به گزارش خبرگزاری مهر، آخرین برنامه در نظر گرفته شده در هشتمین روز «10 روز با عکاسان ایران» به نشست «عکاسی در شهر» اختصاص داشت. سرهنگ آزاده عبدالحسین جلالوند، نماینده مرکز نشر ارزش‌های انتظامی و دفاع مقدس ناجا در ابتدای این نشست با بیان اینکه نیروی انتظامی در سال 1370 از نیروهایی متشکل از ژاندارمری، شهربانی، کمیته و پلیس قضایی تشکیل شده که نقش بسیاری در دوران دفاع مقدس داشته‌اند، به این نکته اشاره کرد که در دوران دفاع مقدس دوربین‌هایی که بتواند تصاویر را ثبت کنند، به اندازه کافی نبود و به همین دلیل خواستار ارتباط با عکاسانی شد که در آن دوران فعالیت کرده‌اند و آثاری دارند که می‌تواند میراث این هشت سال را تکمیل کند.
در ادامه فرزاد هاشمی، عضو هیات مدیره انجمن عکاسان ایران که مدیریت جلسه را برعهده داشت، درباره برخی از مشکلات عکاسان چنین گفت: عکاسی اجتماعی از سال 88 دچار مشکل شده و شاهد بوده‌ایم که فعالیت عکاسان این حوزه در سطح شهر کمتر شده است. قطعا تمام تلاش نیروی انتظامی این است که نظام اجتماعی به بهترین شکل، کار خود را انجام دهد اما مدتی است همه ما عکاسان دچار مشکل شده‌ایم.
رامین کاکاوند، مشاور حقوقی و مولف کتاب «حقوق عکاسان» نیز گفت: مطابق اصل 22 قانون اساسی حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند. در هیچ کجای قانون نیامده است که عکاسی از جایی یا زمانی ممنوع است مگر زمان‌های حساس مثلا شورایعالی امنیت می‌تواند در مواقعی عکاسی را محدود کند و بگوید عکاسان نمی‌توانند از محیط یا سوژه خاصی عکاسی کنند. ضمن اینکه قوه مجریه نمی‌تواند قانون بگذارد اما متاسفانه ما شاهد هستیم ضابطان قضایی جلوی کار عکاسی را گرفته‌اند.
مجتبی آقایی، عکاس و عضو کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز بیان کرد: سال 82 به واسطه زلزله بم انجمن عکاسان بحران تشکیل شد تا در مواقعی که حوادث بزرگی در جامعه رخ می‌دهد، نقش خود را ایفا کنند. آن موقع نشست‌های مشترکی با نیروی انتظامی تشکیل دادیم و حتی تفاهمنامه رسمی میان نیروی و جامعه عکاسی منعقد شد اما اینکه چرا این روند ادامه پیدا نکرد، نیاز به آسیب شناسی دارد.
او سپس به این موضوع اشاره کرد که می‌توان مشکلات عکاسی در شهر را در کمیسیون هنر شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح کرد، ادامه داد: دوستان این شورا از جنس خودمان هستند، چالش‌ها را می‌شناسند. آنچه به عنوان مطالبه است می‌تواند از طریق چنین گفتگوهایی بیان می‌شود. به هرحال باید با رفتار مدنی این مسائل را ابراز کرد و اگر با برخورد آسیب شناسانه با موضوع برخورد کنیم، مسئله قابل بررسی است. من می‌توانم مشکلاتی را که عکاسان برای گرفتن عکس در شهر دارند در شورا مطرح کنم.
پس از آن هاشمی گفت که مشکل قانونی در این زمینه وجود ندارد بلکه مشکل، فرهنگ سازی است. او یادآور شد: همیشه به دوربین به عنوان جاسوس نگاه می‌شود. خیلی طول کشید جامعه عکاسی مسیری را پیدا کند که اگر دوربین روی دوش کسی بود، مورد پرسش قرار نگیرد. قطعا جایی که منع قانونی هست، عکاسان نمی‌خواهند بی قانونی کنند.
جلالوند هم در پاسخ به این دغدغه گفت: این موضوع نیاز به یک تعامل دارد و باید زمینه را ایجاد کنیم تا تعامل صورت بگیرد. مسئله کارت شناسایی یک اصل است و صدور این کارت، باید آنقدر اعتبار داشته باشد که به بهترین صورت، گویا و معرف باشد. شاید در حوزه‌های مختلف چندین نوع کارت شناسایی وجود داشته باشد، فردی که در نیروی انتظامی فعالیت می‌کند، از کجا باید بداند این کارت اعتبار دارد یا نه. اگر بناست موفق شویم باید یک کارت شناسایی معتبر صادر شود. ضمن اینکه نیروی انتظامی مجری قانون است و می‌توانیم با هم تعامل برقرار کنیم.
کاکاوند در مورد بخش دیگری از مشکلات عکاسان برای فعالیت در فضای شهری اظهار کرد:در برخورد با عکاسان حقوق شهروندی آنها رعایت نمی‌شود. مسئله ما موارد قانونی و حقوقی نیست بلکه بحث برسر اجرای قانون است. خیلی از عکاسان به صورت آزاد فعالیت می‌کنند و اگر بخواهیم عکاسی را محدود به یک کارت کنیم، جهت عکس قانون است.
جلالوند هم چنین توضیح داد: کارت شناسایی معرف فرد و شغل اوست. به عنوان یک محدودیت به آن نگاه نکنیم.
هاشمی در بخش دیگری از این نشست گفت: در چند دهه گذشته ما دچار این مشکل شدیم که عکاسان را جاسوس می انگاشتند. این برچسب خیلی سریع زده شد اما برداشتن آن خیلی طول کشید تا سال 86 که دوباره فضایی پیش آمد که عکاسان توانستند راحت‌تر عکس بگیرند. ما می‌خواهیم به یک همگونی با همه انجمن‌ها برسیم تا کارتی که صادر می‌شود از سوی نیروی انتظامی پذیرفته شود. ما محدودیت‌ها را می‌پذیریم اما نمی‌توانیم نفس نکشیم.
همچنین جلالوند در بخش پایانی نشست این پیشنهاد را مطرح کرد که درخواست و مشکلاتی که عکاسان در این برنامه بیان کردند، به صورت مکتوب به نیروی انتظامی منتقل شود تا براساس آن پیگیری‌های لازم انجام شود.
فرزاد هاشمی هم ضمن استقبال از این پیشنهاد، بیان کرد که انجمن عکاسان ایران تلاش می‌کند تا در تعامل با سایر تشکل ها و انجمن های عکاسی چکیده‌ای از مذاکرات، مسائل و مستندات مطرح شده در این نشست را در قالب یک طرح برای ایجاد یک کارگروه مشترک با نیروی انتظامی در اختیار این نیرو قرار دهد.