به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام ولی عادلی ظهر شنبه در نشست با فعالان قرآنی استان افزود: در ميان اعمال عبادي دعا از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
وی همچنین با بیان اینکه دعا بیانگر شناخت و معرفت خالق است، اظهارداشت: دعا نشان دهنده عجز و ضعف انسان در برابر خداوند است.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه گیلان گفت: دعا و نیایش در زندگی و سرنوشت انسان آثار ارزشمندی داشته و در معارف دینی به خصوص عرفان اسلامی از اهمیت ویژه برخوردار است.
وی در ادامه افزود: دعا نشانه انس و الفت روح و جان با ذات یکتاست و موجب حصول آرامش و سکون نفس است.
عادلی همچنین با بیان اینکه روز عرفه مناسب ترین روز برای دعاست، اظهارداشت: دعای عرفه یک معرفت شناسی و توحید است.
وی تصریح کرد: "گناه " دشمن دیرینه انسان و دور کننده بشریت از نعمت های الهی و مانع بزرگ در مسیر کمال انسان به شمار می رود.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه گیلان گفت: بدون شک دعا و نیایش یک نوع عبادت و خضوع انسان در برابر خداوند تواناست و همچون عبادات دیگر از اثر تربیتی فراوان برخوردار است.
وی با بیان اینکه دعا ابزار دستیابی انسان به تعالی و ترقی است، افزود: انسان با تلاش بدون دعا و توجه به خدا به سرانجام مطلوب و سعادت بخش نخواهد رسید چنانکه دعای شبانه روزی بدون کار و کوشش هرگز قدم به پیش نخواهد برد.
عادلی با تصریح اینکه دعای عرفه خداشناسی و انسان‌شناسی کامل است، اظهارداشت: روز عرفه بر اساس روایات از لحاظ معنوی یکی از روزهای مهم و سرنوشت ساز است.
وی به مضامین عرفانی و عالی دعای عرفه اشاره کرد و گفت: مهمترین مسئله در دعای عرفه طرح مباحث عمیق انسان شناسی که مقدمه خداشناسی است.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه گیلان تمسک به خداوند به عنوان تنها پناه انسان را از دیگر مضامین عرفانی دعای عرفه توصیف کرد و افزود: دعاي عرفه صحيفه‌اي که خداشناسي، انسان شناسي و رابطه انسان و خدا را در خود جاي داده است.
وی اذعان داشت: امام حسين (ع) نيک واقف است که راه هدايت انسان خويشتن‌شناسي است زيرا کسي که خود را نشناسد به يقين راه‌هاي نعمت را نيز نخواهد شناخت.
عادلی یادآورشد: درک عرفه از فضیلت‌هایی که در احادیث و روایات به این مهم سفارش بسیار شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه عرفه فرصت خانه تکانی دل است تا انسان به درگاه حق تعالی مقرب تر شود، اذعان داشت: روز عرفه به لحاظ خداشناسی ، انسان شناسی و جامعه شناسی بسیار مهم و دارای مرتبه و جایگاه والایی است.