به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس با اعلام اینکه طول راه های روستایی کشور معادل 130 هزار کیلومتر است که 103 هزار کیلومتر یا 79 درصد آن با رویه آسفالت است، افزود: وزارت راه و شهرسازی هم اکنون احداث راه های روستایی با عرض 7 متر یعنی عرضی معادل راه فرعی را در دستور کار قرار داده است.
این گزارش در ادامه با اشاره به اینکه در بحث راههای روستایی، آسفالته شدن رویه راه و تامین راه روستایی با رویه آسفالته بیشتر مورد تاکید قرار دارد در صورتی که اولویت ارتباط دهی و وجود محدودیت منابع مالی ایجاب میکند تا هم راه خاکی و هم راه های شوسه و آسفالته تواما در برنامه راه های روستایی مورد توجه قرار گیرند، اضافه می کند: نگهداری راه های روستایی از جایگاه مناسب برخوردار نبوده و عدم نگهداری مناسب و سالیانه راه های روستایی موجب شده تا هم اکنون بیش از 54 هزار کیلومتر از راه های روستایی با رویه آسفالته طول عمری حدود 10 سال داشته باشند.
این طول عمر راه های موجود روستایی با روکش آسفالت زمانی مطرح می شود که متوسط عمر مفید راه های روستایی ساخته شده با رویه آسفالت بیش از این پیش بینی می شود.
بر اساس این گزارش راه های روستایی مورد نیاز در افق 1404 معادل 173 هزار کیلومتر پیش بینی شده که با وجود 130 هزار کیلومتر راه روستایی موجود و در دست بهره برداری برای تحقق هدف در افق 1404 به احداث 43 هزار کیلومتر راه روستایی جدید نیاز خواهد بود.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: حمل و نقل مسافر در راه های روستایی کشور را هم اکنون حدود 14 هزار مینی بوس بر عهده دارند . نبود انگیزه در بخش خصوصی به سرمایه گذاری در تامین وسیله نقلیه مسافری (مینی بوس) مورد نیاز حمل و نقل روستایی ایجاب می کند تا تسهیلات تامین شده برای سرمایه گذاری در حمل و نقل جاده ای (برون شهری) به سرمایه گذاران در خرید مینی بوس و راه اندازی حمل و نقل روستایی، تسری پیدا کند.
این گزارش می افزاید: توسعه و گسترش زیربناهای حمل و نقل از جمله ضرورت ها در طی مراحل توسعه اقتصادی به شمار می رود و در مبحث زیربناهای حمل و نقل، راه زمینی، جایگاه بسیار بالایی دارد زیرا علاوه بر ارتباط دهی و امکان خدمت رسانی دولت به مراکز جمعیتی ، بیشترین میزان جابه جایی ها را بین شاخه های مختلف حمل و نقل هوایی، دریایی ، جاده ای و ریلی نیز بر عهده دارد. راه، مشتمل بر آزادراه ها، بزرگراهها، راه های اصلی، فرعی و روستایی است که هر کدام از آنها متناسب با وضعیت اقتصادی و نیازهای حمل و نقلی احداث و مورد بهره برداری قرار می گیرند.