امین تارخ بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ایفای نقش در سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» به کارگردانی مازیار میری اظهار کرد: من در این سریال نقش فردی به نام جلال تابش را بازی میکنم که کارخانهدار است. مضمون این کار هم مثل بقیه سریالهایی که در تلویزیون ما ساخته میشود، ملودرام خانوادگی است.
وی افزود: البته به هر حال سریال گوشه چشمی به مسائل اجتماعی دارد و میشود گفت سریال اجتماعی خانوادگی است. درباره اینکه چه مسئلهای را پیگیری میکند و پیامش چیست، به نظر میرسد در ظاهر و در باطن، حمایت از تولیدکنندههای ایرانی است که در مملکت مشغول فعالیت هستند.
این بازیگر یادآور شد: این افراد هم به لحاظ علمی و هم به لحاظ توان ملی، تلاش میکنند با کیفیتی مشابه خارج از ایران، کالا تولید کنند بنابراین باید از آنها حمایت بیشتری صورت بگیرد و اینگونه تولید کنندهها را بیشتر دلگرم کنیم.
تارخ ادامه داد: از طرفی هم تعدادی از مخترعان و مکتشفان در قالب شخصیتهای جوان در سریال حضور پیدا میکنند و هر کدام به نوبه خود معضلات و مشکلاتی دارند. در این مجموعه تلویزیونی توصیه میشود که عرصه برای فعالیت بیشتر این جوانان فراهم شود.
وی درباره تاثیر سریال بر مردم برای خرید کالای ایرانی، تصریح کرد: اینکه قرار باشد منظور تمام کالاهای ایرانی به صورت عام کلمه باشد، خیر، سریال چنین هدفی را دنبال نمیکند. از طرفی به نظرم تبلیغات هم آنقدر تاثیر ندارد بلکه کیفیتها تعیینکننده هستند.
بازیگر سریالهای «معصومیت از دست رفته» و «جراحت» گفت: اگر محصولات کیفیت لازم و قانع کننده برای مصرف کننده را داشته باشد، او دیگر به ایرانی و غیرایرانی بودنش فکر نمیکند. جا افتاده که ما در شعار بگوییم ایرانی جنس ایرانی بخر اما زمانی که جنس ایرانی دارای کیفیت خوبی نیست و نمونه خارجی گرچه شاید گرانتر باشد اما کیفیت بهتری دارد، طبیعتا کسی این شعار را نمیپذیرد.
تارخ در پایان تأکید کرد: واقعیت این است که باید به سمت تولید کالای باکیفیتتر و شاید ارزانتر حرکت کنیم و این سوالات را هم باید کارشناسان اقتصادی جواب بدهند چرا که وظیفه اهل هنر این است که براساس تحقیقاتی که به آنها ارائه میشود قصهای به عنوان محمل و فضایی دراماتیک تدارک ببینند تا در دل آن اینگونه مفاهیم را ارائه کنند. در دل درام است که میتوان بر تماشاگر تأثیر گذاشت. سریال میتواند تاثیرگذار باشد اما همه تاثیر را نمیتواند مجموعه تلویزیونی یا هنر به عهده بگیرد، بلکه کیفیت هم تعیینکننده است.