به گزارش خبرنگار مهر، فدراسیون کشتی از مدتها پیش و پس از رایزنی‌های فراوان با اتحادیه جهانی کشتی، توانست امتیاز میزبانی همیشگی رقابتهای جام جهانی کشتی فرنگی را از آن کشورمان کند تا بدین ترتیب کشتی ایران همچنان به عنوان قطب اصلی این رشته در جهان خوانده شود. متعاقب این اتفاقات با توجه به تقویم اتحادیه جهانی کشتی، برگزاری رقابتهای جام جهانی کشتی فرنگی در روزهای ۳۰ بهمن و اول اسفندماه امسال در ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی قطعی شد و متولیان فدراسیون کشتی به سرعت به تکاپوی برگزاری هر چه باشکوهتر این رویداد مهم بین المللی افتادند.
از سویی دیگر کسب عنوان قهرمانی جهان در رقابتهای ۲۰۱۴ ازبکستان نیز که باعث شد کشتی فرنگی ایران در تیررس مستقیم روسها برای پس گرفتن این عنوان قرار گیرد، حساسیت جام جهانی تهران را دوچندان و مسئولیت فرنگی کاران ایران را سنگین تر کرد تا ملی پوشان کشورمان با آمادگی بالای روحی و روانی به میدان بروند.
اما در حالیکه همه چیز برای آماده سازی تیم ملی کشتی فرنگی مهیا بود و فضای تمرینات در خانه کشتی، نوید تکرار یک موفقیت ملی دیگر را می داد، مسایل حاشیه ای و درگیری‌های لفظی اهالی کشتی با معاونین وزارت ورزش همه چیز را تغییر داد.
پاداش‌های جنجالی مربیان ملی کشتی و اعتراض به تصمیم وزارت ورزش در تصویب تعداد سکه‌ها از یک سو و پاسخ صریح و گاها دلسردکننده متولیان وزارت ورزش به انتقاد مربیان، باعث شد حال و هوای تمرینات تیم ملی هم تغییر کرده و غبار ناامیدی و بی انگیزگی در خانه کشتی بوجود آید.
مربیان تیم ملی همان ابتدا اعلام کردند این سکه های ناچیزو توهین آمیز را به وزارت ورزش پس می فرستند تا شان و منزلت مربیان ملی تا این حد نزول نکند و وزارت ورزش هم در پاسخ گفت پاداش دادن به مربیان، خارج از دستورالعمل‌های معمول بوده و در اصل لطفی است که در حق مربیان انجام داده اند! این بگو مگوهای سریالی تا جایی پیش رفت که حتی مدیرفنی تیمهای ملی کشتی فرنگی هم بدون هیچ ترسی از بودن یا نبودن در این سمت اعلام کرد عواقب این اقدام وزارت ورزش بر عهده خودشان است و با این شرایط نباید از آنان انتظار تکرار قهرمانی در جام جهانی تهران را داشت.
آنچه مسلم است آتش این درگیری و اظهارات تند و بی پرده طرفین علیه یکدیگر، هیچ نتیجه ای به جز تخریب فضای حاکم بر تیمهای ملی نخواهد داشت، چراکه تجربه ثابت کرده آماده ترین و مدعی ترین تیمهای ورزشی هم با گرفتاری در آتش اختلاف نظر و مسایل حاشیه ای، نتایج تاسف بار و حسرت آمیزی را کسب می کند و باید از هم اکنون به این داستان پایان داد.