فرهاد حسن‌زاده به بازآفرینی داستان مشهور مولانا با عنوان «طوطی و بازرگان» بر اساس طنز و بازی فکری پرداخته و معتقد است در این بازآفرینی به روح اثر وفادار بوده است.

فرهاد حسن‌زاده در گفتگو با خبرنگار مهر از انتشار «طوطی و بازرگان» خبر داد و گفت: این کتاب، رگه‌های طنزآمیز دارد و با پازل همراه است. برای مثال از بچه‌ها خواسته شده به بازرگان برای رسیدن به هندوستان کمک کنند. پیش از این نیز در «دیو دیگ به سر» و «آقا فرنگی و گربه ناقلا» چنین کرده بودم.

نویسنده کتاب «طوطی و بازرگان»، این داستان را بازآفرینی داستان معروف مولانا دانست و افزود: داستان اصلی حفظ و بر داستان دیگری سوار شده است. منف ماجرای نقالی را روایت کرده‌ام که یک طوطی دارد و این طوطی، مرتب به میان حرف او می‌آید و در نهایت، نخستین کسی که از قصه نقال، پند می‌گیرد همین طوطی است.

حسن‌زاده در ادامه بیان کرد: رواقع در این کتاب، قصه «طوطی و بازرگان» را به سبک و سیاق نقالی برای مخاطبان خود روایت کرده‌ام. به هرحال لازم است در برخی موارد، نویسندگان، تغییراتی را  در شکل نوشتاری خود ایجاد کنند تا هم به وادی تکرار نیفتند، هم  بتوانند آثار بیشتری را در قالب جذاب و امروزی به مخاطب القا کنند. اما متاسفانه، در این زمینه کوتاهی شده و چندان که باید جز در موارد معدودی، نوآوری‌هایی که لازم است از جانب نویسنده در جریان خلق یک اثر مشاهده نمی‌شود. شاید یکی از دلایل این امر، عملکرد شتابزده نویسندگان باشد که طبعا این عجله در کیفیت متن هم تاثیر می‌گذارد.

نویسنده کتاب «هندوانه به شرط عشق» به ضرورت بازافرینی و بازنویسی داستان‌های کلاسیک اشاره و بیان کرد:هر کشوری، گنجینه‌ای از آثار کهن و ارزشمند دارد که ما نیز از این مسئله مستثنی نیستیم. قصه‌هایی در دل ادبیات کهن ما وجود دارد که ضرورت است همچون آثار باستانی از زیر خاک استخراج شود و نویسندگانی که با ذهن و زبان کودکان و نوجوانان آشنا هستند، به خوبی می‌توانند از عهده این کار برآیند. لازمه این کار نیز صیقل دادن این قصه‌ها و  هماهنگ کردن آنها با سلیقه و پسند مخاطب امروز است. تنها به این وسیله است که مخاطبان امروز می‌توانند به پیام‌های شخصیت‌های بزرگ پیش از خود پی ببرند و این پیام‌ها را سرلوحه زندگی خود قرار دهند.

حسن‌زاده در پاسخ به این‌که در بازافرینی و بازنویسی تا چه اندازه باید به متن اصلی وفادار بود بیان کرد: بازنویسی و بازآفرینی با یکدیگر، تفاوت‌های اساسی دارند. به عنوان مثال، نویسنده در بازنویسی به متن اصلی وفادار است و هیچ تغییر چشمگیری در متن پدید نمی‌آید و تنها متن موجود برای مخاطبان، ساده و روان می‌شود. اما در باز آفرینی، نویسنده مختار است اثری ارائه دهد که در آن دست به دخل وتصرف بیشتری  زده  و به عبارتی، فقط به روح اثر وفادار مانده است.