ستار هدايت خواه عضو كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي در گفتگو با خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر" به تحقيقات انجام شده در زمينه تأثيرات اجتماعي ماه مبارك رمضان اشاره كرد و اظهار داشت: در ماه مبارك رمضان ميزان جرم و جنايت كاهش يافته و ناهنجاريهاي اجتماعي نيز كمتر مشاهده مي شود .
وي در ادامه سلامت جسماني را از ديگر ارزشهاي ماه رمضان اعلام كرد و گفت: تحقيقات نشان داده اند كه در ماه مبارك رمضان ميزان مراجعه مردم به پزشكان كاهش مي يابد و اين امر كه بر سلامت جسماني مردم در اين ماه تأكيد دارد، از بركات و ارزشهاي ماه مبارك رمضان محسوب مي شود .
هدايت خواه افزود: ماه رمضان آثار و ارزشهاي اجتماعي بسياري دارد كه در آن ميان مي توان به تقويت روابط اجتماعي مردم به واسطه حضور در مساجد و جلسات اشاره كرد، علاوه بر اين از آن جا كه اطعام و افطاري دادن به مردم در ماه رمضان ثواب بسياري دارد، در اين ميهمانيها كه به هدف افطار دادن برگزار مي شود، روابط افراد توسعه مي يابد واحساس صميمت بيشتري بر روابط حاكم مي شود .
وي گفت: در مورد ارزشها و فضايل ماه رمضان تعليمات و روايات بسياري داريم كه اين ماه را ماه اختصاصي خداوند معرفي كرده و بيان مي كنند در اين ماه خداوند عنايت ويژه اي به بندگان دارد چرا كه بهترين ساعات و شبها و روزها را در اين ماه قرار داده است .
هدايت خواه با اشاره به فضائل خاص ماه رمضان افزود: ماه رمضان ماه ضيافت الهي است و خوابيدن و نفس كشيدن در اين ماه عبادت محسوب مي شود .
عضو كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي گفت: با توجه به آنچه كه در معارف ديني ما در راستاي ارزشهاي اين ماه مطرح شده است مي توان گفت كه ماه مبارك رمضان بهار معنويت، رشد وتكامل ديني است بعلاوه در اين ماه زمينه هاي لازم براي انسانيت يافتن، رها شدن از گناهان و پاك شدن و تزكيه جان فراهم مي شود، چنانكه ائمه معصومين اين ماه را بهترين سر آغازبراي سير و سلوك الهي عنوان كرده اند .
وي دعا را نياز فطري انسانها اعلام كرد و گفت: آدمي به طور ذاتي حقير و نيازمند است و در هنگام درك اين حقارت به دعا و نيايش با خدا نياز دارد اما انسانهايي كه از معرفت و شناخت بهره كمي برده اند به هنگام كوتاه شدن دستشان از ماديات به دعا روي مي آورند .
هدايت خواه در ادامه موضوع تلقي انسانها از دعا، به انسانهاي آگاه اشاره كرد و گفت: انسانهايي كه معرفت الهي دارند دعا را تنها وسيله اي براي بر آورده شدن حاجات نمي دانند بلكه تلقي آنان از دعا به مثابه عبادتي براي دستيابي به رشد و تعالي است و دعاهاي آنان همواره مملو از معارفي عميق خواهد بود كه باعث ايجاد رابطه اي محبت آميز ميان آن بندگان با خداي مي شود .