کوچک همراه می سازد. در همان فضای کوچک مهمان بودن فیلمساز و دوربیناش کاملا قابل حس است چرا که دوربین از نشان دادن کاملِ همان فضا هم پرهیز می کند، و تمرکزش در تمام مدت فیلم روی محمد است.
محمد که از یک کلمه کلیدی به نام "ملف گند" قصه اش را آغاز می کند در ابتدا نقابی برچهره دارد که ممکن است مخاطب را به خطا بیندازد! اما آرام آرام و با پرسش هایی از سوی فیلمساز پرده از چهره محمد کنار می رود و می بینیم که غدیرزاده 40 و اندی ساله هنوز همان کودکی است که جنگ، تنها خاطرات بازمانده از آن زمان او هستند تجربه تلخ کودکی که نمی دانست جنگ چیست و آوردن نام توپ برای او بازی با توپ گرد فوتبال را تداعی می کرد.
هر چند به گفته محمد، او تعریفی از جنگ در کودکی اش نداشت اما چه زیبا جنگ و لحظات سخت و دردناک زندگی اش در آن دوران را برای فیلمساز توصیف می کند.
محمود رحمانی عضو پیوسته انجمن مستند سازان سینمایی ایران می باشد و فیلم های نفت سفید،مدارصفر درجه،ملف گند و مادرم بلوط را ساخته و تا کنون در بیش از 200 جشنواره ملی و بین المللی شرکت کرده و جوایز متعددی را کسب کرده است.
قابل ذکر است که مستند ملف گند موفق به کسب آرای هیات انتخاب برای نمایش عمومی در سینماها را در گروه هنر و تجربه بدست آورد.این در حالی است که این فیلم در سال 1388 موفق به نمایش و حضور در تنها جشنواره مستند ایران نشده بود.