محمدرضا حسینیان از الزامات تلویزیون در دوران جدید می‌گوید و اینکه بهتر است برخی مجریان به رسانه برگردند، تبلیغات چقدر فرصت و چقدر تهدید است و اینکه در رقابت مجازی اکنون ویدئوها حرف اول را می‌زنند.

محمدرضا حسینیان مجری تلویزیون در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره تغییر و تحولات اخیر صداوسیما اظهار کرد: اگر بخواهیم مدیریت عزت الله ضرغامی بر رسانه ملی را به 2 دوره پنج ساله تقسیم بندی کنیم، در دوره اول با غول بزرگی به نام ماهواره جنگید و در نیمه دوم با غول بزرگی به نام اینترنت مبارزه کرد. باید بپدیریم در دهه گذشته میزان گرایش به ماهواره و اینترنت افزایش پیدا کرد و در طول این 10 سال اتفاقات سیاسی هم افتاد که چون همه از حفظند نمی‌خواهم به آنها اشاره‌ای کنم و همه اینها سیاست‌گذاری خاص خود را در رسانه ملی می طلبید.

مردم آماده‌اند به آغوش رسانه ملی برگردند

وی افزود: استراتژی ضرغامی در این دوران سخت توسعه کمی تعداد شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی و توسعه زیرساخت بین المللی رسانه بود. امیدوارم بستری که او فراهم کرده بتواند برای آقای سرافراز مفید باشد و بتوانیم کارهای مفیدی انجام دهیم. به ویژه که اکنون مردم کاملا آماده هستند که به آغوش رسانه ملی برگردند و امیدوارم با تدابیری که اندیشیده می‌شود این اتفاق بیفتد.

این مجری در پاسخ به اینکه فکر می‌کنید در حوزه اجرا نیازمند چه تحولاتی هستیم، اظهار کرد: بازگشت به گذشته و استفاده از مجموعه همکارانی که مردم با صدا،‌ تصویر و موی سفیدشان خاطره دارند قطعا می‌تواند کمک کند چون ما اکنون بسیاری از همکاران گذشته‌مان را در آنتن نداریم و این ضرر بزرگی است.

رسانه باید لذیذ باشد

حسینیان یادآور شد: ما باید ارزیابی کنیم مردم برای چه به تلویزیون نگاه می‌کنند؟ در تمام دنیا، بخش عمده‌ای از علت مراجعه مردم به رسانه میل سرگرمی، فان و لذت است. رسانه باید لذیذ و لذت‌بخش شود و برای مردم دلباب باشد. مِنهای همه رسالت‌هایی که تلویزیون در حوزه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دارد، فلسفه رسانه لذیذ بودن و دلباب بودنش است. امیدوارم بتوانیم در این دوره، رسانه دلچسبی داشته باشیم که مردم به سمت آن بیایند و از این طریق پیام‌هایمان را هم به آنها انتقال دهیم.

منتظر کره یا مربا برای «گلخانه» هستیم

این مجری درباره برنامه‌های فعلی‌اش در تلویزیون نیز گفت: حال «گلخانه» خوب است، جمعه شب‌ها که به یکی از چای‌ها می‌پردازیم، برای پنجشنبه صبح‌ها هم منتظریم کره‌ای، مربایی چیزی بیاید و برنامه را بگیرد. ما هم یک نان می‌گیریم و صبحانه می‌خوریم! غیر از این برنامه جدیدی ندارم. منتظریم در لایه‌های مختلف سازمان تغییراتی ایجاد شود که تبدیل شدن این تغییرات به برنامه، احتمالا به سال آینده موکول می‌شود.

حسینیان برجسته شدن تبلیغات در تلویزیون را از یک سو فرصت و از سوی دیگر تهدید دانست و تصریح کرد: ضرباهنگ اقتصادی اگر رونق پیدا کند خوب است، وقتی یکی از چای‌ها را تبلیغ ‌کردیم بعد از آن با 10 برند جدید چای در تلویزیون روبرو شدیم و من نمی‌دانستم چای اینقدر سود دارد و فکر می‌کردم یک بیزینس معمولی است! این برای من نکته تعجب آوری است. یا در باورم نمی‌گنجید تولید برنج می‌تواند هیجان انگیز باشد.

وی تأکید کرد: این موضوع به توسعه اقتصادی کمک می‌کند و کارگر و کارمند و شبکه توزیع و فروشنده می‌آورد و یک زنجیره اقتصادی ایجاد می‌کند. این را نمی‌شود در نظر نگرفت. چون بین رونق اقتصادی و تبلیغات همیشه ارتباط مستقیم وجود دارد. از این جهت باید خوشحال باشیم، چون بالاخره یک محصول وطنی دارد تبلیغ می‌شود. این فرصت خوب است.

رسانه نباید تأثیر خود را از دست بدهد

این مجری تأکید کرد: اما از آن سو به نظرم می‌رسد فضای رسانه اگر اینگونه وارد حوزه‌های تجاری شود تاثیر خود را از دست می‌دهد. البته هوشمندی که اخیرا تلویزیون به خرج داده این است که گوشه این برنامه‌ها لوگوی خاصی طراحی شده و مردم متوجه می‌شوند این برنامه عین آگهی است و شما حق انتخاب داری. این یک برنامه مشارکتی است. گرچه شاید بهتر بود همه این‌ تبلیغات در قالب یک کانال تعریف می‌شد و دیگر شبکه‌ها اصالت خود را حفظ می‌کردند.

حسینیان با اشاره به اینکه معاون اسبق سیما در طول این سالها دو بار تمام مجریان را دور هم جمع کرد، متذکر شد: این کار واقعا قابل تقدیر بود و ما وقتی دور هم جمع شدیم از انرژی مثبت خودمان لذت بردیم. نزدیک به 400 همکار مجری ما داریم، البته آن سال که هنوز تعداد شبکه‌ها اینقدر زیاد نشده بود.

وی ادامه داد: هرچقدر برای مجریان کار شود کم است. ما در رسانه به یک برج مراقبت مادی، معنوی، سواد و اندیشه نیازمندیم.

نیاز به آراستگی اندیشه فارغ از ظاهر نیکو

این مجری درباره خلأ سواد و اندیشه در میان برخی مجریانی که تنها ظاهر نیکو دارند، گفت: همکاران ما باید آراستگی‌هایی به لحاظ اندیشه داشته باشند و رسانه باید اتاق فکری برای تغذیه همکاران مجری داشته باشد.

مدیرمسئول تی وی پلاس درباره فعالیت در عرصه رسانه مجازی نیز اظهار کرد: تی‌وی پلاس یک تجربه دنیای مجازی است. اگر دقت کنیم اکنون مجموعه آن چیزی که در خبرهای ما در دنیای مجازی وجود دارد ترکیبی از واژه‌ها و عکس است، اما ما به خاطر اینکه یک کوچ مطبوعاتی به دنیای مجازی داشتیم، سعی کردیم با دو آپشن جدید یکی گرافیک و دیگری ویدئو دنیای مجازی را با گزینه‌های بیشتری برای جذب مخاطب جدید تدارک ببینیم.

فردای رقابت در دنیای مجازی، رقابت ویدئوها است

وی تأکید کرد: ما یک ویدئو سایت هستیم و هر حرفی می‌خواهیم بزنیم بر پایه ویدئو آن را طراحی می‌کنیم. مثلا زمانی که خبر رسید مرتضی پاشایی به رحمت خدا رفته، دو تصویربردار ما به بیمارستان بهمن رفتند، روز تشییع پیکر او حضور داشتیم و پیش از آن نیز سه گزارش در بیمارستان از او گرفته بودیم. بنابراین اگر قرار است رویدادی را منتشر کنیم، دیگر خبری از واژه و عکس نیست.

حسینیان تصریح کرد: فردای رقابت در دنیای مجازی، رقابت ویدئوها است. دنیای مجازی فردا می‌طلبد ما بتوانیم با محتوای بومی قابل دفاع، جلو برویم. چون هم عطش و نیاز به این موضوع وجود دارد و هم یک نیاز ملی است. جنگ آینده در دنیای مجازی است و سنگرها و خاکریزها در این دنیا قرار دارد. اگر ما نتوانیم این فضا را با محتوای بومی قابل دفاع خود پر کنیم شک نکنیم دیگران با هر سلیقه‌ای این کار را خواهند کرد.

نباید بگذاریم در اتوبان‌های چند بانده اینترنتی، دشمنان ویراژ بدهند

این مجری افزود: تمایل دولت برای افزایش سرعت اینترنت فراهم شدن بستری برای تماشای ویدئو است و در آینده ما به اتوبان‌هایی چند بانده با سرعت اینترنت‌های عالی برمی‌خوریم که آنجا محتوا ارزش دارد و اگر نتوانیم خودمان محتوا تولید کنیم، باید ببینیم دشمن و بیگانه و غیر در این اتوبان‌ها مانور بدهند و ما فقط نظاره‌گرشان باشیم و قطعا لطمه این موضوع را خواهیم خورد.

حسینیان در پایان تأکید کرد: من درباره فضای مجازی دغدغه‌مند هستم و در این عرصه قدم کوچکی هم برداشته‌ام. امیدوارم دنبال ما هزار قدم دیگر هم برداشته شود که اگر برنداشته نشود یک جنگ دیگر را هم می‌بازیم. نباید در دنیای مجازی ببازیم. تی وی پلاس یک قطره در مقابل دریا است و ما اندازه یک قطره خود می‌جنگیم. ما به محتوای تولیدی قابل رقابت نیاز داریم. اگر ما فکر می‌کنیم جامعه در زمینه طلاق شرایط بدی دارد، باید محتوای بومی در این زمینه را خودمان تولید کنیم. تولید از همه چیز مهم‌تر است. گرچه کار هزینه‌بری است اما از نان شب واجب‌تر است.