اين شاعر و نويسنده جوان درگفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : بزرگان ما سعي كرده اند آن مضاميني را بشناسند كه در خدمت بلوغ انسان باشد ، مثلا مولانا صحبت از خوردن نور مي كند و مي گويد : "من نورخورم كه قوت جان است " و يا عطار در تذكره اولياء مي گويد " گرسنگي طعام خداوند است " ، آما از همه اينها گذشته ادبيات ما سرشار از توصيه هاي كم خوري، كم گفتن و كم خفتن است كه همه در جهت انسان سازي مي باشد.
در ادبيات معاصر آن قدر كه توقع اخلاق مداري داريم حضور آموزه صريحي مثل روزه وجود نداشته است اما در ادبيات كودك و نوجوان با مضمون روزه شعرهاي زيادي سروده شده است |
وي در ادامه اين مطلب تصريح كرد: بنابراين ممكن است در نتيجه گيري آن چيزي نشود كه ما به عنوان شاعر توقع داريم يعني شعري درباره روزه سروده شده باشد اما استنباطي كه يك كودك از آن مي كند ، همان چيزي نباشد كه ما انتظار داريم.
اين شاعرو نويسنده جوان يادآور شد: بنابراين فكر مي كنم لازم است به عنوان شاعر كودك و نوجوان از زواياي تازه تر، بكرتر و مناسب تري براي بچه ها وارد شويم تا بتوانيم با آموزه هايي كه قرن ها از آن گذشته ارتباط برقرار كنيم، در غير اين صورت ممكن است كودك را از آن مفهوم فراري دهيم بنابراين لازم است يك ظرايفي در اين گونه آثاردراين زمينه ها صورت گيرد و دقت نظرهايي بيشتر درباره سرودن شعرهايي با اين مضامين خاص داشته باشيم.
نظر آهاري درپايان گفت وگو با مهر گفت : مشكلات ادبيات ديني بيشتر از آن كه بيروني باشد به تلقي هاي نامناسبي كه ما به عنوان يك نويسنده داريم باز مي گردد، يعني تلقي ما بسيار محدود و سطحي است و نمي توانيم وارد فضاهاي جسورانه تري شويم حال آنكه ادبيات ديني ما احتياج به يك غبارروبي جدي دارد و ما فقط و فقط نمي توانيم به آنچه كه از گذشته به ما رسيده است ، بسنده كنيم .