به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانه ای فیلم سینمایی «نزدیک تر» با حضور مصطفی احمدی کارگردان، بهرام بدخشانی فیلمبردار، شیرین یزدان بخش، نازنین فراهانی، صابر ابر، محمد بحرانی و فراز مدیری بازیگران این فیلم سینمایی امشب یکشنبه ۱۹ بهمن ماه بعد از نمایش فیلم در کاخ جشنواره برگزار شد. اجرای این جلسه نیز بر عهده شاهرخ دولکو بود.
در ابتدای این نشست خبری مصطفی احمدی با اشاره به شرایط مناسب تولید این فیلم سینمایی عنوان کرد: همه شما می دانید تولید یک فیلم سینمایی در شرایط امروز سینمای ایران و در بخش خصوصی کار بسیار سختی است و من بسیار خوش شانس بودم که در زمان تولید فیلم با گروهی چون مجموعه «ایران نوین فیلم» همکاری داشتم.
وی ادامه داد: همه دوستان این مجموعه بسیار حرفه ای و کاربلد هستند و مطمئنا هر کس با آنها همکاری کند به نتایج خوبی خواهد رسید. باید بگویم هیچگاه از طرف این مجموعه هیچ گونه تحمیلی به من نشد و همه پیشنهادات در جهت بهبود کار بود.
احمدی در پاسخ به سئوالی درباره اقتباس این فیلم از نمایشنامه «کودک مدفون» توضیح داد: مطمئنا این نمایشنامه را هم من و هم دوستان فیلمنامه نویس این اثر خوانده ایم اما من مشخصا برای ساخت این فیلم به آن اثر رجوع نکردم. کما اینکه ممکن است «نزدیک تر» به این نمایشنامه شباهت هایی داشته باشد که البته این شباهت ها می تواند در مورد هر اثر دیگری هم صدق کند. در واقع طرح این فیلمنامه از روی داستان کوتاه «خداحافظ برادر» که در مجموعه «آواز عاشقانه» چاپ شده بود، گرفته شده اما در بازنویسی های نهایی کار آنقدر چرخید که دیگر نمی شود گفت که بر اساس آن داستان شکل گرفته است. بنابراین در تیتراژ نیز اشاره ای به این داستان نشد.
در ادامه صابر ابر درباره تجربه همکاری اش در این فیلم سینمایی عنوان کرد: اتفاق مهمی که در پروژه رخ داد این بود که قبل از شروع فیلمبرداری همه ما با کارگردان گپ هایمان را زدیم و دورخوانی های متعددی داشتیم. در واقع ما سر صحنه کار زیادی نداشتیم و قرارمان تنها بر اجرای درست کار بود.
وی افزود: مهمترین چیزی که در فیلم های پرکاراکتر اهمیت دارد وجود وابستگی و اعتماد کامل بین بازیگران است که در این فیلم این امر کاملا رعایت شد. همچنین در این نشست جای بهرام توکلی و هستی بشروتنی خیلی خالی است چون فیلمنامه این اثر چفت و بست بسیار زیادی دارد و من از آنها برای نگارش چنین اثری سپاسگزارم. جای آتوسا قلمفرسایی طراح صحنه فیلم هم خالی است چون من اولین کارم را در سن ۱۷ سالگی با قلمفرسایی و مصطفی احمدی انجام دادم و خوشحالم که دوباره فرصت همکاری با آنها فراهم شد.
در ادامه شیران یزدان بخش نیز درباره حضورش در این فیلم گفت: بسیار خوشحالم که در فیلم اول آقای احمدی توانستم بازی کوچکی داشته باشم. چون من از همه پیرترم لطف کردند و به من نقش مادر را دادند. ببخشید که بچه هایم در این فیلم همه اوضاع شان خراب بود. اما زندگی همین است دیگر و کاری نمی توان کرد.
نازنین فراهانی یکی دیگر از بازیگران فیلم نیز عنوان کرد: در این فیلم آنقدر فضای کار صمیمانه بود و آنقدر ما هیجان داشتیم که گاهی اوقات فکر می کردم این فیلم اولین کارم است. برای همه بازیگران مهم بود که پارتنرشان چگونه بازی می کند.
محمد بحرانی یکی دیگر از بازیگران این فیلم سینمایی درباره حضورش در فیلم یادآور شد: از مصطفی احمدی بسیار متشکرم که امنیت زیادی را پشت صحنه برای ما بوجود آورد. همچنین باید بگویم کار گروه گریم که طراحی آن را سعید ملکان و گروهش برعهده داشتند بسیار فوق العاده بود.
در بخش دیگری از این نشست رسانه ای بهرام بدخشانی مدیر فیلمبرداری «نزدیک تر» درباره تجربه کار در یک لوکیشن واحد گفت: خوشحالم که بعد از چند سال دوری با این فیلم و کار مصطفی احمدی به سینما بازگشتم. ما ۴۰ روز در این فیلم شب کاری داشتیم و بیشتر فیلمبرداری در یک خانه کوچک انجام می شد. باید بگویم در فیلم هایی که تاکنون در جشنواره دیدم بچه های فیلمبردار جوانی که تازه وارد هستند کارهای بسیار درخشانی انجام داده اند.
وی ادامه داد: ولی گله کوچکی از آنها دارم و آن هم این است که چرا دارند تهران را شبیه اروپا نشان می دهند و رنگ فیلم را به سمت آبی می برند در صورتی که خانه های ما ایرانی ها فضای گرم تری دارد و دیوارهایمان تا این اندازه رنگی نیست. در این فیلم چون قرار است ما یک شب تا صبح را در خانه مادر سپری کنیم فیلم رنگ و حال و هوای گرمی دارد.
در ادامه مصطفی احمدی در پاسخ به پرسشی درباره کند بودن ریتم فیلم توضیح داد: رو به کندی رفتن فیلم خاصیت فیلمنامه است و داستان فیلم است که به ما می گوید باید به این سمت حرکت کنیم. قرار نبود ما در این فیلم تماشاگر را سورپرایز کنیم چون ابتدا فضای رمزآلودی را شاهد هستیم که به شدت وارد تنش می شود ولی در ادامه به ریتم آرام تری می رسیم. در حقیقت ما می دانستیم که نیازمند سکوت هایی در فیلم هستیم تا یک سری تنش در اثر تمام شود و در ادامه یک سری ارتباط را آغاز کنیم. من همین قدر بلد بودم ریتم فیلمنامه را به فیلم منتقل کنم و فکر می کردم تغییر رفتارها نیاز به زمان دارد. این اتفاق به توانایی من به عنوان کارگردان باز می گردد و ربطی به تدوینگر ندارد.
وی درباره ساخت موسیقی فیلم نیز اضافه کرد: در مورد موسیقی نیز با کریستف رضاعی خیلی صحبت کردیم. موسیقی در این فیلم موتیف هایی را دنبال می کند و به شکل روایی در زیر متن نوشته شده است. آدم هایی که ما در این فیلم ساختیم مثل همه ما وجدان دارند و پایشان روی زمین است و مثل این ضرب المثل در فیلم هم وجود دارد که افراد یک خانواده گوشت هم را می خورند ولی استخوان هم را دور نمی اندازند. به همین دلیل بعد از مدتی رفتارشان با یکدیگر بهتر می شود.
کارگردان فیلم سینمایی «نزدیک تر» در پاسخ به پرسشی که فیلم را از لحاظ شرعی و عرفی به دلیل اعمال یکی از شخصیت ها زیر سئوال برده بود، بیان کرد: نگاه من در این فیلم فراتر از این حرف ها بود چون به این مسئله نگاه کردم که خانه پدری و مام میهن پذیرای فرزندانش است حتی اگر آنها بدترین کارها را هم انجام داده باشند. مادر در این فیلم پله ای پائین تر از خداست و حتی اگر رعنای فیلم گناهکار هم باشد باز بخشیده می شود و می تواند به وطنش بازگردد. بنابراین ما در هر جای جهان اگر خطایی هم بکنیم باز هم کشورمان ما را می پذیرد.
در پایان این نشست نازنین فراهانی که نقش رعنا را در این فیلم برعهده دارد درباره سئوالی مبنی بر گناهکار بودن او در این فیلم و حمایت فیلمساز از عمل خلاف شرعی که این شخصیت در فیلم مرتکب شده، بیان کرد: متاسفانه چندین سال است که ما چیزهایی را انکار کرده ایم و چون روی بسیاری از مسائل سرپوش گذاشتیم، فکر می کنیم که آنها وجود ندارند و اتفاق نمی افتند. در این فیلم رعنا متنبه می شود و به سمت خانواده باز می گردد. من خواهش می کنم که کاری نکنیم تا این فیلم دیده نشود و جلوی اکرانش گرفته شود چون همه می دانیم این مسائل در جامعه ما وجود دارد و انکار ناپذیر است.