پروژه‌های جنگی جديد با ديدگاه‌های متفاوتی در مقايسه با آنچه «تک تيرانداز آمريكايی» بیان می‌کند، در جشنواره فیلم برلین حضور پیدا کرده‌اند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هاليوود ريپورتر، فيلم جديد و بحث برانگيز كلينت ايستوود يعنی «تک تيرانداز آمريكايی» كه داستان زندگی كريس كايل، مرگبارترين تک تيرانداز ارتش ايالات متحده را تعريف می‌كند، بسياری از بينندگان و منتقدان آمريكايی را از هم جدا كرده و طرفداران نظريه‌های مختلف را شکل داده است. اما 3 فيلم جنگی ديگر كه در فستيوال برلين به نمايش درآمدند، ديدی متفاوت از درگيری‌های خاورميانه را به بينندگان خود نشان می‌دهند.

سه فیلم جنگی اکران شده در برلیناله

فيلم بريتانيايی «كاجاكی: داستان حقيقی» ساخته پل كاتيس اتفاقات واقعی سال 2006 كه باعث مرگ يك سرباز بريتانيايي و مجروح شدن شديد شش نفر ديگر در افغانستان شد را دراماتيزه مي‌كند. فيلم «يک جنگ» ساخته توبياس ليندهلم كه توسط كمپاني استوديوكانال حمايت مي‌شود و در بازار فيلم اروپايي فستيوال برلين به فروش مي‌رسد، داستان سربازي هلندي را تعريف مي‌كند كه در جنگ با نيروهاي طالبان به زنده ماندن سربازان تحت رهبري خود كمک كرد و بعد از بازگشت به خانه متوجه شد كه به خاطر جرايم جنگي تحت محاكمه قرار خواهد گرفت. فيلم «چشمان يک دزد» ساخته نجوا نجار كارگردان فلسطيني نيز مانند فيلم ايستوود داستان واقعي يک تک تيرانداز 22 ساله به نام طاهر حماد را تعريف مي‌كند كه از اسلحه جنگ جهاني دوم پدرش استفاده كرد تا در يكي از مكان‌هاي بازرسي ارتش در كرانه باختری، 7 سرباز اسراييلي را از پای درآورد.

سه دیدگاه متفاوت

هيچ یک از اين فيلم‌‌ها جزو فيلم‌های بخش انتخابی رسمي برلين نيستند، اما همه آن‌ها توجه زيادی را به خود جلب كرده‌اند و هر سه همچنين ديدگاه‌های بسيار متفاوتی از تماشاخانه جنگ را به نمايش مي‌گذارند. در فيلم «كاجاكی»، ديد عقاب‌گونه كريس كايل در «تک تيرانداز آمريكايي» به سطح نبرد بی‌رحمانه زمينی برده می‌شود. خطر تهديدكننده سربازان در فيلم كاتيس يک دشمن سرسخت طالبان نيست، بلكه ميدان مين دوران شوروي سابق است؛ اين فيلم همچنين ديدگاهی اخلاقی نسبت به درگيري‌ها به خود نمي‌گيرد و به جای آن به تجربه زمينی سربازان در جنگ مي‌پردازد.

كاتيس مي‌گويد: در فيلم من گروهي از آدم بدها وجود ندارند. حتي يک تير هم شليک نمي‌شود. اين دقيقا همان چيزی است كه مرا جذب اين داستان كرد. بر خلاف «تک تيرانداز آمريكايي»، فيلم من درباره شخصيت‌هاي اصلي قهرمانانه نيست. اين افراد قهرمان نيستند. آن‌ها سربازان عادي‌اي هستند كه در ميان زشتي جنگ قرار داده شده‌اند. اما آن‌ها از طريق اعمال‌شان، مجبور به تبديل شدن به قهرمانان مي‌شوند.

فيلم‌ «یک جنگ» هم از زاويه‌ای ديگر به موضوع می‌نگرد: فانی بودن جنگ. مخصوصا اين موضوع كه چطور غرب با فرستادن سربازانش به جنگ برای كشتار، قوانين خود را درباره قتل تغيير مي‌دهد.

در فيلم «چشمان يک دزد»، نجار درگيري‌هاي خاورميانه را از نقطه نظر يک فلسطيني در مقابل نيروي اشغال‌گر را بررسي مي‌كند. نجار درباره فيلم خود مي‌گويد: خيلي متفاوت است. «تك تيرانداز آمريكايي» ديدگاه اشغال‌گري بود كه مردم اشغال‌شده را اهريمني مي‌كند تا اجازه كشتار آن‌ها را بدهد و اجازه دهد اين كشتار قابل قبول به نظر برسد. نشان دادن روايت‌هاي متفاوت مهم است.

كاتيس هم اضافه می‌كند: تمام فيلم‌هايي كه تا به حال ديديم از نظر آمريكايي‌ها بوده‌اند. اما آن‌ها تنها افراد حاضر در اين درگيري‌ها نيستند. ما بريتانيايي‌ها هم از ابتدا در اين جنگ سهيم بوده‌ايم. فكر مي‌كنم وقتش شده كه ما هم فيلم خودمان با ديدگاه‌هاي مخصوص به خودمان را داشته باشيم.