مجله مهر: 3 هزار نفر از تونس، 2 هزار و 500 نفر از عربستان سعودی، 1500 نفر اهل مغرب، 1000 نفر ترک‌تبار، 800 نفر چچنی از روسیه، 700 نفر فرانسوی و ...
این آماری است که مرکز پژوهش های "پیو" آمریکا از ترکیب نیروهای داعش منتشر کرده است. نیروهایی که تعداد کلشان بین 30 هزار تا 34 هزار نفر تخمین زده شده است. اردن، یمن، کشورهای حاشیه خلیج فارس، لیبی، الجزایر، موریتانی، مصر و افغانستان از دیگر کشورهایی اند که اتباع آنها به عضویت گروه های تروریستی همچون داعش درآمده اند.
از سوی دیگر روز به روز بر آمار تلفات طرفین جنگ نیز افزوده می‌شود. جنگی که خاورمیانه را به قتلگاه انسان‌هایی از کشورهای مختلف دنیا تبدیل کرده است.
حالا اما آمریکا، سردمدار ائتلاف علیه گروهی شده است که با پشتیبانی و چراغ سبز خودش و رژیم صهیونیستی ایجاد شده بود. ائتلافی که شاید تنها بهانه‌اش، تداوم حضور آمریکا و غرب در منطقه خاورمیانه و درهم شکستن ثبات و امنیت کشورهای منطقه باشد.
اما چه شده که آمریکا و غرب، به فکر مقابله با گروهی افتاده‌اند که خودشان ایجاد کرده‌اند؟
«آنها به دروغ می‌گویند که ما ایران را در ائتلاف شرکت نخواهیم داد. در حالی که ایران از ابتدا مخالفت خود را با حضور در چنین ائتلافی اعلام کرده بود.» این بخشی از بیانات صریح روز دوشنبه رهبر انقلاب هنگام ترخیص از بیمارستان بود که شوک خبری بزرگی به رسانه‌های دنیا وارد کرد. ماجرای دعوت پنهانی آمریکایی‌ها در چند نوبت از ایران برای همکاری با ائتلاف ضد داعش، موضوعی بود که آمریکایی‌ها از ابتدا به دنبال انکار آن بودند. اما چندساعت پس از اشاره صریح رهبر انقلاب، مجبور شدند صحت آن را تایید کنند.
شکست آمریکا در وارد کردن ایران به جمع ائتلاف 25 کشور هم‌پیمان با آمریکا علیه داعش، به حدی بود که بلافاصله این خبر در رسانه‌های مختلف دنیا بازتابهای فراوانی پیدا کرد.
البته این نخستین بار نبود که جمهوری اسلامی، درخواست آمریکا برای پیوستن به مبارزه علیه تروریسم را رد کرده است. سال 1380 و در جریان مبارزه آمریکا با طالبان نیز رهبر انقلاب در بیانات مهمی تاکید فرمودند: «آمریکا را برای هدایت حرکت جهانی علیه تروریسم صالح نمی دانیم. آمریکا دستش آلوده است به همه جنایاتی که رژیم صهیونیست در این سالها انجام داده است... چنین دولتی صلاحیت ندارد که حرکت جهانی علیه تروریسم را رهبری کند. همه بدانند ایران، ایران اسلامی در هیچ حرکتی که رهبری آن با آمریکا باشد شرکت نخواهد کرد.»
اما در جواب رد جمهوری اسلامی ایران به درخواست مقابله با تروریست‌های داعش، نکته ظریفی نهفته است که شاید مرور سیاست‌های آمریکا و غرب طی این سالها در خاورمیانه بتواند زاویه‌های پنهان سیاست‌های آمریکا را آشکار کند.
آدم‌کشی به بهانه اشغال و جنگ مذهبی
شکست‌های پیاپی آمریکا در لبنان، سوریه و عراق، تاثیر شدیدی بر وزن سیاسی آمریکائی‌ها در تحولات منطقه گذاشته است. شاید بتوان تلاش آمریکایی‌ها برای نقش آفرینی در خاورمیانه را به حضور آنها در افغانستان و ظهور طالبان تشبیه کرد. تشبیهی که اتفاقا وجه تشابه‌های فراوانی دارد.
تجربه حضور گروه‌های افراطی که در ظاهر خود را «سنی مذهب» می‌نامند، اما هیچ نسبتی با آموزه‌های اسلام و اهل سنت ندارند، از گروه «طالبان» در افغانستان شروع شد. حالا همان گروه تروریستی با همان عقاید و رفتارهای وحشیانه، پوستینی به نام «داعش» به‌تن کرده است. این گروه‌های تروریستی که در اصطلاح سیاسی «SUB STATE» نامیده می‌شوند، با سیاست بر هم زدن امنیت منطقه تشکیل می‌شوند. اما همیشه تشکیل این گروه‌ها نتایج و عواقب غیرقابل کنترلی برای منطقه و حتی ایجادکنندگانش به‌همراه خواهد داشت.
آمریکا و غرب به بهانه «ائتلاف جهانی علیه داعش» یک هدف دیگر هم دارند: جبران شکست در سوریه و خلع ید «بشار اسد» از قدرت. این هدف، با تقویت جبهه معارضان دولت سوریه و «ارتش آزاد» به بهانه «مقابله با داعش» انجام خواهد شد. نکته‌ای که تداوم حضور آمریکا و غرب در منطقه، می‌تواند آمریکا را به این رویا بیشتر نزدیک کند.
حالا کوره آدم سوزی آمریکا و غرب در عراق، هر روز جان آدم‌های بیشتری را می‌گیرد. آدم‌هایی که دامنه ملیتشان از چچنی‌های مخالف دولت روسیه تا افراطی‌ها و سلفی‌های سعودی و از آسیای میانه تا آفریقا و حتی اروپا متفاوت است. آدم‌هایی که طعمه یک هدف بزرگ هستند و آن هم تکرار تجربه طالبان در افغانستان است. تجربه‌ای که تنها نتیجه‌اش ناامنی منطقه و تداوم حضور آمریکایی‌ها در خاورمیانه، به بهانه مبارزه با تروریسم است. تروریسمی که با نظر مستقیم آمریکا و رژیم صهیونیستی ایجاد شده است.
از سوی دیگر، پایان جنگ با داعش، آغاز یک نگرانی جدید برای کشورهای اروپایی و غربی است که اتباعشان در میان تروریست‌های داعش حضور دارند. با اتمام جنگ، موج بازگشت بازماندگان داعش به کشورهایشان آغاز می‌شود. بازماندگانی که یک خطر بالقوه برای کشورهایشان محسوب می‌شوند و امکان اقدام‌های انتحاری و تروریستی را بیش از هر زمان دیگری افزایش خواهند داد.
اما آمریکایی‌ها حالا با یک چالش بزرگ‌تر مواجه شده‌اند. چالشی که نتیجه بیانات رهبر انقلاب درباره همکاری نکردن با آمریکا به رغم درخواست‌‌های پیاپی آنها در چند نوبت از مقامات ایرانی بود. نکته‌ای که نقش ایران به عنوان بازیگر اصلی در معادلات خاورمیانه را پررنگ‌تر از همیشه کرده است.