به گزارش خبرنگار مهر، سيد عليرضا فروغي پيش از ظهر امروز در همايش آموزشي آثار اجتماعي حجاب و عفاف و ارتباط آن با تحكيم بنيان خانواده در اهواز اظهار کرد: وقتي بخواهيم درباره وضعيت يك موضوع قضاوت كنيم نياز به ابزار، مقياس و مدل داريم زيرا قضاوت در سطح فردي با توجه به ورودي ها و دانش و تجريباتي است كه شخص دارد و اين متداول ترين راهي است كه مردم بر اساس آن قضاوت مي كنند و داراي آثار مهمي نيست.
وي افزود: نبايد تجربيات فردي خود را به جامعه نسبت بدهيم و قضاوت در مورد دينداري جامعه يا استناد بر پيمايش ها و سنجش هاي معتبر امكان پذير است. مديران بايد در اين خصوص با احتياط و به دور از كلي گويي قضاوت كنند و از بيان آمار هاي غير مستند بپرهيزند.
مديركل دفتر پژوهش هاي كاربردي سازمان تبليغات اسلامي اظهار كرد: موضوع دينداري به عنوان موضوع اصلي داراي زير فصل ها و موضوعاتي است كه بهترين آنها بحث سنجه هاي دينداري در ايران است. اگر قضاوت ما بخواهد در مديريت فرهنگي و مديريت فرهنگي ديني مبناي سياستگذاري و برنامه ريزي مديران قرار بگيرد بايد بر مبناي داده هاي علمي و نبايد از داده هاي شخصي، سليقه اي و عاطفي براي هدايت يك دستگاه فرهنگي يا يك نظام سياستگذاري كلان استفاده كنيم.
فروغي تصريح كرد: قضاوت شخصي را مبناي قضاوت دينداري جامعه قرار ندهيم زيرا در اين خصوص بايد با احتياط سخن گفت. دينداري مانند همه موضوعات زماني مي تواند مورد قضاوت و داوري قرار بگيرد كه اين قضاوت مستند باشد كه در اين را يك دشواري وجود دارد و آن اين است كه گاهي اين استناد به سليقه مديران صورت مي گيرد.
مديركل دفتر پژوهش هاي كاربردي سازمان تبليغات اسلامي بيان كرد: به همان ميزاني كه برنامه ريزي و بستر سازي در جامعه صورت بگيرد مي توان انتظار موفقيت در امور ديني و مذهبي داشت كه امروزه در اين خصوص اقدامات خوبي از جمله ساخت مسجد و نمازخانه در مدارس در حال انجام است.
وي گفت: درمجموعه پژوهش هايي كه از سال 83 در دفتر پژوهش ستاد مركزي سازمان تبليغات اسلامي در موضوع دينداري بحث هايي همچون سنجه هاي دينداري در ايران، پوشش زنان،جنبش هاي نوپديد ديني، دين و بزهكاري جوانان و سبك زندگي ديني ايرانيان به صورت پروژه هايي ملي دنبال شد و مورد بررسي قرار گرفت.
فروغي ادامه داد: پژوهش هايي كه انجام مي شود از نظر شيوه پژوهش به دو صورت نظري ( كتابخانه اي، اسنادي) و ميداني ( پرسشنامه و مصاحبه ) است كه پژوهش هاي ميداني در موضوع دينداري در كشور ما سابقه زيادي ندارد.
مديركل دفتر پژوهش هاي كاربردي سازمان تبليغات اسلامي اظهار كرد: مهمترين ابعاد دينداري شامل بعد اعتقاد ديني، رفتارهاي ديني واجب ( فردي )، شركت در مراسم ديني جمعي، رفتارهاي ديني مستحبي، ارزش هاي اخلاقي و احساسات و تجربه هاي ديني هستند.
وي عنوان كرد: در طي سال هاي 1353 تاكنون پژوهش هايي در رابطه با انجام واجبات فردي و فرائض ديني در جامعه صورت گرفته كه بررسي آنها نشان مي دهد كه بر خلاف قضاوت هاي شخصي برخي افراد و مسئولان كه بر اساس مشاهدات محدود خود سطح اعتقادي افراد در جامعه را داراي ريزش عنوان مي كنند و از كاهش اعتقادات در جامعه سخن مي گويند، با توجه به شرايط فعلي جامعه و پيشرويي آن به سمت مدرنيته شدن جامعه از سطح اعتقادي خوبي برخوردار است.
فروغي تصريح كرد: گذر ايران از جامعه سنتي به مدرن در ده سال گذشته با توجه به وسائل ارتباطي مدرن مانند ماهواره ها نشان دهنده فضاي متفاوتي در ايران است اما طبق آمار ارزش ها و فرائض فردي در طي اين سال ها ريزش نداشته اما آمار مناسك اجتماعي مانند رفتن به مسجد داراي ريزش بوده است.
انجام فرائض در روستاها نسبت به شهرها و در شهرهاي كوچك نسبت به كلان شهر ها بيشتر است وعلت اين ريزش در كلان شهرها بيشتر بودن اوج تهاجمات فرهنگ غربي و تجددگرايي در كلان شهرها است.
وي با بيان اينكه فرهنگ غربي كامل و همه جانبه است و همه عرصه هاي دانش، فن آوري، هنر را در بر مي گيرد، افزود: در جامعه ما هر اندازه از لحاظ برنامه هاي فرهنگي براي جوانان و فرزندانمان وقت بگذاريم به همان اندازه مي توان از آنها انتظار داشت. اما با توجه به كوتاهي هاي مديريتي، جامعه ما از بنيان هاي ديني قوي اي برخوردار و در سطح خوبي است، هر چند ريزش هايي وجود داشته و دارد.