محمود شوری، مدیر گروه مطالعات اوراسیا مرکز تحقیقات استراتژیک در گفتگو با خبرنگار مهر درباره سفر سرگئی ریابکوف به ایران و نقش روسیه در جریان مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای ۱+۵ و همچنین توقعات ایران از کشورهمسایه گفت: طبعا جمهوری اسلامی ایران از روسیه به عنوان عضو شورای امنیت و کشوری که در زمینه هسته ای به عنوان یکی از شرکای جمهوری اسلامی ایران به حساب می آید، انتظارات و توقعات گسترده و جدی تری دارد.
وی افزود: اینکه روسیه در موضوع هسته ای ایران به دنبال چه چیزی است و منافع آن از چه ابعادی برخوردار است یک مبحث است و اینکه ایران چه توقعاتی از روسیه دارد بحث دیگری است و اکنون اطلاق این دو موضوع چیزی است که در صحنه عمل شاهد هستیم.
پژوهشگر مسائل روسیه تصریح کرد: روس ها به عنوان یک قدرت بزرگ بین المللی مجموعه ای از مسئولیت های بین المللی برای خود تعریف کرده اند که در این چارچوب بخشی به همکاری های روسیه با غرب در بحث امنیت بین المللی مربوط است که روسیه در گذشته نیز این امر را دنبال می کرد.
وی ادامه داد: یک بخش دیگر هم به بحث هایی باز می گردد که روس ها در چارچوب امنیت ملی خود دارند. اینکه شکل گیری قدرت های هسته ای در نزدیکی مرزهای روسیه چه تاثیری بر امنیت این کشور دارد.
به گفته آشوری؛ همه این مسائل ابعادی است که در جهت گیری و نوع نگاه روسیه به موضوع هسته ای ایران تآثیرگذارهستند و بر این اساس روسیه منافعی را تعریف کرده که قطعا آنها را در موضوع هسته ای ایران دنبال می کند.
وی تصریح کرد: در عین حال برای روسیه بسیار اهمیت دارد که بتواند همکاری هسته ای خود را با کشورهای مستقلی مانند جمهوری اسلامی ایران دنبال کند با این مفهوم که منافع اولیه ناقض همکاری روسیه با کشورهای دیگر در حوزه مسائل هسته ای نیست. به همین دلیل رفتاری که از روسیه در موضوع هسته ای شاهد هستیم رفتاری است که شاید از نظر ما همراه با فراز و نشیب و حتی متناقض به نظر بیاید ولی در چارچوب دیدگاه روسیه قطعا برای هر کدام از این رفتارها تعریف خاصی دارند.
وی خاطرنشان کرد: طبیعتا اینکه ایران چه انتظاری از روسیه دارد به نقشی که روسیه می تواند به عنوان همکار هسته ای ایران در شورای امنیت ایفا کند، باز می گردد.
شوری با اشاره به اینکه روس ها به برنامه هسته ای ایران با حسن ظن نگاه می کنند و در بحث های رسمی به این اذعان دارند که ایران به دنبال تسلیحات هسته ای نیست، بیان کرد: باید روسها بتوانند این برداشت خود را در مذاکرات هسته ای نیز تسری دهند و اگر روسیه می پذیرد که ایران به دنبال سلاح هسته ای نیست انتظار می رود که حمایت جدی تری را در قبال برنامه هسته ای ایران داشته باشد.
مدیر گروه مطالعات اوراسیا مرکز تحقیقات استراتژیک اظهار داشت: در مواردی مانند رأی مثبت روسیه به قطعنامه ۱۹۲۹ رفتار روسیه برای ما مبهم بوده و قابل درک نیست، اما به هر حال اگر نخواهیم بیشتر از این به گذشته نگاه کنیم و نگاهمان به آینده باشد باید تلاش کرد از ظرفیت روسیه در شورای امنیت به ویژه در مقطع حساس کنونی که شاید زمان تعیین کننده ای هم برای ایران و هم کشورهای ۱+۵ در دست یابی یا عدم دست یابی به توافق باشد، استفاده کرد.
وی تأکید کرد: روس ها باید یک تصمیم جدی تری در زمینه حمایت بیشتر از سیاست ها و مواضع جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات با ۱+۵، اتخاذ کنند و این تقاضا و انتظار زیادی از روسیه نیست چراکه روسیه می داند شکست مذاکرات می تواند اوضاع را خیلی پیچیده کند و عملا شرایط را برای تمام کشورهای سخت نماید.
شوری درباره تحریم های اعمال شده به روسیه از سوی غرب و اینکه آیا این تحریم ها و تغییر سیاست ایران می تواند منجر به تغییر سیاست های روسیه در مسیر مذاکرات هسته ای شود، گفت: موضوع تحریم های غرب بر علیه روسیه ابعاد متفاوتی با آنچه که ما در ایران شاهد هستیم و یا تصور می کنیم، دارد. تحریم های روسیه علیه غرب بیشتر تأثیرات غیرمستقیم دارد و عملا بخش عمده تحریم ها روی بازار سرمایه روسیه تأثیرگذاشته است و بخشی نیز بر بازار کالاهای این کشور موثر بوده است.
وی خاطر نشان کرد: ما نمی توانیم در بخش بازار سرمایه روسیه نقشی ایفا کنیم اما در بحث کالاهای مصرفی شاید جمهوری اسلامی ایران بتواند نقش ایفا کند اما نکته مهم این است که فضای موجود بهانه ای را ایجاد کرده که دو کشور همسایه که در خیلی از موضوعات بین المللی و منطقه ای دیدگاه ها و سیاست های مشابه را دنبال می کنند، بتوانند از این فرصت استفاده و همکاری جدی تری را با یکدیگر دنبال کنند.
شوری گفت: این فضا باید بهانه ای باشد برای این امر تا ابزاری که هر یک از طرفین بخواهند از آن برای تحمیل اهداف خود استفاده کنند. این فرصت باید بهانه ای باشد که ما با جدیت بیشتری همکاری های خود را در حوزه های مختلف از جمله اقتصادی و منطقه ای ادامه دهیم.