بررسی «عکاسی در شهر» با حضور نمایندگان نیروی انتظامی، قوه قضاییه و مجلس، امضای تفاهم نامه دو انجمن عکاسان و انسان شناسان و برگزاری دو سخنرانی، خبرهای مربوط به برنامه «10 روز با عکاسان ایران» است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در نوبت ظهر هفتمین روز برگزاری «10 روز با عکاسان ایران» که 28 دی در خانه هنرمندان برگزار می‌شود، کیارنگ علایی از ساعت 13:30 تا 15:30 کارگاه «گزاره نویسی در عکس‌های معاصر» را برپا می‌کند و در ادامه از ساعت 15:30 تا  17:30 پانل «رسانه‌های دیجیتال» با شرکت نمایندگان سایت‌های عکاسی، دوربین دات نت، چیلیک، وان پیکس و سایت عکاسی با حضور محمدمهدی رحیمیان به عنوان کارشناس برگزار می‌شود.

در بخش پایانی هم از ساعت 17:45 تا 20 موضوع «عکاسی در شهر» با حضور نمایندگان نیروی انتظامی و کارشناسانی همچون فرزاد هاشمی و رامین کاکاوند به بحث گذاشته می‌شود.

همچنین کارگاه «عکاسی مستند» محمد غفوری که قرار بود، 27 دی در خانه هنرمندان برگزار شود، به ساعت 10:30 تا 12:30 روز دوشنبه 29 دی موکول شد.

در سومین دوره «10 روز با عکاسان ایران» تمامی گالری‌های خانه هنرمندان ایران به طور همزمان به این برنامه تعلق گرفته است که به همین منظور گالری بهار به انجمن عکاسان ایران، گالری تابستان به انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران، گالری نامی به انجمن عکاسان خانه تئاتر ایران، گالری میرمیران به انجمن عکاسان سینمای ایران، گالری پاییز به انجمن عکاسان میراث فرهنگی، گالری زمستان به انجمن عکاسان تبلیغاتی و صنعتی ایران و گالری ممیز به انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس اختصاص داده شده است.

سومین دوره «10 روز با عکاسان ایران» با دبیری ابراهیم صافی از 21 تا 30 دی سال 93 در خانه هنرمندان ایران به نشانی خيابان طا‌لقاني، خيابان موسوي شمالي (فرصت)، ضلع جنوبی باغ هنر برپاست.

امضای تفاهم‌نامه همکاری انجمن‌های عکاسان و انسان‌شناسی

«انجمن انسان‌شناسی و فرهنگ» و «انجمن عکاسان ایران» به منظور گسترش روابط و تجربیات مشترک در حاشیه برگزاری سومین برنامه «10 روز با عکاسان ایران» تفاهم‌نامه همکاری امضا کردند. 

عصر روز جمعه 26 دی در حاشیه برگزاری سومین برنامه «10 روز با عکاسان ایران» ناصر فکوهی به عنوان مدیر انجمن انسان‌شناسی و فرهنگ و مسعود زنده‌روح کرمانی به عنوان رییس هیأت مدیره انجمن عکاسان ایران تفاهم‌نامه همکاری میان دو انجمن را امضا کردند.

در بخشی از این تفاهم‌نامه آمده است: از آنجا که ارتباط، هماهنگی و همکاری مشترک علمی و تبادل تجربیات می‌تواند به ارتقاء کمی و کیفی اهداف و نیازهای مشترک یاری رساند و این امر گامی در جهت تحقق بخشیدن به اهداف طرفین تفاهم محسوب می‌شود، این تفاهم‌نامه بین انجمن عکاسان ایران و انجمن انسان شناسی و فرهنگ منعقد می‌شود.

در ادامه تفاهمنامه هم چنین ذکر شده است: این تفاهم‌نامه در هفت ماده و در دو نسخه تنظیم و در تاریخ 26/10/1393 به امضای مدیر انجمن انسان‌شناسی و فرهنگ و رئیس هیأت مدیره انجمن عکاسان ایران رسیده و از همان تاریخ قابل اجرا است.


عکس، ابزاری برای شناخت جامعه است

ناصر فکوهی، استاد دانشگاه و انسان‌شناس عصر روز جمعه  26 دی به خانه هنرمندان آمد و در برنامه «10 روز با عکاسان ایران» با موضوع «عکس به مثابه ابزار پژوهش انسان شناختی» سخنرانی کرد.

فکوهی در ابتدای این نشست گفت: اگر عکس را به مثابه پژوهش انسان شناختی درنظر بگیریم، باید عکس را به عنوان موضوع زیبایی شناختی فراموش کنیم.

او سپس به ذکر پیشنه‌ای درباره عکس و دیگر هنرها پرداخت و افزود: در علوم اجتماعی سوای بعد زیبایی شناسی، عکس را به صورت دو ابزار بکار می‌بریم. بعد اول عکس به عنوان یک سیستم بازنمایی است یعنی عکس چیزی را به ما نشان می‌دهد. امروزه شاخه‌ای وجود دارد که انسان‌شناسان برای شناخت یک جامعه به سراغ عکس می‌روند اما این که چه کسی به سراغ عکاسی از این جامعه رفته است، چرا سراغ این جامعه رفته و... سوال‌های مهمی است. در گروه دوم هم خود عکس موضوع مورد مطالعه می‌شود تا به وسیله آن به شناخت جامعه برسیم.

او در توضیح جایگاه عکس در انسان شناسی بیان کرد: عکس برای انسان شناسان ابزاری برای شناخت جامعه است. صرفاً عکاسان حرفه‌ای منظورم نیستند. حتی ممکن است خود مردم‌شناس هم اقدام به گرفتن عکس کند اما شاید این سوال پیش بیاید که در این صورت تفاوت عکس یک عکاس با عکس انسان شناس در چیست؟ در عکس انسان‌شناسان هدف زیبایی شناسانه، آخرین هدف به شمار می‌رود و اولین هدف این است که عکس به درک موضوع کمک کند. عکس باید جزیی ترین اطلاعات را به ما بدهد.

فکوهی همچنین به طرح این پرسش پرداخت که عکس مردم‌نگاری با فیلم مردم نگار چه تفاوتی دارد و در پاسخ به این سوال اظهار کرد: کاری که عکس می‌کند، فیلم نمی‌کند. فیلم یک رویکرد پویا نسبت به واقعیت است اما عکس به نوعی توقف زمان است و این امر جز در عکاسی به نوع دیگری امکان‌پذیر نیست.

او سپس اظهار امیدواری کرد این جلسه امکانی ایجاد کند تا رشته‌های انسان شناسی و عکاسی بیشتر بهم نزدیک شوند و اضافه کرد: همانطور که چند سال قبل زمینه همکاری انسان‌شناسان و مستندسازان فراهم شد، باید گفتگو میان انسان شناسان و عکاسان نیز شروع شود. باید در این زمینه تلاش کنیم و امکان زیست در جهانی را داشته باشیم که لزوماً امکان زیست در آن ساده نیست.

حیف است دچار خلا تصویری در مقطعی از زمان شویم

همچنین در بخشی از این برنامه حسن غفاری، عکاس مردم‌نگار که به واسطه سال‌ها عکاسی از عشایر ایران یکی از عکاسان شناخته شده این حوزه است، با پوشیدن لباس‌های کارش به میان حاضران آمد و اجرایی متفاوت را رقم زد. 

 او با بیان اینکه متاسفانه مردم به اشتباه فکر می‌کنند عکاس مردم نگار یعنی کسی که از روستاها عکس می‌گیرد، گفت: در عکاسی مردم‌نگار شما یک قلمرو جغرافیایی دارید و حداقل زمانی که باید برای عکاسی صرف کنید، یک سال است چون باید در فصل‌های مختلف به این قلمرو سر بزنید.

او که ضمن صحبت به نشان دادن عکس‌های عشایر ایران پرداخت و بیان کرد: حیف است که در مقطع زمانی خودمان دچار خلا تصویری شویم. برای عکاسی مردم‌نگار لازم نیست به جای دوری برویم، می‌توانیم از خانواده خودمان شروع کنیم اما حق اینکه نظر بدهیم، نداریم و باید بی طرف به قضایا نگاه کنیم.

غفاری در پایان درباره تبعات عکس‌های مردم نگار نیز یادآور شد: این عکس‌ها به مردم شناسان و فعالان علوم اجتماعی کمک می‌کند که وضعیت جامعه را پیش‌بینی کنند و به آنها قدرت تحلیل و تفسیر می‌دهد.