به گزارش خبرنگار مهر، سری دوم برنامه «کرانه» به کارگردانی رضا توفیق‌جو و تهیه‌کنندگی جلال‌الدین دری که با هدف بررسی موسیقی‌های کلاسیک، فیلم، کودک و هنرهای تجسمی‌روی آنتن شبکه چهار می‌رود، شب گذشته شنبه 20 دی با اجرا و کارشناسی مهدی مقیم‌نژاد عکاس، پژوهشگر و استادیار دانشگاه، میزبان معصومه مظفری رییس هیأت مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران بود.
در ابتدای برنامه مقیم‌نژاد از مهمان «کرانه» درباره اقدامات انجمن هنرمندان نقاش ایران سوال کرد و رییس این انجمن در پاسخ گفت: ابتدا باید بدانیم که چرا این انجمن شکل گرفت و چرا داشتن یک انجمن صنفی دغدغه نقاشان هنرمند بود. تاسیس این انجمن تا سال 1377 میسر نشد اما بعد از آن سه نسل از نقاشان دور هم جمع شدند و این انجمن را شکل دادند.
وی افزود: در واقع نور امیدی برای آنان ایجاد شد که شاید بتوانند از طریق آن به نیازهای اولیه و خواسته‌های فرهنگی و صنفی، مثل برخورداری از آتلیه و محیطی آرام برای انجام کار و ارائه آن به جامعه، دست پیدا کنند. همزمان با انجمن ما، انجمن‌های دیگری همانند مجسمه‌سازان، گرافیک، عکاسان و... در فاصله‌های زمانی کوتاه شکل گرفت. البته تمام این انجمن‌ها به جز انجمن طراحان گرافیک که زیر نظر وزارت کار است، زیر نظر وزارت ارشاد فعالیت دارند و از هیچ نوع تسهیلاتی نیز برخوردار نیستند. در نتیجه مسائل مالی به شدت آنها را در مضیقه قرار داده است و باعث افت و خیزهایی در اقداماتشان می‌شود.
رییس هیأت مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران تأکید کرد: در واقع با تغییر مدیریت‌های وزارت ارشاد، انجمن‌ها یا آسیب می‌بینند و یا بهبود پیدا می‌کنند. یک بخش از ناتوانی انجمن‌ها از خودشان ناشی می‌شود و بخش عمده آن از مراکزی است که باید این انجمن‌ها را حمایت کند.
وی در پاسخ به سابقه فعالیتش در انجمن و کارکردهای تغییر مدیریت با توجه به برخورداری از اساسنامه تصریح کرد: دو دوره متوالی ریاست این انجمن بر عهده من است، اما همکاری من با این نهاد به سال 1377 یعنی زمانی که افتتاح شد و شروع به کار کرد برمی‌گردد. انجمن به دلیل عدم فعالیت تخصصی، کاستی‌هایی نیز داشت.
مظفری در ادامه گفت: من فکر می‌کنم در همان سال اول هیات مدیره اول به اشکالات این اساس نامه واقف بود اما جسارت تغیر در اساسنامه را نداشت، زیرا می‌دانست بر ای تغییر در اساسنامه، وزارت ارشاد اساس نامه‌ای دیگر را پیشنهاد می‌دهد که الگویی برای نوشتن اساسنامه جدید قرار گیرد. در واقع هیأت مدیره دوره اول از هنرمندان شاخص و محققین تشکیل شده بود و توانستند در جامعه هنری آن را اداره کنند و انجمن را، راه بیاندازند و خیلی از گروه‌ها یا کمیته‌های تخصصی را تشکیل دادند.
وی در پایان اعلام کرد: در هیات مدیره دوم من فقط عضو آن بودم، اما هیئت مدیره دوره سوم که ریاستش برعهده من بود، توانست انجمن را به لحاظ مالی ارتقا دهد. یعنی با فروش آثار توان مالی انجمن را افزایش دادیم. در آن دوره پنج مدیر تغییر کردند و ما به اجبار با مدیران جدید از ابتدا شروع کردیم.