حجت الاسلام سید احمد میرعمادی در گفتگو با خبرنگار مهر به مباحثی تحت عنوان شخصیت امام حسین(ع) در قرآن اشاره کرد و اظهار داشت: در آیات قرآن واژه هایی بکار رفته است که بدون تردید امام حسین(ع) یکی از مصادیق آنها بشمار می آید.
وی عنوان کرد: در آیه تطهیر "انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا" یعنی خداوند اراده کرده است پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و شما را کاملا پاک سازد که امام حسین (ع) یکی از مصادیق اهل بیت بشمار می آید.
نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد بیان داشت: در آیه مودت "قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی" یعنی ای پیامبر به مردم بگو من هیچ پاداشی از شما برای رسالتم درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم که در این زمینه شیعه و سنی اتفاق نظر دارند که منظور از ذی القربی حضرت فاطمه (س)، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) هستند.
حجت الاسلام میرعمادی با بیان اینکه در میان مفسران چهار معنا برای ذی القربی شمرده شده است افزود: در احتمال اول منظور از ذی القربی تمام اقربا و نزدیکان پیامبر بوده و در احتمال دوم فقط منصوبین به هاشم جد رسول خدا جزء ذی القربی محسوب می شوند.
وی اضافه کرد: در تفسیر دیگری آمده است که منظور از ذی القربی کسانی هستند که به آنها خمس می رسد و در احتمال چهارم منظور از ذی القربی ائمه معصومین هستند که در چهار احتمال ذکر شده وجود مقدس امام حسین (ع) یکی از مصادیق ذی القربی بشمار می آید.
نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد تصریح کرد: یکی دیگر از آیاتی که بر امام حسین(ع) تطبیق داده شده آیات سوره بلد است که خداوند می فرماید: "و والد و ما ولد" خداوند در این آیه به پدر و پسری قسم یاد می کند که در روایات اهل بیت آمده است منظور از این پدر و پسر حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) هستند.
حجت الاسلام میرعمادی ادامه داد: حضرت علی(ع) مولود کعبه بوده و حسین(ع) نیز کسی است که قیامش را با نیمه تمام گذاشتن حج خود از مکه آغاز کرد لذا خداوند متعال در قرآن خود به این پدر و پسر قسم یاد می کند.
وی گفت: مطابق نظر برخی از مفسران منظور از این پدر و پسر حضرت ابراهیم و اسماعیل هستند و مطابق نظر برخی دیگر منظور از این پدر و پسر حضرت آدم و پسرانش است که این احتمال بسیار ضعیف است.