احمد صالحی خوانساری توصیه‌ها و پیشنهادهایی برای مداحان جوان دارد که در این‌باره به خبرنگار مهر گفت: نحوه شورخوانی برخی از مداحان و نگاه بعضا سطحی آنها به مقوله شورخوانی داستانی است که روایت آن سر دراز دارد و این موضوعی نیست که در یکی دو ساله اخیر مطرح شده باشد و این شکل از مرثیه‌خوانی و شورخوانی مدتهاست دغدغه بسیاری از پیشکسوتان عرصه نوحه خوانی است اما هنوز به آن معنا راهکار مناسبی برای آن ارائه نشده است.
وی با بیان اینکه آسیب‌شناسی آواهای محرم از مهم ترین مواردی است که باید بیشتر از اینها به آن توجه کرد، توضیح داد: متاسفانه با وجود اینکه همه ما با این اشکالات رو به رو هستیم اما هنوز نتوانسته ایم برای رفع این عیب اساسی توصیه ای را پیشنهاد کنیم و متاسفانه کار هم اکنون به جایی رسیده که این سبک های بی کیفیت و سطحی شورخوانی تبدیل به سبک هایی رایج در هیات های مذهبی شده و بدتر اینکه جوانان هم به این سبک های بعضا غلط روی خوش نشان داده اند و به شدت از آنها استقبال می کنند.
نگذاریم مفهوم عاشورا در کلمات سطحی و نغمات موسیقایی نامرتبط گم شود
این مداح پیشکسوت ادامه داد: به عنوان یک نوحه خوان که سالهاست در دستگاه امام حسین (ع) مشغول خدمتگزاری هستم بر این باورم که در عصر ظهور و بروز رسانه ها این امری لازم و ضروری است که حتی مداحان پیشکسوت هم رجوعی به خوانش نغمات جدید با سبک های جدید باشد اما این خوانش نباید به شکل و سمتی هدایت شود که تمام محتوا و آنچه ما به عنوان یک مرثیه‌خوان واقعه کربلا می خواهیم به مردم معرفی کنیم در کلمات سطحی و نغمات موسیقایی نامرتبط با محرم گم شود.
صالحی خوانسازی با بیان اینکه شورخوانی یکی از دشوارترین و سخت ترین مباحث در حوزه روضه خوانی و نوحه خوانی حضرت سید الشهداست، تصریح کرد: تا زمانی که اهل این کار همه باهم به طور جدی و کامل وارد این حوزه نشوند ما نمی توانیم شاهد و شنونده یک شورخوانی مناسب با مضامین بکر، ولایی، زیبا و مستحکم باشیم. البته من نمی خواهم بگویم تمام شورخوانی های امروزی بد هستند. خوشبختانه جوانان پرشور و متدینی در جامعه مداح کشور حضور دارند که به راستی حرف‌هایی برای گفتن در این عرصه دارند اما حرف من این است که همه باید پای کار باشند تا همان تعداد افرادی که با شورخوانی های سبک و سخیف شان مجلس امام حسین (ع) را پایین می آورند نیز بفهمند که مرتکب اشتباه بزرگی شده اند.
نسل جوان و پیشکسوت با هم همفکری کنند
وی افزود: من در حال حاضر بسیاری از بزرگان مداحی و شاعری اهل بیت را می شناسم که افتخار خدمت در محضر حضرت سید الشهدا را دارند و با وجود غنای فکری و موسیقایی به زیباترین شکل ممکن شور می خوانند بنابراین لازم است که بزرگترها بیایند و در کنار جوان‌هایی که خوب می خوانند عرصه را برای شورخوانی های بی کیفیت تنگ کنند. متاسفانه من الان احساس می کنم حلقه مفقوده ای بین سنتی ها و نوحه خوان های جدید وجود دارد که لازم است این دو هرچه زودتر به هم متصل شوند و این کار میسر نخواهد شد مگر اینکه یک نفر از جماعت بزرگسال بیاید و چنین کاری را انجام دهد و مطمئن باشید اگر جوانان بیایند و از بزرگترها استفاده کنند و تجربه آنها را با ذوق خود همراه کنند به طور حتم بسیاری از مشکلات حل خواهد شد و ما دیگر شاهد خواندن سبک های سخیف نخواهیم بود.
این پیرغلام حسینی در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان اینکه بزرگان عرصه نوحه خوانی نیز باید در جهت کشف استعدادها نیز گام هایی را بردارند، توضیح داد: این کار را من و تعدادی از همکارانم به سهم خود در شهر مشهد انجام دادیم که طی آن جلسه ای با اغلب شاعران و مداحان جوانی که در تهران صاحب منبر و جایگاه خوبی هستند گذاشتیم ما در این جلسات به برخی از آنها توصیه اکید کردیم که تا کی می خواهید در قالب شور حرف های تکراری بزنید؟ اینکه دائم در شورها بگویید «دلم کربلا می خواد»، «دلم می خواد بیام تو بین الحرمین» و یا قطعه هایی همانند اینکه «می خوام بیام اونجا بمیرم» دیگر برای خوانش در مجلس حضرت سید الشهدا درست و سنجیده نیست؛ گرچه خدا را شکر می کنم که جوانانی بودند که واقعا شورهای بسیار زیبا با مضامین بسیار خوب داشتند که برای ما جالب توجه بود.
صالحی خوانساری گفت: یکی از پیشنهادهایی که ما در سلسله جلسات ارائه دادیم این بود که اسامی اصحاب را در قالب شورها مطرح کنید که هم باعث معرفی این افراد می شود و هم به خودی خود دارای ویژگیهایی هستند که می تواند برکات خاص خود را نیز داشته باشد که خوشبختانه این پیشنهاد با استقبال روبه رو شد و دوستان چنین تجربه ای را هم انجام دادند.
این مداح اهل بیت در پایان بیان کرد: به همین دلیل است که من تاکید می کنم دور هم بودن ها باید بیشتر شود. متاسفانه ما طی این سالها با وجود تمام فعالیتهای خوبی که انجام گرفته مجلسی برای نقد سبک ها و شعرهای مداحان نداریم. مساله ای که در قدیم وجود داشت و بزرگترها دور هم جمع می شدند و تا زمانی که شعر و یا ملودی نوحه شان مورد پسند و نقد چندین نفر از کارشناسان قرار نمی گرفت آن نوحه را در جایی نمی خواندند. حالا اگر همین جوان ها بیایند و در یک محمل خودمانی مورد نقد و بررسی قرار بگیرند به طور حتم ما در عرصه شورخوانی و نواهای عاشورایی امروزی به ساماندهی قابل توجهی می رسیم.