به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، ریچارد فلاناگان رمان‌نویس استرالیایی روز سه‌شنبه برای رمان «جاده باریک به اعماق شمال» برنده جایزه من بوکر شد. این داستان دلخراش درباره یک جراح استرالیایی است که در یکی از کمپ‌های زندانی‌های جنگی ژاپن نگهداری می‌شود و مجبور است روی خط آهن تایلند به برما کار کند.
آقای فلاناگان که در منطقه تازمانیا به دنیا آمده است 53 سال دارد و سومین استرالیایی است که موفق به کسب افتخار دریافت جایزه من بوکر می‌شود. دو برنده استرالیایی قبلی توماس کنیلی و پیتر کری هستند. ای‌سی گریلینگ رییس داوران جوایز کتاب فلانگان را رمانی خارق‌العاده از عشق و جنگ خواند و از نثر زیبا و پرقدرت او و همچنین قابلیت او در ارتباط دادن شرق و غرب و گذشته و حال با داستانی از شرم و دلاوری تجلیل کرد.
«جاده باریک به اعماق شمال» که عنوانش را از هایکوی ژاپنی قرن هفدهمی باشو گرفته، ششمین رمان آقای فلاناگان است. این رمان با الهام از بخشی از دردناک از تاریخ خانوادگی خود او نوشته شده است؛ پدر فلانگان طی جنگ جهانی دوم توسط ژاپنی‌ها به اسارت درآمد و مجبور به کار اجباری شد.
فلاناگان در مقاله سال گذشته مورنینگ هرالد شهر سیدنی توضیح داده بود که چطور قبل از نوشتن داستانی که راضی‌اش کند پنج نسخه مختلف از آن را نوشته بود. روی هم رفته او 12 سال وقت صرف نوشتن این رمان کرد. برای انجام تحقیقات دقیق او خود به تایلند سفر کرد و کنار خط آهنی که به عنوان راه‌آهن مرگ شناخته می‌شود راه رفت و بعضی مواقع حتی برای اینکه بداند زندانی‌ها چه احساسی داشتند خود نیز سنگ حمل کرد. در ژاپن او با چند نگهبان سابق که روی خط آهن حضور داشتند مصاحبه کرد و همچنین از پدر خود نیز مصاحبه کرد.
پدر فلاناگان درست بعد از اینکه او نسخه اولیه رمانش را به پایان رساند درگذشت. او بعد از دریافت جایزه‌اش در مصاحبه‌ای تلفنی درباره پدرش گفت: هرگز از من نپرسید داستان دقیقا چطور پیش می‌رود و به من اعتماد کرد که کتابی بنویسم که خاطره کسانی که جانشان را از دادند را شرم‌سار نخواهد کرد. تنها بعد از مرگش بود که متوجه شدم چه هدیه فوق‌العاده‌ای است. به عنوان یک رمان‌نویس باید آزاد باشید تا چیزی که می‌خواهید را بنویسید و کتاب‌تان نمی‌تواند تنها یک وظیفه فرزندی باشد.
جایزه بوکر مهم‌ترین جایزه ادبی بریتانیاست. رقابت امسال این جوایز از اهمیت خاصی برخوردار بود چون برای اولین بار تمام رمان‌هایی که به زبان انگلیسی نوشته شده بودند و در بریتانیا به چاپ رسیده بودند می‌توانستند بدون ارتباط به ملیت نویسنده در رقابت شرکت کنند. پیش از این تنها نویسندگان اهل بریتانیا، کشورهای مشترک‌المنافع، ایرلند و زیمباوه می‌توانستند در این جوایز حضور داشته باشند.
در فهرست 6 نفره فيناليست هاي اين رقابت كه 19 شهريور اعلام شده بود، به جز اين نويسنده استراليايي سه نويسنده بريتانيايي و دو نويسنده آمريكايي جاي داشتند.
«خيزش دوباره در ساعت مناسب» نوشته جاشوا فريس، «همه ما در كنار هم هستيم» نوشته كارن جوي فولر، «جي» نوشته هاوارد جيكوبسون، «زندگي ديگران» نوشته نيل مخرجي و «چگونه مي‌توان هر دوبود» نوشته الي اسميت ديگر مدعيان اين رقابت 50 هزار پوندي بودند.