به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم «خداحافظی طولانی» با اجرای رامتین شهبازی و با حضور فرزاد موتمن کارگردان، سعید آقاخانی و ساره بیات بازیگر، علی حضرتی سرمایهگذار، میثم کائد مدیر تولید و نیوشا جودت چهرهپرداز روز دوشنبه سیزدهم بهمن ماه در برج میلاد و در حاشیه جشنواره فیلم فجر برگزار شد.
فرزاد موتمن در ابتدای نشست درباره قصه فیلم گفت: این قصه کاری از اصغر عبداللهی است که ما از دهه ۶۰ تا الان با آثار او آشنا هستیم. من از این قصه بیاطلاع بودهام و پیش از این روی فیلمنامه خودم که آن را مینوشتم، کار میکردم. در حین آن علی حضرتی و دوستانش با من تماس گرفتند و درباره این فیلمنامه صحبت شد. اولین نکته پذیرفتن این فیلمنامه، داستان عشقی آن بود و من یک بار دیگر توانستم در این فضا کار کنم چون من عاشق قصههای جنایی و عاشقانه هستم اما متاسفانه در سینمای ایران فیلمهای عاشقانه کم هستند و من بعد از فیلم «شبهای روشن» فیلم عاشقانه دیگری پیدا نکردم.
این کارگردان درباره داستان فیلمنامه خود توضیح داد: داستان این اثر در یک محیط صنعتی و در طبقه کارگر میگذرد. من سالهاست که دوست داشتم فیلمی با شخصیتهای کارگر بسازم که متاسفانه هیچ فیلمی به من داده نشد. متاسفانه فیلمهای ما به دلیل تجاری بودن، بیشتر از چهارراه پارک وی به بالا اتفاق میافتد و ما طبقه کارگر را در فیلمهای خود حذف کردیم. آنها فیلمهای ما را میبینند اما خودشان را در این سینما نمیبینند.
وی همچنین به فضای اکران این فیلم اشاره و بیان کرد: این فیلم به لحاظ تصویری به من اجازه داد که کمی به اِستاتیک وِسترن نزدیک شوم. تِم تقابل فرد با جمعیت در این فیلم در آن «یحیی» از زندان بیرون میآید، جامعه با او تهاجم دارد، به وسترن نزدیک است. «یحیی» در صحنه ابتدایی فیلم وارد کارخانه میشود و همه نگاهها به او برمیگردد مثل شخصیت «کلینت ایستوود» در یکی از فیلمهای وسترن است.
موتمن در ادامه گفت: همچنین فضای کارخانه، قبرستانی که در بالای تپهها قرار دارد، از دیگر المانهای فضای وسترن هستند و دلیل آخرم هم برای کار در این فیلم، گروه تولید علی حضرتی بود که تا من قرارداد بستم، کار را شروع کردند.
در این نشست ساره بیات عنوان کرد: من از روزی که فهمیدم فرزاد موتمن این اثر را میسازد، علاقه بسیاری به همکاری با او به عنوان کارگردان مولف و صاحب سبک داشتم.
همچنین سعید آقاخانی بازیگر نقش «یحیی» در فیلم درباره نقش جدی خود در این اثر و ایفای آن گفت: در ذهنم نمیگنجید که چنین نقشی به من پیشنهاد شود و حتی زمانی که فیلمنامه را خواندم، فکر کردم تولیدکنندگان پشیمان میشوند اما خود من فیلمنامه را خواندم و آن را بسیار دوست داشتم.
در ادامه جلسه موتمن درباره انتخاب سعید آقاخانی توضیح داد: به یک بازیگر مرد ۵۰-۴۰ سال نیاز داشتم که بتواند تنهایی و تلخی شخصیت را دربیاورد و لباس کارگری هم به تن او بیاید. برای این نقش ما هر چه فکر کردیم، به نتیجه نرسیدیم و حتی یک جلسه بحران برگزار کردیم که در این جلسه مدیر تولید، سعید آقاخانی را پیشنهاد داد و من چون صورت او در ذهنم بود، خیلی سریع گفتم بگویید بیاید.
وی اضافه کرد: کمدینها خیلی خوب نقشهای دِرام و جدی را درمیآورند چون بیشتر از باقی بازیگرها فشار را تحمل میکنند و من خاطرم هست که اواسط فیلمبرداری این کار میترا حجار به من گفت، سعید آقاخانی برگ برنده این فیلم است و به نظرم این فیلم به طرز وحشتناکی مدیون سعید آقاخانی است.
کارگردان فیلم «خداحافظی طولانی» در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به سئوالی درباره اتفاقی که در این فیلم رخ میدهد و ماجرای قتل در آن، گفت: «یحیی» در این فیلم به خواسته ماهرو کاری را انجام میدهد اما ماهرو با اقدام «یحیی» نمیمیرد. با این حال موضوع فیلم چگونگی قتل نیست و فیلم نمیخواهد در این باره قضاوت کند.
وی همچنین فیلم خود را اثری غمگین عنوان کرد و گفت: حتی ازدواجی که در این فیلم صورت میگیرد، به نظر من غمگین و سادهترین ازدواج در سینمای ایران است.
کارگردان فیلم «شبهای روشن» در این نشست درباره موسیقی فیلم «خداحافظی طولانی» یادآور شد: ما به سختی به موسیقی فیلم رسیدیم و حتی مجبور شدیم اواسط کار آهنگساز خود را عوض کنیم و انواع موسیقیهای مختلف را روی آن کار کردیم. شاید هر فیلمساز دیگری بود، قید موسیقی را میزد اما من فیلم را با موسیقی دوست دارم و بدون آن نمیفهمم.
در پایان این نشست رامتین شهبازی که اجرای این جلسه را بر عهده داشت با انتقاد از عدم حضور بازیگران و عوامل فیلمها در جلسه معرفی فیلمها در سینماهای مردمی، گفت: بازیگران و هنرمندان ما غالبا بیان میکنند که مردمی هستند اما بعضی از هنرمندان در جلسه معرفی بعضی فیلمها در سینماها شرکت نمیکنند. این را برای این بیان میکنم که مردم دوست دارند این هنرمندان را ببینند در حالی که من شنیدهام که یکی از تهیهکنندگان به صراحت اعلام کرده است که نه خودم و نه عواملم قرار نیست در این جلسات شرکت کنیم.