همسر استاد منصور نریمان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به احوال جسمانی این هنرمند پیشکسوت موسیقی گفت: متاسفانه چندی پیش دوباره به دلیل کسالت قلبی که برای نریمان به وجود آمد مجبور شدیم وی را در بیمارستان قلب شهید رجایی بستری کنیم کما اینکه پزشکان متخصص نیز توصیه کردند که باید جراحی دوباره ای روی قلب وی انجام گیرد که به دلیل ضعف جسمانی او و ضعیف بودن بدن در مقابل عمل جراحی این کار را انجام ندادیم و فعلا ناچاریم با دارو مرحله درمانی را بگذارنیم.
وی ادامه داد: از وقتی که بعد از حضور در بیمارستان وی را به خانه منتقل کردیم خوشبختانه حال جسمانی نریمان رو به بهبودی است اما فشار خون دارای نوسان است به طوری که یک ساعت خوب و یک ساعت بد است اما به هر حال آنچه که در این روزها باید به شدت توجه کنیم استراحت مطلق است که باید به آن توجه ویژه ای داشته باشیم.
نریمان در بخش دیگری از صحبت های خود در پاسخ به پرسشی مبنی بر حضور مسوولان دولتی برای عیادت از استاد موسیقی ایرانی توضیح داد: این مدیران عزیز بدون اطلاع تا به امروز کجا رفته اند که اینجا هم بیایند؟ البته هفت ماه پیش آقای مسجد جامعی پیش ما آمد و توصیه کرد اگر کاری داشتیم اطلاع بدهیم. تا اکنون که با شما صحبت می کنم هنوز هیچ خبری از مسوولان عزیز نیست البته من خوب می دانم که منصور نریمان احتیاجی به این ملاقات ندارد و من مطمئن هستم اگر بداند که درباره حضور نداشتن مسوولان گله مندی می کنم از من ناراحت می شود.
او بیان کرد: من حتم دارم که نریمان به دلیل روش درویش مسلکانه خود در طول زندگی هنری به هیچ کمکی غیر از کمک خدا احتیاج ندارد او با تمام سختی های زندگی روبه رو بوده و تا به امروز هم مقاومت خوبی در برابر این سختی ها نشان داده است. منصور نریمان با همین حقوق بازنشستگی که تا کنون با آن زندگی گذارنده از این پس هم ادامه خواهد داد کما اینکه چندی پیش هم که یکی از دوستان مطبوعاتی از روی دلسوزی صحبتهایی را مبنی بر کم توجهی مسوولان منتشر کرد، ناراحت شده بود.
استاد اسکندر ابراهیمی زنجانی که بعدها نام هنریاش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال ۱۳۱۴ در مشهد دیده به جهان گشود. پدرش که خود سه تار، تار و نی مینواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیفها و گوشههای موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه تار را به او آموخت.
این نوازنده موسیقی ایرانی از سن چهارده سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تکنواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامهها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد، به شیراز نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد. پس از آن به عنوان تکنواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تکنوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد.
در سال ۱۳۴۱ از نریمان برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد، در این سالها تصمیم به نگاشتن کتابی برای تدریس این ساز گرفت. این کتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال ۱۳۷۲ همراه با دوره عالی که شامل پنج تمرین متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر استاد نریمان میتوان به کتاب «۴۲ قطعه برای عود» و«ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره کرد.