مجله مهر- عطیه همتی: « آلیان گوئرا» و «نرالدو دلاپاز» از سال 1996 باهم کار می کنند. آنها اسم گروه دو نفره شان را ترکیبی از نام خانوادگی خود (Guerra de la Paz) گذاشتند. جالب اینجاست که کنار هم قرار گرفتن این دو عبارت اسپانیولی، معنی خاصی به این ترکیب می دهد. یعنی «جنگ صلح».
آثار این زوج هنرمند با موضوعاتی مانند جنگ، صلح، مصرف‌گرایی و محیط زیست ساخته می‌شود وهرکدام از آنها، القا کننده پیامی اجتماعی و سیاسی متناسب با عقاید سازندگان‌شان است. آنها از مواد غیرمعمول و عجیب و غریبی برای ساخت اثرهای تجسمی‌شان استفاده می کنند. لباس های کهنه و دست دوم، مواد مورد نیاز آقای گوئرا و دلاپاز است که در این سالها شاید با میلیون ها لباس کهنه آثار هنری زیبایی ساخته اند.
یک سال بعد از اینکه آنها کارشان را در یک استودیوی کوچک در یکی از محلات میامی شروع کردند. در همسایگی شان محلی وجود داشت که روزانه تعداد بی شماری لباس های کهنه و دسته دوم به صورت روزانه در آنجا پرتاب می شد و بعد از آن ، آنها تصمیم می‌گیرند کارشان را با همین لباس‌های کهنه شروع کنند.
آنها برای پیدا کردن مواد لازم خود در سطل‌های زباله و پارچه های دور ریختنی شرکت های تولید پوشاک نیز سرک می کشند. در ابتدا بیشتر جذب لباس های براق و خوش رنگ و یا بافتنی می شدند و به شکار این لباس ها در میان انبوه زباله های دور ریخته شده می رفتند. اما چیزی نگذشت که دیگر مواد قابل بازیافت نیز از کارگاه آنها سردرآورد تا با دستان توانمند گوئرا و لاپاز تبدیل به این آثار زیبا شوند.
با این حال برای ساخت این رنگین کمان پارچه‌ای تا مدتها دنبال لباس و پارچه های مورد نیاز می گشتند. کسانی که در نزدیکی محل زندگی این دونفر زندگی می کنند بعید نیست که روزی زباله هایشان را در قالب یک اثر هنری پارچه‌ای با امضای این دو هنرمند کوبایی ببینند.