به گزارش خبرگزاری مهر، «اربعين حسيني» ميعادگاه دل‌هاي عاشقي است كه سوگواره اشك و ماتم سيدالشهدا (ع) را در چهل منزل طي كردند.
اربعين، روز تكميل انقلاب سترگ عاشوراست و براي اين روز اعمال بسياري از سوي معصومين (ع) مطرح شده است، چنانكه امام رضا (ع) در اين مورد مي‌فرمايند: « براستي محرم ماهي است كه مردمان عهد جاهليت جنگ و خونريزي را در آن حرام مي‌شمردند ليكن خون‌هاي ما را در اين ماه حلال شمردند، و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان را به اسارت كشيدند و آتش در خيمه‌هاي ما افروختند و آنچه در آنها زاد و توشه داشتيم به يغما بردند و حرمت رسول الله (ص) را در امر ما نگاه نداشتند…»
اعمال روز اربعين امام حسين (ع):
در اين روز زيارت امام حسين (ع) مستحب است و اين زيارت، همانا خواندن زيارت اربعين است كه از امام عسكري (ع) روايت شده كه فرمود: «علامات مؤمن پنج چيز است، پنجاه و يك ركعت نماز فريضه و نافله در شب و روز گذاردن و زيارت اربعين كردن و انگشتر بر دست راست كردن و جَبين را در سجده بر خاك گذاشتن و بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ را بلند گفتن است.»
شيخ طوسي سپس متن زيارت اربعين را با سند به نقل از حضرت صادق (ع) آورده است: السلام علي ولي الله و حبيبه، السلام علي خليل الله و نجيبه، السلام علي صفي الله و ابن صفيه…
اين مطلبي است كه شيخ طوسي، عالم فرهيخته و معتبر و معقول شيعه در قرن پنجم درباره اربعين آورده است.
طبعا بر اساس اعتباري كه اين روز ميان شيعيان داشته است، از همان آغاز كه تاريخش معلوم نيست، شيعيان به حرمت آن، زيارت اربعين مي‌خوانده‌اند و اگر مي‌توانسته‌اند مانند جابر بن عبدالله انصاري بر مزار امام حسين (ع) گرد آمده و آن امام را زيارت مي‌كردند.
اين سنت تا به امروز درعراق با قوت برپاست و شاهديم كه ميليون‌ها شيعه عراقي و غير عراقي در اين روز بر مزار امام حسين (ع) جمع مي‌شون و جابر اولين زائر قبر حسي (ع) بود.
براي شنيدن زيارت اربعين اينجا را كليك كنيد.
متن زيارت مخصوصي كه براي اربعين از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است، به شرح زير است:
اَلسَّلامُ عَلي وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبيبِهِ
سلام بر ولي خدا و دوست او
اَلسَّلامُ عَلي خَليلِ اللَّهِ وَ نَجيبِهِ
سلام بر خليل خدا و بنده نجيب او
اَلسَّلامُ عَلي صَفِيِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِيِّهِ
سلام بر بنده برگزيده خدا و فرزند برگزيده‌اش
اَلسَّلامُ عَليَ الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهيدِ
سلام بر حسين مظلوم و شهيد
اَلسَّلامُ علي اَسيرِ الْكُرُباتِ وَ قَتيلِ الْعَبَراتِ
سلام بر آن بزرگواري كه به گرفتاري‌ها اسير بود و كشته اشكِ روان گرديد
اَللّهُمَّ اِنّي اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِيُّكَ وَابْنُ وَلِيِّكَ
خدايا من به راستي گواهي دهم كه آن حضرت وليّ (و نماينده) تو و فرزند وليّ تو بود
وَ صَفِيُّكَ وَابْنُ صَفِيِّكَ الْفاَّئِزُ بِكَرامَتِكَ
و برگزيده‌ات و فرزند برگزيده‌ات بود كه كامياب شد به بزرگداشت تو
اَكْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَاَجْتَبَيْتَهُ بِطيبِ الْوِلادَةِ
گراميش كردي به وسيله شهادت و مخصوصش داشتي به سعادت و برگزيدي او را به پاكزادي
وَ جَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنْ الْذادَةِ
و قرارش دادي يكي از آقايان (بزرگ) و از رهروان پيشرو و يكي از كساني كه از حق دفاع كردند
وَاَعْطَيْتَهُ مَواريثَ الاَْنْبِياَّءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلي خَلْقِكَ مِنَ الاَْوْصِياَّءِ
و ميراث‌هاي پيمبران را به او دادي و از اوصيائي كه حجت تو بر خلقت هستند قرارش دادي
فَاَعْذَرَ فيِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فيكَ
او نيز در دعوت مردم جاي عذر و بهانه‌اي (براي كسي) نگذارد و بي‌دريغ خيرخواهي كرد و جان خود را در راه تو داد
لِيَسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ
تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و ناداني و سرگرداني (در وادي) گمراهي
وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْني
و چنان شد كه همدست شدند بر عليه آن حضرت كساني كه دنيا فريبشان داد.
وَ شَري آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْكَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّي في هَواهُ
و فروختند بهره (كامل و سعادت خود را) به بهاي پست ناچيزي و بداد آخرتش را در مقابل بهائي اندك،
و بي مقدار و بزرگي كردند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون كردند،
وَاَسْخَطَكَ وَاَسْخَطَ نَبِيَّكَ وَ اَطاعَ
و تو و پيامبرت را به خشم آوردند و پيروي كردند
مِنْ عِبادِكَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَْوْزارِ
از ميان بندگانت آناني را كه اهل دو دستگي و نفاق بودند و كساني را كه بارهاي سنگين گناه به دوش مي‌كشيدند.
الْمُسْتَوْجِبينَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فيكَ صابِراً مُحْتَسِباً
و بدين جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (كه چنان ديد) با شكيبائي و پاداش جوئي با آنها جهاد كرد
حَتّي سُفِكَ في طاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبيحَ حَريمُهُ
تا خونش در راه پيروي تو ريخت و حريم مقدسش شكسته شد.
اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبيلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَليم
خدايا آنان را لعنت كن به لعنتي وبال دار و عذابشان كن به عذابي دردناك
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ سَيِّدِ الاَْوْصِياَّءِ
سلام بر تو اي فرزند رسول خدا، سلام بر تو اي فرزند آقاي اوصياء
اَشْهَدُ اَنَّكَ اَمينُ اللهِ وَابْنُ اَمينِهِ عِشْتَ سَعيداً
گواهي دهم كه به راستي تو امانتدار خدا و فرزند امانتدار اويي سعادتمند زيستي
وَ مَضَيْتَ حَميداً وَ مُتَّ فَقيداً مَظْلُوماً شَهيداً وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَكَ
و ستوده از دنيا رفتي و گمگشته و ستمديده و شهيد درگذشتي و نيز گواهي دهم كه خدا به راستي وفا كند بدان وعده‌اي كه به تو داده،
وَ مُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِاللهِ
و به هلاكت رساند هر كه را كه دست از ياريت برداشت و عذاب كند كسي كه تو را كشت و گواهي دهم كه تو به خوبي وفا كردي به عهد خدا،
وَ جاهَدْتَ في سَبيلِهِ حَتّي اَتيكَ الْيَقينُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَكَ،
و جهاد كردي در راه او تا مرگت فرا رسيد خدا لعنت كند كسي كه تو را كشت
وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ
و خدا لعنت كند كسي كه به تو ستم كرد و خدا لعنت كند مردمي كه شنيدند جريان كشتن و ستم تو را و بدان راضي بودند،
اَللّهُمَّ اِنّي اُشْهِدُكَ اَنّي وَلِيُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبي اَنْتَ وَ اُمّي يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ.
خدايا من تو را گواه مي‌گيرم كه من دوست دارم هر كه او را دوست دارد و دشمنم با هر كه او را دشمن دارد پدرم و مادرم به فدايت اي فرزند رسول خدا.
اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فيِ الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ،
گواهي دهم كه تو به راستي نوري بودي در پشت پدراني بلند مرتبه و رحم‌هايي پاكيزه
لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِيابِها،
كه آلوده‌ات نكرد اوضاع زمان جاهليت به آلودگي‌هايش و در برت نكرد از لباس‌هاي چركينش
وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّينِ وَ اَرْكانِ الْمُسْلِمينَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنينَ،
و گواهي دهم كه به راستي تو از پايه‌هاي دين و ستون‌هاي محكم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ايمان هستي
وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ،
و گواهي دهم كه تو به راستي پيشواي نيكوكار با تقوا و پسنديده و پاكيزه و راهنماي راه يافته‌اي
وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوي وَ اَعْلامُ الْهُدي
و گواهي دهم كه همانا امامان از فرزندانت روح و حقيقت تقوا و نشانه‌هاي هدايت
وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقي وَالْحُجَّةُ علي اَهْلِ الدُّنْيا وَ اَشْهَدُ اَنّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ
و رشته‌هاي محكم (حق و فضيلت) و حجت‌هايي بر مردم دنيا هستند و گواهي دهم كه من به شما ايمان دارم
وَ بِاِيابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرايِعِ ديني وَ خَواتيمِ عَمَلي وَ قَلْبي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ،
و به بازگشتتان يقين دارم با قوانين دينم و عواقب كردارم و دلم تسليم دل شما است
وَ اَمْري لاَِمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتّي يَاْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ،
و كارم پيرو كار شما است و ياريم برايتان آماده است تا آن كه خدا در ظهورتان اجازه دهد
فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لامَعَ عَدُوِّكُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكُمْ وَ علي اَرْواحِكُمْ،
پس با شمايم نه با دشمنان شما، درودهاي خدا بر شما و بر روان‌هاي شما
وَ اَجْسادِكُمْ وَ شاهِدِكُمْ وَ غاَّئِبِكُمْ وَ ظاهِرِكُمْ وَ باطِنِكُمْ.
و پيكرهايتان و حاضرتان و غائبتان و آشكارتان و نهانتان.
آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۷
محرم ماهي است كه مردمان عهد جاهليت جنگ و خونريزي را در آن حرام مي‌شمردند ليكن خون‌هاي ما را در اين ماه حلال شمردند و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان را به اسارت كشيدند و آتش در خيمه‌هاي ما افروختند