به گزارش خبرگزاری مهر، این انتخاب با واکنش های محتلفی روبه رو شد و در نشریات مختلف بازتابهای متفاوتی یافت.
فرانسوا اولاند رییس جمهوری فرانسه با تبریگ به مودیانو برای کسب این افتخارگفت: مردم برای کسب این موفقیت بین المللی که به یکی از بزرگترین نویسندگان ما تعلق گرفته، افتخار می کنند. وی افزود: پاتریک مودیانو پانزدهمین نویسنده فرانسوی است که این جایزه بزرگ را می گیرد که تاییدی بر تاثیر بزرگ ادبیات ماست.
مانوئل والس نخست وزیر هم مودیانو را به عنوان خالق ادبیاتی موجز و نافذ خواند که بدون شک یکی از بزرگترین نویسندگان سالهای اخیر است.
مودیانو که خودش از حضور در جمع شرمسار می شود، تا مدتی در دسترس نبود و سرانجام در یک مصاحبه مطبوعاتی که ناشرش ترتیب داده بود شرکت کرد.
انگلوند دبیر آکادمی نوبل او را به نوعی مارسل پروست زمانه ما آنهم با یک پیش آگاهی خواند. وی افزود کار او با پروژه بزرگی که پروست یک بار برای همیشه انجام داد، بسیار متفاوت است. یکی از موضوع های مرکزی آثار مودیانو پرداختن به مشکلات بازگشت به گذشته است؛ عدم توانایی در بازگشت، درک نکردن آن و کنار نیامدن با آن...
البته این انتخاب موجب ناامیدیهایی هم برای آن دستهای شد که منتظر بودند انتخاب این دفعه شامل یک نویسنده مرد، سفیدپوست ، اروپایی نشود.
انگلوند در پاسخ به این دغدغه گفت ما برمبنای سهمیه بندی عمل نمی کنیم. ما فقط سعی می کنیم تا جایزه را به جذابیت بدهیم و به خودمان نمیگوییم خوب حالا باید به یک قاره دیگر یا نسل دیگر جایزه بدهیم. این طوری کار ما غیرممکن می شود.
آثار مودیانو به شدت تحت تاثیر زندگی ناشاد کودکی اش است. او که متولد پاریس در سال 1945 است، فرزند مردی ایتالیایی و یهودی به نام آلبرت مودیانو است که به برکت داد و ستد در بازار سیاه با گشتاپو، از جنگ جان سالم به دربرد. او خانواده اش را را رها کرده بود و مودیانو زمانی گفته بود که مادرش بازیگری بلژیکی به نام لوییزا کولپین بود که آنقدر قلبش سرد بود که ناظر این بود که سگش از پنجره بیرون پرید و مرد. او گفته بود حتی نمی داند پدرش کجا به خاک سپرده شده است.
18 عضو آکادمی فرانسه هر سال چهره برنده نوبل سال را معرفی می کنند و امسال 210 نامزد اولیه وجود داشت که 36 نفر از آنها برای اولین بار به این فهرست راه یافته بودند.
مودیانو جایزهاش را در مراسمی که 10 دسامبر برگزار میشود دریافت می کند.
واکنش روزنامههای جهان انگلیسی زبان
اما در واکنش به این انتخاب روزنامه دیلی بیست بریتانیا نوشته است: بار دیگر کمیته نوبل یک کار گیج کننده انجام داد و برندهای غیرقابل پیشبینی را به عنوان برنده امسال جایزه معرفی کرد و نشان داد جهان چقدر بزرگ است! این نویسنده 69 ساله که در فرانسه شناخته شده و حتی محبوب هم هست، و قبلا جایزه گنکور را هم برده در دیگر نقاط دنیا چندان شناخته شده نیست و از روی ترجمه انگلیسی آثارش می توان دریافت دیگر نقاط جهان چقدر کتاب های او را خوانده اند...
این روزنامه نوشته اما فیلیپ راث آمریکایی بار دیگر بی نصیب ماند تا به گروه نویسندگان درجه یکی چون جیمز جویس، ویرجینیا وولف، ولادیمیر ناباکوف، رابرت فراست و ماریان مونرو و والاس استیونس بپیوندد که هرگز این جایزه را دریافت نکردند.
و البته منتقد این روزنامه میافزاید در میان آنهایی که نوبل بردند ؛ نویسندگانی چون فاکنر، همینگوی یا سال بلو پس از دریافت این جایزه چه چیزی به کارنامه خود اضافه کردند؟
مجله معتبر نیویورکر هم می نویسد مودیانو که اولین رمانش را سال 1968 منتشر کرده و آخرینش هفته پیش به بازار آمد، در آمریکا اصلا شناخته شده نیست و تنها دانشگاه ییل سه عنوان از رمان های کوتاه او را در یک جلد به دست چاپ سپرده که اکنون در دسترس نیستند.
روزنامه نیویورک تایمز می نویسد با وجود این که کتاب «فرد گمشده» او برنده جایزه گنکور فرانسه شد و به زبان انگلیسی هم ترجمه و در آمریکا منتشر شد اما تنها 2425 نسخه از آن در آمریکا به فروش رسید. این نشریه می افزاید: اما این رمان که موضوع آن درباره مردی است که در سراسر جهان به سفر می پردازد تا هویتش را پیدا کند، در فرانسه بسیار محبوب است.
جشن فرانسوی ها
کتابدوستان و ناشران فرانسوی اما خوشحال از این که یکی از نویسندگان شان پس از پنج دهه نوشتن جایگاهی بین المللی می یابد و آثارش در سراسر جهان شناخته می شوند و در کنار نوبلیستهایی چون ژان پل سارتر و آلبر کامو قرار می گیرد، این اعلام را جشن گرفتند.
آن ژیسویی مدیر کتابفروشی کتابخانه گالیمار از کتابفروشیهای متعلق به گالیمار ناشر آثار مودیانو، گفت اهدای این جایزه به شناخته شدن یکی از مهمترین نویسندگان ما در سطح جهان کمک می کند.
مودیانو با حدود 30 کتاب، اولینش را در سال 1968 با عنوان «میدان اتوال» به بازار فرستاد که شبیه بیشتر آثار داستانی اش در پاریس دوران جنگ جهانی دوم می گذرد و در ژانر کارآگاهی نوشته شده است.